บทที่ 46 ตัวตนของหร่านจือเย่ว

2106 คำ

“จะให้ทำยังไงได้ ในเมื่อจือเย่วเป็นยุวปัญญาชนที่ถูกส่งมาให้ทำงานที่คอมมูน มันยากมากเลยเจ้ารองหากพี่และจือเย่วจะย้ายออกมาจากหมู่บ้าน” หลันต้งข่ายไม่ใช่ว่าจะไม่คิดเรื่องนี้ เขาไม่อยากให้ภรรยาเด็กเป็นขี้ปากชาวบ้านเหมือนกัน ต่อให้จะไม่มีใครพูดต่อหน้าแต่ลับหลังใครจะห้ามได้ “หนูไม่เป็นไรหรอกพี่เทียนหยู่ พี่หงเหยา หนูยังไหว” หร่านจือเย่วยิ้มให้ เรื่องแค่นี้เธอทนได้ “อีกไม่นานร้านอาหารของลู่อิงจะสร้างเสร็จแล้ว ลองกลับไปคิดดูว่าจะเอายังไง เรื่องย้ายผมจะลองคุยกับเฟยเทียนให้ คิดว่าเขามีทางออก หากตัดสินใจได้แล้วและไม่รู้ว่าจะทำอะไรหรือเดินไปทางไหน ลองทำขนมมาฝากขายที่ร้านดูไหม จะได้มีรายได้เลี้ยงลูกอีกทาง ถ้าเกิดมีใครถามก็บอกว่าทำขนมมาส่งให้ร้านอาหารของรัฐ แค่นี้ก็ไม่มีใครกล้าคิดอะไรแล้ว ผมจะทำสัญญาให้ เผื่อว่ามีคนมาหาเรื่อง” หลันเทียนหยู่เสนอความคิดเห็นและแนวทาง ในเมื่อพี่ชายกลับตัวและภรรยากำลังท้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม