เย็นของวันนี้...บนโต๊ะอาหาร
วันนี้มิ้นไม่ได้มากินข้าวด้วยรู้สึกสบายตาขึ้นเยอะเลย
“สอบวันนี้เป็นไงบ้างหนูดี หื้ม” ป๊าถาม
“สบายมากค่ะป๊า ^_^” ฉันตอบๆ ไปงั้นแหละ จริงๆ ทำไม่ได้สักอย่าง ฮาๆ
“ให้มันจริงเถอะ อาเห็นสอบเสร็จก็วิ่งแจ้นไปเดินห้างเลย” อาเสือพูดแขวะฉัน แต่เอะ! ไม่คิดว่าอาเสือจะเห็นฉันด้วย เพราะเห็นว่าสนใจแต่ผู้หญิงคนนั้น
“แม้ๆ ใครจะเหมือนอาเสือละคะ ทำงานเสร็จก็รีบไปซื้อเพชรให้หญิง”
ฉันกับอาเสือจ้องตากันเขม็ง นึกเห็นภาพอาเสือที่ร้านเพรชแล้วก็หงุดหงิด
“อะไรกันอาหลานคู่นี้”
“หนูอิ่มแล้วค่ะป๊า ขอขึ้นห้องนอนก่อนนะคะ” ฉันวางช้อนลงแล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้
“อะไรกันเพิ่งกินไปไม่กี่คำเองไม่ใช่หรือไง” ป๊าท้วง
“อิ่มแล้วจริงๆ ค่ะ ขอตัวนะคะ” พูดจบฉันก็เดินขึ้นลั้นสองไปยังห้องนอนเลย ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องหงุดหงิดขนาดนี้ด้วย
ฉันนั่งถอนหายใจทิ้ง บนปลายเตรียงประมาณ20นาทีได้ อยาก
