บทนำ พิษรักแรก
878 คำ
ร่างหนักเร่งเร้าขยับเข้าออกอยู่ภายในตัวเธอ สองมือแกร่งตรึงข้อมือเล็กเอาไว้กับที่นอนไม่ให้เธอขยับหนีไปไหน เอวสอบทำงานอย่างต่อเนื่อง สัมผัสวาบหวามจากเขาทำให้เธอรู้สึกดีอย่างปฏิเสธไม่ได้ แม้จะรู้ว่าเขาทำลงไปเพราะต้องการระบายอารมณ์ก็แค่นั้น
แต่นัยน์ตาสีน้ำตาลคู่นั้นที่กำลังจ้องมองมาที่เธอ กลับไม่เหลือเค้า พี่เมฆ คนเดิมที่เคยรู้จักอีกเลย
เมื่อเขาปลดปล่อยความใคร่กระหายของตัวเองเสร็จ ใบหน้าคมก็หันมามองด้วยสายตาไม่ไยดี
“จะร้องไห้ทำไม แค่เสียตัว” นั่นคือประโยคแรกที่ออกมาจากปากของคนที่เพิ่งรังแกเธอไปหมาด ๆ
“ทำไมคุณเมฆทำกับเทียนแบบนี้ เทียนไปทำอะไรให้คุณเมฆไม่พอใจ” เสียงหวานเอ่ยถามสั่นเครือ ดวงตากลมโตที่เคยสดใสสั่นระริก แต่ได้เพียงสายตาเย็นชาเป็นคำตอบกลับมา
“เหตุผลเธอก็น่าจะรู้ดี จากนี้ไปเธอเป็นของฉัน จำเอาไว้เทียนไข”
เขาพูดแค่นั้นแล้วก็ลุกไปเข้าห้องน้ำ ทิ้งให้เธอร้องไห้เสียใจอยู่บนที่นอนเพียงคนเดียว หัวใจดวงน้อยเจ็บแปลบ เธอเพิ่งมาถึงที่นี่วันนี้ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาโกรธเรื่องอะไรถึงได้ทำร้ายเธอขนาดนี้
//////
10 ปีก่อน
ฮึก ฮือ...เสียงร้องไห้ของเด็กหญิงวัย 9 ขวบ ดังทั่วสวนข้างบ้าน ซึ่งตรงกับห้องนอนของม่านเมฆพอดี เขาแง้มผ้าม่านออกดูก็เห็นเด็กผู้หญิงผมเปียหน้าตาน่ารักคนหนึ่งกำลังร้องไห้อยู่ หน้าตาไม่คุ้นเอาเสียเลย ด้วยความอยากรู้ ม่านเมฆวัย 11 ขวบ จึงรีบลงมาดูทันที
“ร้องไห้ทำไม” เขาเอ่ยถามเด็กหญิงตัวน้อยที่ยังนั่งร้องไห้อยู่ที่เดิม
“คิดถึงแม่กับพ่อค่ะ” เด็กหญิงตอบกลับมา
“พ่อกับแม่ไปธุระเหรอ” ด้วยที่คิดว่าน่าจะเป็นลูกหลานของแม่บ้านหรือลูกน้องของพ่อ ม่านเมฆเลยถามออกไปแบบนั้น
“เปล่าค่ะ แต่พ่อกับแม่เสียแล้ว” คำตอบของเธอทำเอาคนถามนิ่งงัน
“โอ๋ ๆ ไม่ร้องนะ พ่อกับแม่กำลังมองเราอยู่บนสวรรค์ไง ถ้าร้องไห้มาก ๆ พ่อกับแม่จะเสียใจนะ” ไม่รู้จะทำอย่างไรดี ม่านเมฆจึงได้แต่เอ่ยปลอบเธอไป แล้วมือก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง หยิบเอาลูกอมรสผลไม้ออกมายื่นให้เด็กหญิงตรงหน้า
“อะ พี่ให้ อร่อยนะ” มือเล็กของเด็กหญิงน่ารักยื่นมารับลูกอม แล้วก็ระบายยิ้มกว้างให้กับเขา
“ขอบคุณนะคะ” แค่รอยยิ้มเล็ก ๆ กับคำขอบคุณ กลับทำให้ม่านเมฆในวัยเพียง 11 ขวบใจเต้นแรง
“ชื่ออะไร” เขาเอ่ยถามอีกครั้ง “แล้วนี่มากับใคร”
“ชื่อเทียนไขค่ะ มากับอาพัด” เทียนไขก้มหน้าก้มตาแกะลูกอมพลางตอบคำถามไปด้วย ทำเอาคนให้อดที่จะยิ้มอย่างเอ็นดูไม่ได้
ตั้งแต่นั้นมา ม่านเมฆก็มักจะมาเล่นกับเทียนไขเป็นประจำ เพราะอาพัดเป็นลูกน้องคนสนิทของไต้ฝุ่นที่เป็นคุณพ่อของเขา บางครั้งก็ต้องตามออกไปทำงานข้างนอกบ่อย ๆ ทำให้เทียนไขต้องอยู่คนเดียว
มีอะไรเขามักจะแบ่งปันให้เด็กหญิงตลอด คอยช่วยเวลาเธอหกล้มบาดเจ็บ หรือแม้แต่กระทั่งสอนการบ้าน พี่เมฆ ในสายตาของเทียนไข จึงเป็นผู้ชายที่อบอุ่นใจดีกับเธอเสมอ
และนั่นก็เป็นเหตุให้เธอตกหลุมรักเขามาจนถึงทุกวันนี้
///////
สามปีก่อน
“คิดว่าได้มาโรงเรียนพร้อมกับเมฆ หมอก แล้วจะทำตัวใกล้ชิดยังไงก็ได้เหรอ ไม่เจียมกะลาหัว ก็แค่หลานคนรับใช้”
เสียงของรุ่นพี่มัธยมศึกษาปีที่ 6 กำลังต่อว่าเทียนไขด้วยคำพูดดูถูกเหยียดหยัน เพราะเป็นหลานของอาพัด ไต้ฝุ่นผู้เป็นเจ้านายจึงรับอุปการะหลานสาวของลูกน้อง ส่งเสียให้เรียนหนังสือที่เดียวกันกับลูกชายฝาแฝดของตัวเอง
ความอิจฉาริษยาในกลุ่มเด็กนักเรียนเทียนไขก็พอเข้าใจ แต่เธอไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมจะต้องมากลั่นแกล้งกันด้วย
“เจียมกะลาหัวไว้ด้วยนะ ว่าแกมันไม่เหมาะสมกับเมฆและหมอก ไม่ต้องสะเออะอยากจะเอาตัวเทียบ”
คำว่าไม่เหมาะสมมันกรีดลงไปในหัวใจของเด็กสาวชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เทียนไขแอบชอบม่านเมฆมาตั้งแต่เด็ก ๆ แต่ระหว่างเธอกับเขามันคงไม่เหมาะสมกันจริง ๆ อย่างที่รุ่นพี่พวกนี้บอกกับเธอ
/////
คนตัวเล็กคุดคู้อยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนหนา น้ำตาใสไหลอาบแก้มขาว ได้แต่นึกถึงวันที่ม่านเมฆมาขอเป็นแฟน ในใจอยากจะตอบตกลงใจแทบขาด แต่เพราะคำว่าไม่เหมาะสมทำให้เทียนไขต้องปฏิเสธไป
แต่ดูเหมือนว่า นับตั้งแต่วันนั้น พี่เมฆ ที่เคยใจดีอ่อนโยน จะเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคน โดยเฉพาะคืนนี้ ที่เขาพรากความบริสุทธิ์ไปจากเธอ
//////////////////////////////////////
- ผู้เขียน
