ธันวาขับรถตามหาอัยญดาแต่ก็ไม่เจอ ไม่รู้เธอเตลิดไปไหน คิดแล้วก็เจ็บใจ เมื่อกี้เขาไม่ได้ตั้งใจปฏิเสธเธอ เขาแค่จะดูว่าเธอเป็นอะไรกันแน่ แต่เธอก็เข้าใจผิดหาว่าเขาไม่ยอมมีอะไรกับเธอ ถ้าเธอโดนยาจริงอย่างที่เขาเข้าใจแล้วเธอจะไปไหนไปหาใครให้ช่วย ยิ่งคิดก็ยิ่งหัวร้อน
"อาาซี้ดดด อืม อาาแรงๆๆเลย อูวว"
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วทั้งห้องห้องหนึ่งในบาร์โฮสต์
" โอ้วว โคตรแน่นเลย อาา ผัวไม่ค่อยเอาเหรอครับ "
หนุ่มหัวเกรียนสักลายนกเพนกวิน อัดกระแทกดุ้นใหญ่ยาวอย่างเมามัน
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
" อาาแตกแล้ว "
" อือเอาอีก "
อัยญดาลุกขึ้นผลักชายหนุ่มลงนอน แล้วขึ้นคร่อม จับหนอนยักษ์ที่พึ่งพ่นน้ำ มายัดรูสวาทกดลงไปจนมิดแล้วจัดการขย่มอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
เสียงมือถือปลุกอัยญดาให้ตื่นขึ้นมา เธอลืมตามองไปรอบๆ ก็เห็นชายหนุ่มกำลังคุยโทรศัพท์สีหน้าเคร่งเครียด ว้าวหล่อจัง หัวเกรียนๆกร้าวใจสุดๆ เมื่อคืนเธอต้องการปลดปล่อยเลยแวะมาที่บาร์โฮสต์ ในเวลานั้นเธอทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว คว้าใครได้ก็เอาเลย พอเข้ามาถึงในร้านเจอหนุ่มหลายคนเดินมาต้อนรับ แต่ไม่รู้ทำไมพอสบตากับไอ้หนุ่มหัวเกรียนใจมันก็บอกว่าเอาคนนี้แหละ เธอไม่สนคนอื่นเลย เดินไปคว้าแขนเขาแล้วเปิดห้องทันที เข้ามาในห้องได้เธอก็ถอดผ้าออกเขาจ้องมองเธอใหญ่ เธอเลยรุกเขาถอดผ้าเขาออกแล้วจัดการอมๆดูดๆดุ้นให้เขา พอมันขยายตัวเต็มที่ อาาโคตรใหญ่
เขาคงรู้สึกได้ว่าเธอจ้องมองเขาอยู่ เลยวางสายหันมายิ้มให้
" ตื่นแล้วเหรอครับ "
เขาเดินมานั่งลงใกล้ๆ ยิ่งเห็นหน้าชัดๆในระยะใกล้ๆแบบนี้เขาก็ยิ่งหล่อ ดูเหมือนว่าจะยังเด็กอยู่เลย
" นายอายุเท่าไหร่ "
" ผม20ครับ "
" งั้นนายก็ยังเรียนอยู่หน่ะสิใช่ไหม"
"ครับผมอยู่ปี2"
เธอเข้าใจ ต้นทุนชีวิตคนเรามันไม่เหมือนกัน เขาก็คงคิดดีแล้วถึงเลือกทางนี้ จะแคร์คนอื่นทำไม เมื่อคนพวกนั้นไม่ได้หาให้เรากิน งานแบบนี้ทั้งได้สนุกทั้งเงินดี
" คิดอะไรอยู่เหรอครับ "
" ฉันคิดว่านายอายุน้อยกว่าฉันตั้งหลายปีแหนะ"
" จริงเหรอครับแล้วพี่อายุเท่าไหร่ ผมคิดว่าจะรุ่นเดียวกันซะอีก "
" ฉัน24แล้ว "
" หือ ทำไมเหมือนเด็กอายุ18เลย "
" อะไรนะ นายว่าฉันเหมือนเด็กเหรอ ฉัน24แล้วไม่เด็กแล้วนะ นายดูให้เต็มตาว่าฉันเด็กตรงไหน "
อัยญดาเปิดผ้าห่มออก ลุกขึ้นไปนั่งคร่อมตักเขาสองแขนโอบคอ กระซิบที่ข้างหู
อานนท์มองสองเต้าอวบแล้วเลื่อนสายตาลงไปจับจ้องข้างล่างกลีบอวบอูมอ้าซ่าสีชมพูระเรื่อ มันทำให้เขากลืนน้ำลายดังอึก ลูกชายของเขามันตื่นอีกแล้ว ทั้งที่เมื่อคืนมันพ่นน้ำไม่ได้หยุดพัก ดูเศษซากถุงยางนับสิบที่เกลื่อนพื้นนั่นสิ เขาอดใจไม่ไหวก้มลงไปดูดเต้าอวบ "จ้วบจ้วบ" นิ้วบดขยี้ติ่งเสียวจนอัยญดาซู้ดปาก อานี่เช้าแล้วไอ้ยานั่นยังไม่หมดฤทธิ์อีกรึไงนะ
อานนท์จับเธอนอนลง แหกขาทั้งสองออกกว้างๆ ละเลงลิ้นปาดเลีย
" แผล่บแผล่บซู้ดด "
" อือน้ำพี่โคตรหวานเลย รูพี่ก็น่าเสียบผมขอเสียบอีกรอบได้ไหมครับ "
อัยญดาพยักหน้า เธอเองก็ไม่ไหวเหมือนกันอานนท์กระแทกดุ้นยักษ์เข้ามาจนมิดลำแล้วกระเด้าไม่ยั้ง เสียงครางกระเส่าดังต่อเนื่องอยู่เป็นช.ม
ธันวายืนพิงรถสูบบุหรี่ควันโขมง ขอบตาดำหน้าตาอิดโรย เขาไม่ได้นอนทั้งคืนเพราะมัวแต่ตามหาอัยญดา หาจนไม่รู้จะหายังไงแล้วโทรหาเพื่อนเธอก็บอกไม่เห็น ไปตามเธอที่บ้านพ่อแม่ของเธอก็บอกว่าเธอไม่ได้มาที่นี่ เขามืดแปดด้านไปหมดแล้ว
" ฮัลโหล อร อรเป็นอะไร ได้ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้ "
ประชาสัมพันธ์ที่คอนโดโทรมา บอกว่าอรดีเป็นลมอยู่หน้าคอนโด ดีที่เธอเห็นก่อนจึงช่วยดูแลปฐมพยาบาลเบื้องต้น เขาเคยบอกเธอว่าหากเกิดอะไรขึ้นกับอรดีให้รีบโทรหาเขาได้ทันที ธันวาเหยียบแทบมิดไมล์ไฟดงไฟแดงเขาไม่สนต้องไปให้ถึงคอนโดอรดีให้เร็วที่สุด ดีที่ตอนนี้เป็นช่วงสายรถไม่เยอะ
" อรเป็นยังไงบ้าง "
ธันวารีบสาวเท้าเข้ามาหาอรดี ที่นั่งดมยาดมอยู่ตรงล็อบบี้
" ไม่เป็นไรมาก แค่เวียนหัวนิดหน่อย ตอนนี้ดีขึ้นแล้วแหละ "
" ผมบอกแล้วใช่ไหมให้ไปหาหมอ แต่คุณก็ดื้อคราวนี้ต้องไปนะ "
โรงพยาบาล
" ยินดีด้วยนะคะ คุณแม่ตั้งครรภ์ได้ 8 สัปดาห์แล้วค่ะ "
" หมอว่าไงนะคะ ฉันท้องเหรอ "
อรดีแทบช็อก ทำไมนะทำไมต้องท้องด้วย เธอไม่อยากมีลูกกับผู้ชายใจร้ายคนนั้น น้ำตาแห่งความเสียใจก็ไหลออกมา
" ดีใจจนน้ำตาไหลเลยเหรอคะคุณแม่ ยังไงก็ดูแลสุขภาพดีๆนะคะ ช่วงนี้ระวังอย่ายกของหนัก แล้วก็บำรุงให้มากๆกินอาหารที่มีประโยชน์เด็กจะได้แข็งแรง "
อรดีเดินออกมาจากห้องตรวจอย่างคนหมดแรง ธันวาเข้าไปประคองพาไปนั่งรอรับยา
อัยญดามาที่ร.พเป็นเพื่อนอานนท์ เขามาเยี่ยมแม่ที่ป่วยหนักรอการผ่าตัด และนั่นคือสาเหตุที่เขาต้องทำงานที่บาร์โฮสต์ แล้วเมื่อคืนเธอก็เป็นลูกค้าคนแรกของเขาด้วย เมื่อรู้แบบนี้เธอเลยผูกปิ่นโตเขา และจะจ่ายค่าผ่าตัดให้แม่เขาเอง ระหว่างไปห้องพักผู้ป่วย สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นธันวากับอรดีนั่งอยู่หน้าห้องตรวจสูติ ใจของเธอกระตุกอย่างแรง อย่าบอกนะว่าพากันมาฝากท้อง นั่นไงอรดีวิ่งพรวดไปทางห้องน้ำทำท่าเหมือนจะอาเจียน
" มีอะไรหรือเปล่าครับ "
" เปล่า นายไปก่อน ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนเดี๋ยวตามไป "
" ครับ "
อัยญดาเร่งเดินไปที่ห้องน้ำ อรดีโก่งคออาเจียนไม่หยุดพอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นอัยญดาในกระจก
" คุณอัย"
อัยญดาแสยะยิ้ม
" เธอท้องเหรอ ฮึ! กี่เดือนแล้วหล่ะ "
" ฉัน "
" ไม่ต้องโกหก ในนี้มีแค่เธอกับฉัน บอกว่าว่าเด็กในท้องเธอกี่เดือนแล้ว "
" สะ สองเดือน "
" อือดี เธอพึ่งมาทำงานได้เดือนกว่าแต่ท้องได้สองเดือน แสดงว่าก่อนหน้านี้ก็คงติดต่อกันตลอด "
" มะ ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ "
" ช่างเถอะ ฉันบอกเธอไปแล้วนี่ว่าจะคืนเขาให้เธอ ไม่ต้องห่วงฉันจะหย่ากับเขาวันสองวันนี่แหละ ไม่สิวันนี้เลยดีกว่า เขาจะได้รีบพาเธอไปจดทะเบียนก่อนที่ลูกของเขากับเธอจะออกมา"
อรดีจะปฏิเสธว่าไม่ใช่ลูกของธันวาแต่อัยญดาก็เดินออกไปแล้ว อัยญดาออกมาก็เจอกับธันวา เธอกระตุกยิ้มมุมปาก ขนาดเข้าห้องน้ำยังมาเฝ้า
" อัยคุณหายไปไหนมาทั้งคืน "
ธันวาทั้งดีใจทั้งตกใจที่เจออัยญดาที่นี่ เขาดีใจที่เจอเธอ แต่ไม่อยากเจอเธอในเวลาที่เขาอยู่กับอรดีแบบนี้ เขาไม่อยากให้เธอเข้าใจผิดอีก
" ฉันจะไปไหนก็เรื่องของฉัน ในเมื่อคุณปฏิเสธฉัน ฉันก็ต้องหาคนอื่นช่วย"
" คุณหมายความว่ายังไง เมื่อคืนคุณ คุณ "
อัยญดาเห็นอานนท์เดินมาพอดีก็เข้าไปคล้องแขน
" ผมเห็นพี่หายมานานเลยมาตาม กลัวว่าพี่จะเป็นอะไร พี่ไม่เป็นไรใช่ไหม "
อัยญดาสบตาอานนท์ส่ายหัวบอกว่าเธอไม่เป็นไร ธันวามองทั้งสองสลับไปมา นัยตาก็แดงกร่ำหัวใจของเขาบีบรัดรุนแรง มันไม่ใช่อย่างที่เขาคิดใช่ไหม อัยญดากับไอ้หมอนั่นเมื่อคืน
" ไอ้หน้าอ่อนนี่มันเป็นใคร ที่คุณหายไปทั้งคืนคุณจะบอกว่า "
" ใช่ อย่างที่คุณคิดนั่นแหละ ในเมื่อมีผัวแล้วมันทำหน้าที่ไม่ได้จะมีไปทำไม ตอนบ่ายเจอกันที่เขต "
" อัยคุณพูดอะไร นี่คุณจะหย่ากับผมแล้วไปเสวยสุขกับไอ้หน้าอ่อนนี่หน่ะเรอะฝันไปเถอะ ผมไม่หย่า "