คงเป็นเพราะเวลานี้นางสับสนเหลือเกิน เพราะมีชายอีกผู้หนึ่งมารบกวนหัวจิตหัวใจ
ท่านพี่ถิงเฟิงของนางนั่นเอง
ว่าแต่เขาไปไหนของเขา นางยังไม่เห็นแม้แต่เงา ไม่รู้ว่ากลับมาจากข้างนอกหรือยัง หรือว่าเขาจะเจ็บไข้ได้ป่วย ?
นางเดินกลับห้อง พะว้าพะวังอยู่เนิ่นนาน ก่อนจะตัดสินใจไปดูเขาที่ห้อง แต่ขณะเดินมานั้นก็พบสาวใช้นางหนึ่งกำลังเดินไปยังห้องของถิงเฟิงเช่นกัน
“ นั่นเจ้าจะทำอะไร ” ชิงเซียนเอ่ยถามห้วน ๆ ด้วยอารมณ์หึงหวง หรือเขาจะนัดแนะสาวใช้ให้เข้าไปหา
“ อ๋อ พอดีมีเด็กชายผู้หนึ่งมาจากหอคณิกาอี้หลันน่ะเจ้าค่ะ ฝากข้อความให้คุณชายถิงเฟิง ”
“ ฝากข้อความ จากหอคณิกาอี้หลันเช่นนั้นรึ ” หญิงสาวทวนคำด้วยใจเจ็บหนึบ
นางหลงเชื่อคำชายมากรักเช่นเขาได้อย่างไรหนอ ชิงเซียนเอ๋ย
“ ข้อความนั้นว่าอย่างไร ” นางยังกลั้นใจถาม ไหน ๆ จะรู้แล้วก็อยา
