ถึงได้ทำให้จิรฐิติเชื่อได้โดยไม่ซักถามอะไรให้มากความอย่างทุกที
แล้วจะให้จิรฐิติพาเธอไปฝากท้อง ไปหาหมอได้อย่างไรในเมื่อเธอไม่ได้ท้องจริง ๆ นี่นา คนที่ท้องน่ะ คนที่เล่นใหญ่เกินเบอร์ต่างหาก
“หมดเรื่องคุยแล้วใช่ไหม อูจะไปแล้ว”
จิรฐิติพยักหน้าน้อย ๆ เป็นคำตอบว่าใช่ นั่นเองเธอถึงได้หันหลังเดินทำท่าจะกลับขึ้นไปบนบ้านด้วยความวิตกกังวลและพ่วงด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก แต่แล้วก็นึกขึ้นมาได้ หันกลับมาหาเขาอย่างเดิม
“อ้อ มีอีกเรื่องนะพี่ติ”
“อะไร” เขาถามเสียงหยั่งเชิงเธอ
กันต์กมลมองตาเขานิ่งอยู่เป็นนานก่อนจะพูดอีกเรื่องขึ้นมา
มิรันดาโยนโทรศัพท์ลงบนที่นอนของโรงแรมด้วยแรงอารมณ์ประมาณหนึ่ง หลังวางสายจากจิรฐิติแล้ว ไม่เคยเลยสักครั้งที่เขาจะใช้น้ำเสียงตึงเครียดคุยด้วยแบบนี้ ทีแรกก็ดีใจที่เห็นเบอร์ของเขาโทรมา ที่ไหนได้ โทรมาแล้วก็เอาแต่สั่ง ๆ ๆ
‘เดี๋ยวกลับไปแล้ว ออกมากินข้าวกับพี่กับเม
