ยิ่งนานเข้าก็ยิ่งกลับบ้านดึกเข้าทุกวัน บางวันเมามากลิ่นเหล้าคละคลุ้ง ไวน์ราคาแพงคงดับความเครียดในหัวได้ พันธดนย์อยากเลี่ยงที่จะปะทะคารมกับภรรยาสาว เขามักเมากลับมานอนสลบไสลอย่างนี้ทุกที
“วันนี้เขาออกไปข้างนอกกับนิสาไหมคะ” คราแรกยังพอให้เกียรติเรียกอีกฝ่ายว่าคุณ แต่พอรู้ว่าเธอคนนั้นมีส่วนทำให้ผู้มีพระคุณต้องจากไป ไม่เรียกว่าอีก็ดีแค่ไหนแล้ว
“เอ่อ ผมไม่อยากโกหกครับ” ณวัฒน์ไม่อยากโกหกว่าอีกฝ่ายไม่ได้ไปหานิสา ขณะเดียวกันพันธดนย์ก็ขู่ไว้ว่าจะไม่เคารพอีกหากเอาเรื่องนี้มาฟ้อง การตอบแบบนี้คงเป็นทางออกที่ดี
“งั้นแสดงว่าไป...” เธอกลืนน้ำลายลงคอ อิงลดาคว้าโทรศัพท์ของอีกฝ่ายที่นอนแอ้งแม้งบนที่นอนขึ้นมา “รู้รหัสไหมคะ”
“ไม่ทราบเลยครับ” เธออยากเข้าไปลบทุกอย่าง อย่างน้อยความยากในการติดต่อคงมากขึ้น
“หรือฉันจะฟ้องเธอฐานเล่นชู้ดีคะ เธอจะได้ไม่ต้องมายุ่งกับเขา” คราวนี้ณวัฒน์เงยหน้าขึ้นมองคุณผู้หญิงของบ้า
