6 | หนี้บุญคุณ NC++
2094 คำ
ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!!
เสียงเนื้อกระทบกันยังคงดังทั่วห้องนอนท่ามกลางเสียงครางกระเส่าของทั้งสองคน เวลาผ่านมาแล้วหลายชั่วโมงแต่ทว่าบทรักที่แสนป่าเถื่อนจากมังกรยังคงดำเนินอยู่
“พะ…พอได้แล้วอึก…” เธอนอนรองรับแรงกระแทกจากมังกรอย่างรุนแรงมาเนิ่นนานจนร่างกายเริ่มไม่ไหว แปลกใจเหมือนกันว่าทำไมผู้หญิงถึงชอบขึ้นเตียงกับเขาทั้งที่เขารุนแรงและป่าเถื่อนขนาดนี้
มังกรละสายตาจากจุดเชื่อมมองไปที่ใบหน้าสวยหวานบิดเบี้ยว เขากระตุกยิ้มเล็กๆ บนมุมปาก ก่อนจะดึงเธอขึ้นมานั่งบนตักแล้วฉกฉวยริมฝีปากสีระเรื่อมาจูบในขณะที่ส่วนล่างยังคงเคลื่อนไหวอยู่
“อืมม~” เขาครางเบาๆ ในลำคอ มือหนาข้างหนึ่งเลื่อนขึ้นมาบีบเคล้นหน้าอกขนาดใหญ่พลางสอดแทรกลิ้นสากเข้าไปในโพรงปากซอจินแล้วเกี่ยวกระหวัดไปมา ไม่วายจะดูดดุนลิ้นเล็กเบาๆ
ความรู้สึกต่างๆ ที่ถูกมังกรมอบให้อย่างไม่เต็มใจ ทำให้เธอเผลอจิกไหล่กว้างอีกครั้งทั้งที่ก่อนหน้านั้นเขาเพิ่งบอกว่าไม่ชอบให้ใครทำรอยไว้บนร่างกาย
“เธอจิกฉันอีกแล้วนะ” เขาถอนจูบออกแล้วขยับเรียวปากหยักพูดกับซอจินอย่างไม่พอใจนัก
“ทะ…ทีคุณยังทำรอยไว้บนตัวฉันเลยอ๊ะ!”
ถ้อยคำที่ยอกย้อนกลับทำให้มังกรผลักซอจินนอนราบกับที่นอนอีกครั้ง แววตาคมเข้มเริ่มจุดประกายความไม่พอใจออกมาอย่างไม่ปิดบัง
“ตอนนั้นฉันอนุโลมให้เพราะเห็นว่าเธอไม่รู้ แต่ในเมื่อฉันบอกแล้วเธอไม่ทำตาม…ก็อย่าหาว่าฉันใจร้ายแล้วกัน”
“อึก..อื้อ!!” เธอร้องออกมาในลำคอเสียงหลงทันทีที่มังกรอัดกระแทกแก่นกายขนาดใหญ่เข้ามาอย่างรุนแรงจนเธอรู้สึกจุกและเจ็บในเวลาเดียวกัน
ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!!
“อ๊ะ ฉะ…ฉันเจ็บ”
“อ๊า…ฉันเตือนเธอแล้วนะแต่เธอไม่ฟังเอง”
แรงกระแทกกระทั้นรุนแรงทำให้ร่างกายเธอโยกคลอน หน้าอกกลมกลึมกระเพื่อมไปมา ความเจ็บปวดวิ่งแล่นไปทั่วร่างกายจนกลั่นกรองออกมาเป็นน้ำตา เธอพยายามร้องบอกเขาเสียงสั่นแต่ทว่าเขากลับไม่ยอมฟัง ยังคงกระแทกรุนแรงตามอารมณ์ของตัวเองอยู่แบบนั้น
สายตาคมเข้มเหลือบมองจุดเชื่อมเพื่อกระตุ้นอารมณ์กำหนัด แก่นกายขนาดใหญ่ที่เปื้อนเขรอะด้วยของเหลวสีใสผสมปนของเหลวสีแดงสดกำลังผลุบโผล่อยู่ภายในร่องรักคับแคบ
ความเสียวซ่านวิ่งไปทั่วร่างกำยำเมื่อภายในร่องรักกำลังตอดรัดแก่นกาย เขาโน้มตัวลงไปหาซอจินเพื่อดูดเลียยอดอกสีระเรื่อ
“พะ…พอแล้ว” เธอพยายามผลักร่างมังกรออกแต่กลับไม่เป็นผล เพราะตอนนี้เรี่ยวแรงของเธอแทบไม่มีเหลือจะต่อต้านเขา
“อืมม~ ฉันยังไม่ได้กำไรจากการใช้ยาตัวนั้นช่วยเธอเลยนะ” เขาถอนริมฝีปากออกจากยอดอกแล้วเลื่อนสายตามามองซอจินพร้อมขยับเรียวปากตอบกลับ
“แต่ฉันไม่ไหวแล้ว”
“ลืมไปแล้วเหรอว่าหน้าที่ของเธอคือการจ่ายค่าตอบแทนคืนให้ฉัน”
“อึก!” เธอเผลอใช้เล็บจิกลงร่างมังกรอีกครั้งเมื่อเขาผ่อนแรงกระแทกมาเคลื่อนไหวเนิบนาบ
“จิกฉันอีกแล้วเหรอ?”
“ฉันไม่ได้ตั้งใจ” เธอพูดพร้อมหลบสายตาไปจากมังกร ก่อนหน้านั้นเจ็บปวดกับแรงกระแทกจากเขา พอเขาผ่อนแรงเหล่านั้นลงกลับกลายมีอีกหนึ่งความรู้สึกแทรกซึมเข้ามาแทนที่
“ครางออกมาดังๆ ให้ฉันฟัง”
“มะ…ไม่” เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงสั่นๆ แล้วเบือนใบหน้าไปทางอื่นพร้อมเม้มริมฝีปากเข้าหากันเพื่อกักกลั้นเสียงน่าอายเอาไว้
เธอจะไม่ยอมหลุดเสียงน่าอายนั้นออกมาเด็ดขาด…
มังกรแสยะยิ้มให้กับความพยายามกลั้นเสียงครางของซอจิน อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะทนได้สักกี่น้ำ เขาบดคลึงแก่นกายใส่ร่องรักคับแคบจนสุดความยาว สีหน้าแสนทรมานของเธอทำให้เขาสะใจไม่น้อย
“อ๊ะ…” ในที่สุดเธอก็หลุดเสียงครางออกมาอย่างทนไม่ได้ “ฉะ…ฉันไม่ไหวแล้ว”
“จะเสร็จแล้วเหรอหืม” เขาถามอย่างรู้ทัน เพราะภายในร่องรักเริ่มบีบรัดแก่นกายเขาถี่ๆ เป็นสัญญาณบอกว่าซอจินกำลังใกล้เสร็จสุขสม
ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!!
มังกรเร่งจังหวะเร็วขึ้น ไม่ใช่แค่ซอจินเท่านั้นที่ใกล้เสร็จสม เขาเองก็เช่นกัน
เสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้องนอนหญิงสาวระรัว ไม่นานนักทั้งสองคนก็เกร็งกระตุกปลดปล่อยความสุขออกมาพร้อมกัน
“อร้าย!!”
“อ๊า!”
น้ำรักสีขาวขุ่นถูกปลดปล่อยใส่ภายในร่องรักทุกหยาดหยดไร้ซึ่งการป้องกันใดๆ เหมือนทุกรอบที่ผ่านมา ทันทีที่แก่นกายหลุดออกจากจุดเชื่อม น้ำสีขาวขุ่นก็ไหลย้อนกลับออกมาเปรอะเปื้อนผ้าปูที่นอน
เธอควานผ้าห่มมาคลุมร่างกายที่บอบช้ำจากการกระทำแสนป่าเถื่อนของมังกร ร่างกายปวดร้าวไปหมดโดยเฉพาะตรงบริเวณที่เขาเพิ่งถอนแก่นกายออก
“พอแค่นี้เถอะนะคะ ฉันไม่ไหวแล้ว”
“ฉันยังไม่ได้กำไรจากการช่วยเธอคืนเลย แบบนี้เรียกว่าฉันเสียเปรียบเธอรึเปล่า”
“ฉันต่างหากที่เสียเปรียบคุณ” เธอพูดแล้วมองมังกรด้วยแววตาขุ่นเคือง “คุณมันเลว…”
“ระวังปากไว้บ้างก็ดี เพราะฉันไม่ได้ใจดีกับใครขนาดนั้น”
“….”
“แล้วที่ฉันพูดมันผิดตรงไหนคะ? ในเมื่อนั่นมันก็คือคุณจริงๆ คุณมันเลว”
“ถ้าไม่อยากโดนเอาอีกรอบก็อย่ามาอวดดีกับฉัน” นัยน์ตาดำขลับเริ่มจุดประกายความน่ากลัวออกมาในตอนพูดประโยคนั้น มังกรเอื้อมมือไปบีบคางมนเอาไว้แน่นจนหญิงสาวแสดงสีหน้าเจ็บปวดออกมา
“อื้อ!”
“รู้ว่าฉันเป็นคนยังไงแล้วยังมาอวดดี ระวังสักวันเธอจะมีจุดจบแบบผู้ชายที่เธอเห็นในคืนนั้น”
“….” เธอมองมังกรด้วยแววตาหวาดกลัว ความจริงแล้วคืนนั้นที่เธอเห็นเขาฆ่าคนคิดว่าเขาจะตามมาปิดปากด้วยซ้ำ แต่ทุกอย่างกลับผิดคาดจากที่คิด เขายังคงทำตัวปกติราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ใช่ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเธอเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง เพราะหลังจากเขาลั่นไกใส่ชายคนนั้น มังกรได้เบือนใบหน้ามาสบตากับเธอ
“ส่วนกำไรที่ฉันยังไม่ได้คืน…ฉันมาเอาคืนแน่ไม่ต้องห่วง” เขาแสยะยิ้มให้ซอจินที่มองเขาด้วยแววตาโกรธแค้น กระนั้นก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกสะทกสะท้านอะไร
“คุณมันเลว!”
“ฉันเลวมากกว่านี้ แค่เธอยังไม่รู้ก็เท่า…”
เพียะ!
ใบหน้าหล่อเหลาหันตามแรงปะทะของฝ่ามือเล็กที่กระทบลงแก้ม มาเฟียหนุ่มขบกรามแน่นด้วยความโกรธ ก่อนจะตวัดสายตามามองเจ้าของการกระทำสิ้นคิดนี้
ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าตบหน้าเขามาก่อน ซอจินคือคนแรกที่กล้าทำอุกอาจแบบนี้!
“เธอกล้าดียังไงมาตบหน้าฉัน!” เขาไม่พูดเปล่า มือหนาเอื้อมไปพันธนาการลำคอเอาไว้ด้วยความโทสะ
“อึก! ปะ…ปล่อย” เธอพยายามแกะมือที่บีบรัดคอตัวเองแน่นจนแทบขาดอากาศหายใจ มังกรไม่ใช่คนที่เธอควรต่อกรด้วย ที่ทำไปเมื่อกี้เพราะอารมณ์ชั่ววูบของตัวเองล้วนๆ
เขาออกแรงบีบลำคอระหงหนักขึ้น ก่อนจะยอมปล่อยเธอเป็นอิสระในเวลาต่อมา คนอย่่างซอจินหากให้ตายตอนนี้ก็คงเสียดายแย่ เพราะเธอต้องอยู่เป็นของเล่นบนเตียงของเขาไปอีกนาน…
เธอเลื่อนมือขึ้นมาสัมผัสลำคอตัวเองทันทีที่คนตรงหน้าคลายมือออกแล้วช้อนสายตามองมังกรด้วยความหวาดหวั่น
“เริ่มกลัวฉันขึ้นมาแล้วสิใช่ไหม?”
“อะ…ออกไปจากคอนโดของฉัน”
“เธอไม่มีสิทธิ์มาไล่ฉัน” เขาพูดแล้วมองซอจินด้วยแววตานิ่งเรียบก่อนจะพูดต่ออีกประโยคขึ้นมา “ต่อไปนี้เธอจะต้องคอยปรนเปรอเรื่องบนเตียงให้ฉันโดยไม่มีข้อแม้อะไร”
“อะไรนะ?”
“ได้ยินชัดเจนแล้วนิ อย่าลืมเธอเป็นหนี้บุญคุณฉันอยู่ เมื่อไหร่ที่ฉันต้องการแล้วเธอไม่มา…ฉันจะมาหาเธอถึงที่เอง”
“ฉะ…ฉันจะไม่ทำเรื่องแบบนั้นอีกแล้ว คุณต้องการเซ็กซ์ฉันก็ให้ไปแล้ว เพราะฉะนั้นกันแค่นี้เถอะนะคะ” เธอไม่อยากขึ้นเตียงให้เขาตักตวงความสุขจากร่างกายเธออีกแล้ว ลำพังบทรักที่ผ่านมาก็ทำให้เธอบอบช้ำและมีสภาพที่น่าเวทนาอย่างที่เห็นแล้ว อีกอย่างมังกรอ่อนโยนซะที่ไหน รุนแรงและป่าเถื่อนเข้าข่ายซาดิสม์เสียด้วยซ้ำ
“เธอมีทางเลือกอื่นด้วยเหรอ?”
“ฉันขอร้องนะคะ อย่าให้ฉัน…”
“เอาชีวิตของเธอมาแลกสิ แล้วฉันจะปล่อยเธอไป” เขาพูดแทรกซอจินขึ้นมาทั้งที่เธอยังพูดไม่ทันจบประโยค
ทางเลือกของเธอก็คือสิ่งนี้สินะ มังกรกำลังกดดันให้เธอเลือกที่จะปรนเปรอเรื่องบนเตียงกับเขาโดยการยื่นข้อเสนอนี้มา
ทางเลือกสองทางนี้ เธอไม่อยากเลือกทางไหนเลย…
“ฉันมีเวลาให้เธอคิดแค่หนึ่งนาที ถ้าเธอไม่เลือก ฉันจะเป็นคนเลือกทางเลือกที่สองให้เธอเอง”
ทางเลือกที่สองที่เขาพูดถึงก็คือชีวิตของเธอ อยากรู้ว่ามังกรยังมีหัวใจอยู่บ้างไหม ที่เขากำลังทำอยู่ตอนนี้เขาเคยรู้สึกผิดบ้างหรือเปล่า แต่ก็อย่างว่า เขาเกิดมาในตระกูลมาเฟีย ย่อมไม่มีความรู้สึกเห็นใจหรือว่าสงสารคนอื่นอยู่แล้ว
“ถ้าฉันเลือกที่จะปรนเปรอเรื่องบนเตียงให้คุณ ฉันจะทำแบบนี้ไปนานแค่ไหน”
“จนกว่าฉันจะเบื่อเธอ”
“นานเท่าไรคุณถึงจะเบื่อ”
“บอกไม่ได้” เขาตอบกลับเสียงเรียบ มือพลางกลัดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำ สายตาจ้องมองซอจินไม่ละไปไหน
“แล้วถ้าฉันไม่ทำ คุณจะฆ่าฉันเหรอ”
“แล้วมีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องเก็บเธอไว้ ยาตัวนั้นรู้ไหมมันราคาเท่าไร? ไหนจะเรื่องที่เธอเห็นในสิ่งที่ไม่ควรเห็นในคืนนั้นอีก”
“หมายความว่าคุณไม่ได้ตั้งใจปล่อยฉันไปตั้งแต่แรกใช่ไหม”
“ใช่ เพราะฉันจะกลับมาคิดบัญชีกับเธอทีหลัง” เขาเดินไปหย่อนตัวนั่งลงโซฟา จับบุหรี่ที่หยิบออกมาคาบไว้ในปากแล้วใช้ไฟแช็คลนปลายกระบอกจนควันสีเทาฟุ้งกระจายออกมา
เขามันร้ายกาจ เธอพูดออกมาคนเดียวภายในใจ นึกไว้แล้วไม่มีผิดว่าที่เขาไม่พูดถึงเรื่องคืนนั้นที่เธอเห็นเขาฆ่าคน ใช่ว่าเขาจะปล่อยเธอไปจริงๆ
“ฉันขอเวลาคิดอีกสักหน่อยได้ไหม แล้วพรุ่งนี้ฉันจะไปบอกคุณต่อหน้าเอง”
“หึ…ฉันไม่ได้โง่จนดูไม่ออกว่าเธอคิดจะหนี” เขาพูดออกมาเสียงเรียบก่อนจะยกบุหรี่ขึ้นมาดูดควันสีเทาแล้วพ่นออกมา
“ฉันไม่ได้คิดจะหนี แค่อยากได้เวลาคิดมากกว่านี้”
“ฉันให้เธอแค่หนึ่งนาที แล้วตอนนี้มันก็หมดเวลาคิดแล้ว เธอต้องให้คำตอบฉันมาเดี๋ยวนี้”
เธอนิ่งเงียบลงไปพักหนึ่ง ไม่ว่าจะเลือกทางไหนเธอก็ไม่รอดจากเงื้อมมือมังกรอยู่ดี คนอย่างเขาไม่มีอะไรที่อยากได้แล้วไม่ได้
“ฉันตกลงก็ได้…”
“หึ” คำตอบของซอจินเป็นที่น่าพอใจสำหรับเขาไม่น้อย เขาดึงสายตากลับไปมองเธอซึ่งนั่งห่อตัวด้วยผ้าห่มบนเตียงนอน
“แต่ฉันขอคุณอย่างนึงได้ไหม”
“อะไร”
“ฉันจะยอมมีเซ็กซ์กับคุณทุกครั้งที่คุณต้องการ แต่คุณก็ต้องให้อิสระกับฉัน ไม่กักขังหน่วงเหนี่ยว”
“เธอดูละครไทยมากเกินไปรึเปล่า ใครจะไปกักขังหน่วงเหนี่ยวเธอ”
“ก็…”
“ฉันให้อิสระได้แค่บางเรื่องเท่านั้น ไม่ว่าเธอจะทำอะไร เธอต้องรายงานฉันตลอด”
“….”
“แล้วก็อย่าให้รู้ว่าเธอแอบหนี ไม่อย่างนั้นจะไม่ใช่แค่เธอที่ซวย คนรอบข้างเธอก็จะซวยเช่นกัน”
- ผู้เขียน
