เช้าวันใหม่ ทั้งคู่ออกมากินข้าวต้มแสนอร่อยของป้าเจ้าของห้องพัก ยามนี้ขอจันทร์จึงได้เห็นว่า พื้นที่ด้านหลังของส่วนเรือนหลังเล็กๆ ยกเสาสูง ซึ่งที่ปลูกเป็นห้องพักนับสิบห้อง มีแปลงพักพื้นที่กว้าง และมองลึกเข้าไปก็เป็นสวนผลไม้ หลากหลายชนิด
“เฮียเส็ง... ที่นี่น่าอยู่นะคะ”
ฝ่ายมกรธวัชดูแปลกๆ ตั้งแต่ช่วงหกโมงเช้าแล้ว เขาบอกว่าหิว และมีอาการหน้ามืดสักหน่อย กระทั่งได้กินข้าวต้มอุ่นๆ และดื่มน้ำเย็นชื่นใจ พร้อมไข่ข้นฝีมือป้าเขาก็ดีขึ้น ทว่าตอนนี้กลับกินจุมากจนขอจันทร์แปลกใจ
“สงสัยใช้พลังงานเยอะไป ไม่อย่างนั้นก็ฝีมือป้าดีมาก”
ชายหนุ่มกินข้าวต้มหมูสับไปสองชามแล้ว ก่อนถามหาของหวาน และเขาได้ลอดช่องใส่น้ำแข็งมากินพร้อมข้าวต้มมัด และข้าวโพดย่างทั้งฝัก
“อืม น้ำแข็งใส หรือ... บะหมี่ ดีไหมเสี่ยวเยว่” อยู่ๆ เขาก็ถามหญิงสาวอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
“เอ๊ะ เฮียเส็งหมายถึงอะไรหรือคะ”
“ชื่อลูกของเราไง... ไม
