มือเล็กยกขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกช้าๆ มือทั้งสองข้างสั่นจนแกะกระดุมออกไปด้วยความยากลำบาก ช่วงล่างเธอกับเขามีเพียงเนื้อผ้าจากกางเกงชั้นในกางกั้น จึงรับรู้สัมผัสร้อนๆจากผิวเนื้อคนใต้ร่างได้ดี และมันยิ่งทำให้ร่างกายเธอสั่นไหวด้วยความกลัว
“ช้า อืดอาด ไม่ทันใจ” ศิวะเอ่ยตำหนิ
จะลีลาอีกนานไหม? ต่อให้นี่มันเป็นครั้งแรก เธอก็ควรทำมันให้ดี ในเมื่อเลือกมาขายตัวให้ฉัน ก็ควรทำให้ฉันพอใจ ไม่ใช่มาทำให้หงุดหงิดแบบนี้
“อ๊ะ อื้อ” มือใหญ่ยกขึ้นมาขย้ำเนินเนื้ออวบอิ่มทั้งสองข้าง เธอชักช้าจนเขารอต่อไปไม่ไหว ถ้ารอยัยนี่ทำ ชาติหน้าเขาก็ไม่เสร็จ
“อ๊ะ” ศิวะหยัดตัวขึ้นจากที่นอน ดึงเสื้อแบบเกาะอกออกไปจากร่างขาวเนียน เธอเลือกใส่ชุดได้ถูกใจมาก แต่ตอนนี้ไม่ต้องใส่อะไรจะถูกใจเขาที่สุด ริมฝีปากหนาอ้าออกครอบครองทรวงอกอวบอิ่มอย่างรวดเร็ว ไม่รอให้เธอปรับตัวก็ใช้มือข้างที่ว่างลูบไล้ท่อนขาขาวเนียน เพื่อปลุกเร้าอารมณ์
ยัยนี่ขาวเนียนไปทั้งตัว เห็นครั้งแรกสีผิวเธอถูกใจเขามาก ยิ่งเห็นทั้งหมดยิ่งถูกใจ ผิวก็นุ่มนิ่มหอมกลิ่นเหมือนขนม จนเขาต้องก้มลงไปชิมหน้าอกเธออย่างมูมมาม เหมือนคนที่อดอยากปากแห้งมานาน
“ครางซะ นั่นคือหน้าที่เธอ เธอมีหน้าที่ทำให้ฉันเสียว ไม่ใช่ทำให้ฉันเหี่ยว ทำในสิ่งที่เธอควรทำ เร็ว!” ศิวะดุเบาๆชิดหน้าอกสวย อยากได้ยินเสียงหวานร้องครางด้วยความเสียวซ่าน เสียงหวานๆของเธอคงเร้าอารมณ์เขาได้ดีทีเดียว
“อ๊ะ อ๊า”
เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องทำยังไง ต้องส่งเสียงยังไง ถ้าร้องเพราะความเจ็บได้เธอคงร้องไปแล้ว เพราะหน้าอกที่ถูกดูดดึงนั่น เขาทำมันแรงมากจนเธอรู้สึกเจ็บไปหมด ไหนจะมือที่ฟ้อนเฟ้นไปตามร่างกายของเธอนั่นอีก เขาบีบแรงๆจนเธอรู้สึกเจ็บมากกว่าจะรู้สึกดี
ร่างบางสั่นสะท้านเพราะความเจ็บ เขาเป็นประเภทชอบความรุนแรงสินะ ถึงได้ทำทุกอย่างโดยไร้ความอ่อนโยนแบบนี้
ศิวะเงยหน้าจากอกคู่สวย เหยียดยิ้มนิดๆให้กับใบหน้าแดงก่ำที่จ้องมอง ใบหน้าสวยหวานตราตรึงของเธอ ทำให้เขารู้สึกว่ามันช่างน่าเสียดาย เธอไม่น่ามาทำงานแบบนี้เลย ถ้าเจอกันแบบปกติ เขาอาจจะจีบเธอก็ได้ เพราะเธอตรงเสปคเขาที่สุดเท่าที่เคยคบมา
“ทำต่อเองนะ นี่ทำให้ดูเฉยๆ”
มือหนายกขึ้นไล้ใบหน้าสวยไปมา แอบสงสารเธอนิดๆ คนเรามีเหตุผลของตัวเองทั้งนั้น เธอคงมีเหตุผลให้มาทำแบบนี้ อาจจะโชคดีที่ได้เขาเป็นคู่นอนในครั้งแรก ถ้าเป็นคนอื่นเธอคงถูกย้ำยีมากกว่านี้
เพราะกลิ่นพรหมจรรย์ช่างหอมหวาน ความไร้เดียงสาน่าครอบครองของเธอ ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นคงใช้ส่วนนั้นโจ้นจ้วงเข้าหาร่างเล็กของเธอไปนานแล้ว ไม่ใช่รั้งรอเหมือนที่เขาทำอยู่ในตอนนี้หรอก
“ขอโทษค่ะ ฉันไม่อยากได้เงินคุณแล้ว” เมื่อท่าทางเขาดูอ่อนโยนลง สิริมาก็ปล่อยโฮออกมา ตอนนี้ไม่อยากได้เงินแล้ว เธอกลัว กลัวมากๆ เธอไม่เคยทำอะไรแบบนี้ ไม่เคยรู้จักร่างกายผู้ชายคนไหนเลยด้วยซ้ำ
“เธอควรจะออกไปตั้งแต่ที่ฉันไล่ อยากไปตอนนี้ก็คงไปไหนไม่ได้แล้ว” ศิวะดึงใบหน้าสวยเข้ามาชิด บดจูบลงไปช้าๆอย่างขัดใจ เขาอยากจะทำอะไรรุนแรงกว่านี้ แต่แอบสงสารใบหน้านองน้ำตานี่ชะมัด อยากจะปล่อยเธอไป แต่พอคิดว่าคนอื่นอาจจะได้ครั้งแรกของเธอไปครอง ก็เกิดความชั่วขึ้นมา เขาควรได้มัน และเขาต้องได้ จะเอาทั้งหมดที่เธอมีเป็นของตัวเอง แบบไม่เหลือให้ใครอีกเลย
“อือ” เสียงหวานคราวแผ่วกับความรู้สึกแปลกใหม่ ริมฝีปากที่กดทับลงมา ทำให้ร่างกายเธอวาบวามแปลกๆ ลิ้นร้อนคลอเคลียริมฝีปากแผ่วเบา จนเธออยากรู้ว่าถ้าอ้าปากขึ้น ลิ้นของเขาจะทำอะไรต่อ
“หัวช้า”ศิวะผละออกไปนิดหน่อย เพื่อให้เธอได้หายใจ มองใบหน้าสวยอย่างสนใจ ก่อนจะวนกลับไปอ้อยอิ่งที่ริมฝีปากเล็กอีกครั้ง เป็นครั้งแรกที่เขายอมให้ผู้หญิงที่ทำงานแบบเธอจูบ และเป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกดีกับอะไรเพียงผิวเผินแบบนี้
“อ๊า อื้อ” ดวงตาสีดำสนิทหลับลงช้าๆ จูบเป็นแบบนี้สินะ รู้สึกดีจนเธออายสายตาของเขา รู้สึกดีมากๆ ที่ได้รับจูบแรกจากคนที่เธอแอบรัก
“อ๊ะ!” ศิวะโน้มร่างบางลงช้าๆ เมื่อเธอคลายความหวาดกลัวลง นัั่นแค่เริ่มต้นหรอก ของจริงมันต่อจากนี้ต่างหากยัยหน้าหวาน
ร่างบางสะดุ้งนิดๆเมื่อแผ่นหลังเปลือยเปล่ากระทบกับความเย็นของผ้าปูเตียง สายตาหวานหยดมองคนที่คร่อมทับด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก ยกมือลูบไล้กล้ามเนื้อหน้าอกของคนตรงหน้าเบาๆ อย่างหลงใหล
เมื่อปีก่อน ร่างกายกำยำนี้เคยปกป้องเธอไว้ จนเธอตกหลุมรักเขาหมดใจ นึกเสียใจนิดๆที่ตัวเองต่ำต้อยจนไม่คู่ควร แต่ก็ดีใจที่เขาจะได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ
มือเล็กเลื่อนลงต่ำ ทำใจกล้ามองสบสายตาเขาอย่างยั่วยวน ในหัวคิดแค่ว่า วันนี้เขาคือคนรักของเธอ แม้เธอจะไม่ใช่คนรักของเขา แต่ความคิดนั่นน่าจะช่วยให้เธอรู้สึกแย่กับตัวเองน้อยลง
“อ๊า” เสียงทุ้มครางต่ำ เพราะมือเล็กกำลังกอบกุมแท่งเนื้อใต้ร่มผ้า เธอขยับมือขึ้นลงเบาๆจนเขาเสียวซ่าน บังคับถอดปราการชิ้นเล็กที่ปกปิดจุดอ่อนไหวเธอออกไปช้าๆ ดึงมือเล็กออกจากแท่งเนื้อของตัวเอง แล้ววางมือเธอลงที่จุดอ่อนไหวของเธอเบาๆ