“แม้จะต้องรอมากกว่าห้าปี ผมก็ยินดีครับแม่ ความสามารถของเสี่ยวอิงไม่ได้มีแค่นี้นะครับ แม่ลองมาดูบัญชีของโรงแรมสิ ขนาดผมยังมองไม่ออกว่ามีการตกแต่งบัญชี”
หยางเฟยเทียนเดินนำทั้งสองคนเข้าห้องทำงาน ก่อนจะยื่นสมุดบัญชีให้กับทั้งสองคนดู เมื่อนายท่านหยางเห็นเขายังคิดเลยว่าบัญชีนี่โดนตกแต่งตรงไหน แต่พอลูกชายอธิบายเขาจึงอ้าปากค้าง
“เด็กสาวคนนี้เก่งมากเลยนะ ไม่แปลกใจเลยทำไมกระทรวงการศึกษาจึงส่งคนมาวัดความรู้เธอถึงที่โรงเรียน”
“ครับพ่อ เสี่ยวอิงเก่งมาก ไม่ใช่เพียงแค่การเรียน ยังรวมไปถึงธุรกิจด้วยนะครับ”
จากนั้นชายหนุ่มจึงยื่นแบบร้านอาหารที่กำลังจะก่อสร้างให้พ่อดู นายท่านหยางฟังคำอธิบายไปด้วยเขายังทึ่งในความสามารถของเด็กสาวที่อายุยังไม่เต็มสิบสามปี
“แกยอมหนีจากบ้านเพื่อมาเจอของดีจริงๆ หากเมื่อไหร่ที่แกทำให้ว่าที่ลูกสะใภ้ฉันเสียใจ ฉันจะถลกหนังหัวแกเอง”
นายท่านหยางภูมิใจในตัวว่าที่ลูกสะใภ้คนนี้มาก ห
