ตอนที่ 5
จอมเผด็จการหวงก้าง 50%
นอนหลับพักเอาแรงหลายชั่วโมง ทิชารีย์รู้สึกตัวและเริ่มมีแรงเล็กน้อย กายบางเลยเขยื้อนลุกจากเตียงกว้างแสนนุ่ม มือเรียวเล็กจับท่อนแขนแกร่งที่พาดเอวกิ่วบางออกอย่างแผ่วเบา เพราะถ้าทำแรงก็เกรงว่าจะไปปลุกคนอารมณ์ร้ายให้รู้สึกตัว
ทิชารีย์ค่อยๆ ขยับกายออกห่าง มือบางคว้าเสื้อผ้าที่ขาดวิ่นมาสวมใส่อย่างทุลักทุเล กระชับสาบเสื้อกั๊กให้ปิดเนินอวบอัด ก่อนจะค่อยๆ ย่องเท้าเดินออกจากห้อง และเป็นโชคของเธอที่เวลานี้ พนักงานในบริษัทเขากลับบ้านจนหมด จะเหลือก็แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยล่ะมั้ง
ร่างบางเดินด้วยท่าทางโรยรา สองขาที่ก้าวเดิน ไหวสั่นตลอดทาง กว่าจะเดินมาถึงยานพาหนะคู่กาย ทิชารีย์แทบน้ำตาเล็ด เธอเจ็บจี๊ดช่วงกลางลำตัวเหลือเกิน…
ออดี้คันหรูทะยานออกมาจากบริษัทอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่ด้วยความเร็วสม่ำเสมอ เท้าเรียวไหนจะท่อนขาเสลาอ่อนเพลียเปลี้ยแรงดื้อๆ หญิงสาวต้องพยายา
