ในคาบเรียนคณิตศาสตร์
บล้อกตี้เปลี่ยนสถานที่มาที่ห้องคณิตศาสตร์ ผมเห็นบรรยากาศห้องเรียนแล้วบอกเลยว่ามันมีของเล่นที่ผมอยากกลับมาเล่นใหม่เยอะมากเลย ผมมองไปรอบห้องเห็นบล็อกไม้ โฟมตัวเลข เอแมตซ์และอีกหลายอย่างที่ผมคุ้นตาอยากเล่นมันให้นานที่สุด ผมนั่งมองแล้วคิดอยากเล่นมาก ถ้าเวลาเหลือผมจะเล่นกับเด็กในห้องถือว่าผมได้ใช้วิชาที่เรียนมาอย่างสุดความสามารถ
“อร่อยไหมครับพี่บล็อกตี้”
“อย่ามาทำแบบนี้อีกนะ”
ผมไม่อยากอธิบายเลยว่าสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านั้น น้องเวกเตอร์จะทำกับผมแบบนี้ ทำในสิ่งที่เด็กคนหนึ่งเขาไม่ทำกัน มันดูเกินวัยเกินความคิดมาก ทำไมน้องมาทำอะไรที่ผมไม่อยากได้ด้วย แค่คิดรสชาติยังติดอยู่ในปากผมอยู่เลย ตัวแค่นี้แต่หื่นใช้ได้เลย
“ตั้งแต่นี้ไปพี่ต้องอยู่กับผมนะครับ ผมจะทำตัวให้เป็นสามีที่ดี จะได้ไม่ทำให้เดือดร้อนนะครับ” ผมบอกแล้วไงว่าผมชอบพี่บล็อกตี้มากขนาดไหน แค่เข้ามาในโรงเรียน ความคิดและ
