จางลี่หลินเดินทางมาเยี่ยมบิดาและมารดาที่ชวนตระกูลจาง นางคนข้าวของมามากมาย ขบวนรถม้ายาวจอดเทียบกำแพงจวน ก่อนที่หญิงสาวจะก้าวลงมาพร้อมกับสามี
“ไม่ต้องรีบร้อน อย่างไรวันนี้เจ้าก็ต้องได้พบเจอพ่อแม่อยู่แล้ว”
น้ำเสียงทุ้มต่ำเอ่ยเมื่อเห็นว่าหญิงสาวตรงหน้านั้นตื่นเต้นจนควบคุมกิริยาไม่อยู่ จางลี่หลินยกยิ้มด้วยความเขินอายก่อนที่นางจะเอ่ยกับสามีด้วยน้ำเสียงออดอ้อนหวานหู
“จะไม่ให้ข้าตื่นเต้นได้อย่างไร จะขอให้ท่านพากลับมาเยี่ยมจวนตระกูลเดิมได้ ข้าต้องใช้เวลานานกว่าที่ท่านจะยอม”
เพราะตอนนี้นางท้องแก่มากแล้ว ทำให้สามีเป็นกังวลไม่อยากให้เดินทาง แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อมีรับสั่งให้เข้าเฝ้า เขาจึงไม่อาจเลี่ยงจำต้องพานางติดตามมาด้วย
“ปกติข้าหาได้ขัดใจเจ้า เพียงแต่ช่วงนี้เจ้ากำลังตั้งครรภ์ ข้าย่อมเป็นห่วงจึงไม่ได้ตามใจ”
ผู้เป็นสามีพยายามอธิบายให้หญิงสาวเข้าใจ ตลอดหลายปีที่อาศัยอยู่ด้วยกัน ไม่เคยเลยสักครั้
