“รีบหาทางหย่ากับท่านเก้าอย่างเงียบๆ เสีย ก่อนที่ประวัติเน่าๆ ของเธอจะถูกขุดคุ้ย หากวันนั้นมาถึง เธอคงอยู่ที่เกาะฉางเผิงไม่ได้ อาจต้องกระโดดลงทะเล แล้วหาทางไปใช้ชีวิตที่อื่น อ่อ...ได้ข่าวว่า พวกโสเภณีที่ทำงานบนเรือของพวกหาปลาก็มีรายได้ดี สวยๆ แบบเธอคงรับแขกได้ไม่ซ้ำหน้า ทนทำงานสักห้าปี สิบปี รับรองมีชีวิตสุขสบาย”
เจ้าหยวนอียิ้มเย็นให้อีกฝ่าย พวกสาวสวยที่ใจดำ และอำมหิตย่อมเป็นเช่นโจวซานซาน
“เธอกำลัง ข่มขู่ฉัน”
โจวซานซานยักไหล่ และเอ่ยต่อ “เปล่า ฉันแค่มาเตือนด้วยความหวังดี เพราะเรื่องเน่าๆ ของเธอ มันคงปิดได้ไม่นาน รีบหย่าแล้วหลบหน้าไปเงียบๆ เสีย ก่อนที่ทุกอย่างจะแดงโร่ เพราะเมื่อวันนั้นมาถึง ท่านเก้าคงไม่เอาเธอไว้แน่นอน เขารักษาหน้าตาของตน การมีเธอไว้ข้างๆ ก็เพื่อกลบข่าวที่เขากำลังจะทำธุรกิจใหม่ อย่าบอกนะว่า เธอไม่รู้เรื่องนี้”
แม้เจ้าหยวนอีเชื่อใจซ่งฮ่าวตง แต่ลึกๆ เธอสับสนในใจ ด้วยเจ
