อีกไม่นานก็คงเล่าออกมาเอง
กันต์กมลรู้สึกว่าตัวเธอเองไม่มีอารมณ์อยากดื่มอีกต่อไปแล้วก็วางแก้วในมือลง ส่วนสองคนนั่นที่เธอและเพื่อนจับตามองดูอยู่ ตอนนี้ยังคงเห็นนั่งอิงแอบแนบซบกันที่โต๊ะของพวกเขา เธอมองบ้าง ไม่มองบ้าง และเพราะว่าไม่อยากเห็นภาพของสองคนนั้นอีกแล้วก็ค่อยดันตัวลุกขึ้นยืน
“ไปเดินเล่นก่อนนะ”
“เฮ้ยเดี๋ยวไปด้วยกันดิวะ”
“ทรายกับดอมนั่งกินกันไปเหอะ อูอยากไปเดินคนเดียว”
กันต์กมลบอกเพื่อนแล้วก็ลงไปตามทางที่ทำไว้สำหรับลงไปด้านล่างเป็นทางลาดชันน้อย ๆ ที่ยาวราวห้าสิบเมตรได้ ก่อนที่สายตาจะไปสะดุดเข้ากับร่างสูงใหญ่สองคนที่เดินเคียงข้าง กอดแขนขนาบข้างกันไป ท่าทางไม่เหมือนเพื่อน เหมือนคู่รักกันเสียมากกว่า นึกได้อย่างนั้นก็เห็นอีกฝ่ายหนึ่งโน้มตัวเข้าไปจูบปากอีกฝ่ายแบบไว ๆ นั่นเองถึงได้ยืนยันความคิดของเธอ
สองคนนั้นเป็นคู่รักกันหรือ
กันต์กมลอ้าปากค้างน้อย ๆ ก่อนจะหุบลงช้า ๆ หน้าของเธอ
