ตอนที่ 2.
1521 คำ
“คุณหลิว ผะ ผม ซี๊ดดด”
ไป่หลางสูดปาก ครางเสียงพร่าเมื่อถูกเติมเต็มจนแน่นตึงไปหมด ขนาดที่ไม่ธรรมดาของผู้เป็นนายทำให้เขาถึงกับเลือดไหลในคราวแรกที่สิ่งนั้นเข้ามาในร่าง กว่าจะปรับตัวได้ก็อีกหลายครั้งหลายครา และติดใจเจ้ามังกรยักษ์จนขาดมันไม่ได้จนถึงบัดนี้
“ต้องการมันใช่ไหมอาหลาง อ่าซ์ มันดีใช่ไหม” หลิวเฟยหลงกระตุกยิ้มร้ายกาจ มองใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเกของลูกน้องคนสนิทด้วยความชอบใจ
ไป่หลางคือคนที่หลิวเฟยหลงใช้เป็นที่ระบายความปรารถนามาตั้งแต่แตกหนุ่ม ยามที่ทั้งสองอยู่ด้วยกันเพียงลำพังไป่หลางคือทาสที่ยอมทำตามเจ้านายทุกอย่าง ไม่ว่าต้องการสิ่งใดต้องสนองตอบทุกสิ่งไม่ยกเว้นแม้กระทั่งร่างกายนี้ที่ต้องมอบให้เขาครอบครอง
“โอ้ว คุณหลิวขยับ ได้โปรดขยับ อ๊ะ”
ไป่หลางอ้อนวอนขอความเมตตา ร่างกายของเขามันต้องการอะไรที่มากกว่านี้ ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำขณะหันมามองผู้เป็นนายที่ประกบอยู่ด้านหลัง แววตาเว้าวอนของเขาทำให้อีกฝ่ายแย้มมุมปากกว้างขึ้น ดวงตาทอประกายวาวกล้าดุจมังกรร้ายที่กำลังจะผยองเดช ก่อนจะขยับสะโพกสอบหมุนควางสว่านวาดลวดลายให้คนใต้บังคับร้องครางครวญแทบไม่เป็นภาษา ท่อนกายแกร่งซอกซอนเข้าลึกกว่าเดิมเติมเต็มจนแน่นหนึบ ความร้อนผะผ่าวจากภายในโถงถ้ำหรรษาทำให้เจ้ามังกรร้ายแข็งแกร่งขึ้นทุกขณะ พร้อมจะอวดฤทธาให้สะท้านสะเทือน
“อาหลาง... นายมัน อู้ววว”
หลิวเฟยหลงจับเอวหนาของทาสรัก แล้วเริ่มขยับกายโยกไปมา
“อ๊ะ คุณหลิว อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”
ไป่หลางสูดปากร้องลั่น ร่างหนาถูกผู้เป็นนายกระแทกกายเข้าหาจากด้านหลัง จนร่างสั่นสะท้านไปหมด เขาเกาะขอบโต๊ะไว้แน่น เกร็งตัวรับแรงกระทุ้งอย่างรู้จังหวะ ความเสียดเสียวพุ่งพล่านไปทั้งกาย ท้องน้อยเกร็งเขม็งขณะขมิบกล้ามเนื้อรัดความอหังการ์ที่กำลังพุ่งผ่านเข้าออกช่องทางสวรรค์ของตนเอง ด้วยรู้ดีว่าผู้เป็นนายชื่นชอบความฟิตแน่นรัดรึงใจนี้เพียงใด เขามีหน้าที่ตอบสนองความปรารถนาของหลิวเฟยหลงทุกสิ่ง ขอเพียงสิ่งนั้นจะสร้างความสุขความพอใจให้ผู้เป็นนาย ไป่หลางยินดีทำ
“อาหลาง นายยังยอดเยี่ยมเหมือนเดิม โอ้ววว”
หลิวเฟยหลงนำพาท่อนกายแกร่งให้เคลื่อนเข้าออกโถงถ้ำหรรษา จากจังหวะเนิบช้าแต่หนักหน่วง ก่อนจะทวีความเร็วและแรงขึ้นทุกขณะ ตามแรงอารมณ์ที่พุ่งพล่าน ร่างกายนี้ช่างยอดเยี่ยมจนเขาอดใจไว้ไม่อยู่ ไม่ได้เสพวันใดก็โหยกระหาย ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ครอบครองเขาก็ปรารถนาเรื่อยมา แม้จะมีร่างกายของผู้อื่นมาให้ลิ้มรส แต่ไม่ตราตรึงไม่ประทับใจเท่าร่างกายของไป่หลางทาสผู้ภักดีคนนี้เลย
“ซี๊ด คุณหลิว แรงกว่านี้ได้โปรด โอ้ว”
ไป่หลางครางเสียงกระเส่า จิกเท้ากับพื้นไว้แน่น ขณะแอ่นสะโพกโยกรับแรงกระแทกกระทั้นอันทรงพลังของผู้เป็นนาย เว้าวอนร้องขอความรุนแรงกว่าเดิม เมื่ออารมณ์ร้อนเร่าเพิ่มขึ้นจากเดิมจนกลายเป็นความปรารถนาที่ไม่รู้จักเพียงพอ หลิวเฟยหลงสอนให้เขารู้จักรสชาติของการเสพสมที่อ่อนหวาน และสอนให้ติดใจความเร่าร้อนรุนแรงในเวลาต่อมา
“ได้เสมอ มากกว่านี้ฉันก็ให้นายได้ โอ้ว รัดแน่นๆ แบบนั้นแหละ ฉันชอบ”
หลิวเฟยหลงกระแทกกายโยกเข้าออกร่างหนาของลูกน้องคู่ใจรุนแรงกว่าเดิม จนเสียงเนื้อปะทะกันดังลั่นห้อง โชคดีที่ห้องนี้เป็นห้องเก็บเสียงจึงไม่มีใครได้ยินเสียงการโรมรันของสองนักสู้บนสังเวียนสวาทนี้
“คุณหลิว แฮก แฮก ผมจะขาดใจแล้ว”
ไป่หลางร้องคราง ขณะหันมาประกบปากคนที่อยู่ด้านหลัง เหนียวต้นคอของเขามาจูบอย่างดูดดื่มเต็มอารมณ์รัก ลดทอนความรุนแรงจากการกระทุ้งกระทั้นให้ชะลอจังหวะลง เขาไม่อยากให้ความสุขนี้จบลงเร็วเกินไป อยากมีผู้เป็นนายอยู่ในร่างของเขาให้นานที่สุด สองชั่วโมงยังพอมีเวลาเหลือเฟือจะสร้างความสำราญให้อีกฝ่ายได้หลายครั้งหลายครา
“อืม อาหลาง โอ้ว นายมันหวานชะมัด”
หลิวเฟยหลงคายริมฝีปากออก พลางถอนกายแกร่งออกแล้วหมุนร่างหนาของไป่หลางให้หันมามองหน้า ก่อนจะดึงอีกฝ่ายให้ลุกจากโต๊ะ พามายังโซฟายาวกลางห้อง ตัวเขาเอนร่างลงกึ่งนั่งกึ่งนอน มังกรร้ายยังชูชันราวกับเสาธงขนาดใหญ่ เขาพยักหน้าให้ไป่หลางขยับเข้ามาหา
“นานแล้ว ที่นายไม่ได้เป็นจ๊อกกี้ ขึ้นมาควบฉันสิอาหลาง อยากทำอะไรก็ทำเลย ฉันอนุญาต”
ไป่หลางยิ้มกว้าง มองร่างทรงพลังของผู้เป็นนายเจ้าชีวิตด้วยสายตาวาววับ เขาแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากจ้องมองมังกรของหลิวเฟยหลงแล้วค่อยนั่งคุกเข่าลงหว่างขาของผู้เป็นนายที่แยกออก แล้วเงยหน้าขึ้นสบตาอีกฝ่าย เขายิ้มแล้วก้มลงไปแตะริมฝีปากจุมพิตมังกรตัวนั้นด้วยความรักและเคารพ ก่อนจะหย่อนกายนำพาเจ้ามังกรชำแรกผ่านโถงถ้ำหรรษาเข้าไปภายในอันร้อนรุ่ม แล้วเริ่มต้นบทบาทจ๊อกกี้หนุ่มฝีมือเยี่ยม กระแทกกายโยกขย่มขึ้นลงบนร่างหนาที่รองรับอยู่ ทำเอาอีกฝ่ายสูดปากครางลั่นด้วยความสะอกสะใจ มือหนากอบกำแท่งทวนทองของชายหนุ่มไว้แล้วขยับตามจังหวะขึ้นลงนั้นอย่างเข้าจังหวะ ทำให้ความสุขทวีคูณกว่าเดิมอีกเท่าตัว
“เยี่ยมมากอาหลาง ซี๊ด แบบนั้นแหละ โอ้ว ซี๊ดดดด”
หลิวเฟยหลงสูดปากเสียงดัง เด้งเอวรับแรงกระแทกที่ทุ่มลงมา นำพากายแกร่งแทรกเข้าลึกจนหมดลำ ความร้อนรัดรึงแนบแน่นทำให้เสียวซ่านจนแทบทนไม่ไหว เมื่ออีกฝ่ายขยับโยกขย่มอีกไม่กี่ที เขาก็แตกพร่างปลดปล่อยสายธารร้อนผ่าวจนหมดทุกหยาดหยด เกร็งกระตุกสะโพกแกร่งผลักดันลำกายเข้าลึกแล้วแช่จมไว้แบบนั้น เจ้าของโถงถ้ำหรรษาก็หมดแรงทิ้งตัวลงซบแนบร่างเขาเช่นหัน ต่างนอนกอดกันหอบหายใจแรง กว่าลมหายใจจะเป็นปกติก็ใช้เวลาครู่หนึ่ง ร่างสองร่างจำต้องแยกออกจากกัน
“ไปอาบน้ำให้ฉันด้วย เรามีเวลาไม่มาก ฉันอยากให้นายดูแลฉัน”
หลิวเฟยหลงบอกลูกน้องคู่ใจ ขณะดึงร่างอีกฝ่ายให้ลุกขึ้น ก่อนจะมอบจุมพิตดูดดื่มให้เป็นรางวัลความดีความชอบ แล้วโอบไหล่พาเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกายให้สดชื่น ทว่า เสียงร้องครางครวญก็ดังกระหึ่มขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อเขายังไม่อิ่มหนำดี
“คุณหลิว หลิว อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ซี๊ดดดด”
คนขับรถ พร้อมบอดีการ์ดมายืนรอผู้เป็นนายที่หน้าตึกตามคำสั่งของไป่หลาง หลิวเฟยหลงเดินลงมาจากตึกโดยมีไป่หลางเดินหิ้วกระเป๋าตามมาด้านหลัง มาเฟียหนุ่มหันไปมองหน้าลูกน้องคนสนิทพยักหน้าให้ตามเขาขึ้นมาบนรถที่จอดรออยู่ ไป่หลางโบกมือให้บอดีการ์ดขึ้นรถ ตัวเขาตามขึ้นไปนั่งข้างๆผู้เป็นนาย แล้วออกคำสั่งให้สารถีเคลื่อนรถไปยังภัตตาคาร
“หวังจงเคยถูกพวกแก๊งพยัคฆ์ดำข่มขู่ ตอนนี้เลยมาขอพึ่งเราสินะ” หลิวเฟยหลงเอ่ยขึ้น
มาเฟียหนุ่มไม่ได้อยากพบกับประธานหอการค้าเท่าไหร่นัก ที่ยอมรับปากไปพบเพราะอยากหักหน้าเฉินจิ้งหัวหน้าแก๊งพยัคฆ์ดำ ด้วยการเอาคนที่มันต้องการมาเป็นคนของเขาเสียเอง คุณหนูหวังไม่ต่างจากสิ่งของที่สองมาเฟียต่างแย่งชิงเพื่อใช้แสดงศักดาของตน หากเขาแย่งเธอมาเป็นคนของเขาได้เฉินจิ้งคงจะเต้นเป็นเจ้าเข้า อีกฝ่ายหมายมั่นปั้นมือจะเป็นทองแผ่นเดียวกันกับประธานหอการค้าเพื่อใช้อำนาจเข้าควบคุมการค้าของฮ่องกง เขาหรือจะยอมให้มันสมหวัง แม้ไม่ได้ชอบพอคุณหนูหวัง แต่เธอก็เป็นหมากล่อให้เฉินจิ้งติดกับ หากมันกล้าทำอะไรคนในปกครองของแก็งมังกรเพลิง เท่ากับประกาศตัวเป็นศัตรูของหลิวเฟยหลง เขาอยากกำจัดมันมานานแล้วแต่ไม่มีเหตุอันควร หากทำอะไรรุนแรงโดยไร้เหตุผลรองรับ อาจกระทบถึงกลุ่มการเมืองที่เขาดูแลอยู่ ครั้งนี้หวังจงเสนอตัวเข้ามาพบเขาเอง จึงเป็นไปแผนโดยไม่ต้องเหนื่อยแรง รอเวลาแค่ทำตามแผนการให้สำเร็จ เหยื่อก็จะมาติดกับเอง
- ผู้เขียน
