12
คุยกันแป๊บเดียว ใกล้เวลาเข้างานแล้ว พวกเราเลยแยกย้าย เอิ่ม... พูดให้ถูกคือ หมอต้องแยกกลับ ฉัน ไก่และว่านเดินมาทางเดียวกัน
ขณะกำลังเดินกัน ไก่เอาไหล่มากระแซะฉัน
“วันนี้อายคุยกับหมอต้องเยอะเลย”
“ปกติฉันคุยน้อยเหรอ” ถามไก่นะแต่ตาฉันแอบเหล่ไปทางว่าน เห็นว่าเขากำลังสนใจมือถือ คงคุยกับสาวๆ ละมั้ง เฮ้อ...ไม่น่ามองให้จี๊ดหัวใจ
“เปล่าหรอก ฉันว่าหมอต้องก็ดีนะ สุภาพ คุยสนุก ที่สำคัญฉันเห็นเขาตามจีบอายมาเป็นปีแล้ว ดูท่าจะจริงจังจริงๆ นะ ถ้าเป็นคนนี้ฉันเชียร์เต็มที่เลย เมื่อไหร่อายจะยอมเป็นแฟนพี่หมอล่ะ”
จากหมอต้องเรียกพี่หมอแล้ว เนียนสนิทไวเหลือเกินยัยคนนี้
ฉันอดคิดตามไม่ได้ หมอต้องชอบฉัน บางที... ชอบคนที่เขาชอบเราจริงๆ มันจะดีกว่าไหมนะ
ฉันไม่ได้ตอบไก่หรอก ถึงตึกแผนกไก่แยกไปหารถ ฉันเองคงมัวคิดเรื่องหมอต้อง เดินมาถึงห้องพักตอนไหนไม่รู้ ว่านเดินตามมาฉันไม่ทันสังเกต เขาปิดประตูห้องกดล็อกนั่นแห
