“ก็ผมคิดไม่ถึงนี่ครับว่าพี่ม่านจะกล้าพาคุณเซตนั่งรถหรูๆ มากินก๋วยเตี๋ยวข้างทางแบบนี้”
“พี่ก็ไม่ได้ว่าจะมากินที่นี่หรอก แต่คนนี้เขาคงอยากกินมั้ง เห็นนั่งรถมาดีๆ ก็สั่งให้คนขับรถหยุดรถซะงั้น” สาวสวยไม่พูดเปล่าแต่หันไปย่นจมูกใส่เซซาเรทำเอาเขาหลุดยิ้มออกมา
ภาพบาดตาบาดใจทำให้อ้อนรักแทบจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่น ทว่าทำได้เพียงปั้นหน้านิ่งไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ก่อนที่เธอจะอึดอัดมากไปกว่านั้นม่านฟ้าก็เอ่ยขึ้น
“พี่ขอนั่งด้วยคนนะคะน้องอ้อน”
คนถูกเรียกชื่อเล่นทำหน้าเหวอ มองม่านฟ้าซึ่งกำลังรั้งแขนเซซาเรให้ลงนั่งเคียงข้างอย่างงงๆ เพราะมั่นใจว่าตนไม่เคยรู้จักกับสาวสวยตรงหน้าเป็นการส่วนตัวมาก่อน
“แหม…ไม่ต้องแปลกใจหรอกจ้าที่พี่รู้จักชื่อเรา น้องชายพี่เขาชอบเล่าเรื่องผู้ช่วยเชฟคนใหม่ให้ฟังอยู่บ่อยๆ น่ะพี่ก็เลยจำชื่อเราได้” วาจาที่หลุดออกมาจากปากม่านฟ้าทำให้อ้อนรักรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ และท่าทางอึดอัดที่เ
