สุดท้ายสาวน้อยผู้บอบบางอย่างฉันก็ต้องจำใจอ่านเอกสารทั้งหมด แล้วเขียนสรุปไปให้อาเสืออ่าน ไม่รู้ว่าอาเสือคิดว่าตัวเองเป็นครูอยู่หรือไง
“เสร็จแล้วค่ะ” ฉันเดินเอาแผ่นกระดาษสีขาวที่เขียนสรุปไปให้อาเสือที่โต๊ะทำงาน
“อื้ม”
ชิ!! ทำเป็นนิ่ง
“โทรศัพท์หนูล่ะคะ”
“ตอนเย็นค่อยเอา”
“ได้ไง คนอุส่าตั้งใจอ่านสรุปมาให้ อาเสือจะมาโกงกันแบบนี้ไม่ได้นะ”
“เที่ยงแล้วอาว่าไปหาอะไรกินเถอะมิ้น” อาเสือไม่ชวนฉันเลยสักคำ เห็นฉันร้ายแบบนี้ฉันก็นอยเป็นนะ ฃฉันเป็นหลานนะ ทำไมต้องเห็นคนอื่นดีกว่าสำคัญกว่าตลอดเลย
“ค่ะ ^_^”
“หนูดี ไม่ไปหรอ?” มิ้นถาม ฉันมั้นใจว่านางคงไม่อยากให้ฉันไปด้วย แต่ฉันจะไปค่ะ!!
“ไปสิ หิวเหมือนกัน ^_^” มิ้นนางก็มองฉันแบบไม่ค่อยชอบใจสักเท่าไหร่พอได้ยินฉันบอกไปแบบนั้น
ร้านอาหาร
“เดี๋ยวมิ้นสั่งให้นะคะ มิ้นรู้ว่าอาเสือชอบอะไร”
“ได้สิ”
“แหวะ!!” ฉันเบ้บปากใส่มิ้น ทำเป็นรู้ดีไปหมดทุกอย่าง รำค
