“สวัสดีครับคุณน้า” ภูมิภัทรยกมือไหว้ศรัญญา วันนี้เขาเดินทางมาหาเธอถึงบ้านสวนที่นครนายก
“เข้าบ้านก่อนภูมิ” เจ้าของบ้านต้อนรับด้วยเต็มใจ จัดการให้แม่บ้านเตรียมอาหารไว้ให้เป็นอย่างดี
“ผมตั้งใจจะมาขอบคุณคุณน้า ที่คอยให้โอกาสและช่วยเหลือให้ผมได้ดูแลน้องลิน ขอบคุณมากนะครับ” เขายกมือไหว้เธออีกครั้งด้วยความซึ้งใจ หลังจากผ่านเหตุการณ์ที่งานอีเวนต์มากว่าสองอาทิตย์ สติก็กลับมาเข้าที่เข้าทางอย่างที่จิ๊บจ๊าบได้เคยพูดไว้ และคิดว่าควรจะมาหาศรัญญาอีกสักครั้ง
“หมดหวังแล้วเหรอลูก” คนฟังแม้จะเข้าใจ แต่ก็อยากแน่ใจว่าเขาตัดสินใจถูกแล้วจริง ๆ
“ครับ ผมตัดสินใจแล้วว่าผมควรจะยอมแพ้”
“น้าเข้าใจนะภูมิ แต่น้าขอถามเหตุผลได้ไหม ว่าทำไมก่อนหน้านั้นภูมิถึงไม่ลองสู้อีกตั้ง” ศรัญญาถามย้อนไปถึงช่วงที่ลูกสาวยังไม่ตกลงปลงใจกับกวิน
“ผมไม่รู้จะสู้ยังไงครับ ผมไม่เห็นหนทางไหน เลยตัดสินใจรอให้น้องลินเลิกคุยกับคุณวิน แต่พอผมร
