“นางบอกว่าเป็นพี่สาวข้า”
ตงซิงหยวนไม่เห็นแม้แต่เงาของคนที่เข้ามาในเรือนของเหมยหลิง เขาไม่รู้เลยสักนิดว่าเกิดอะไรขึ้น แม้กระทั่งปราการกั้น เขารับรู้ว่ามีปราการ เมื่อชนตอนจะเข้ามาภายในเรือน
พลังแข็งแกร่งเช่นนี้ พื้นแผ่นดินนี้คาดว่าไม่มีผู้ใดต้านทานได้ แม้กระทั่งสัตว์อสูรทั้งสามตัวยังไม่สามารถเข้าใกล้ปราการนั้นได้เลย
“ตงซิงหยวนท่านได้ยินข้าหรือไม่” เมื่อได้ยินเสียงใสของเหมยหลิง ตงซิงหยวนจึงพลันได้สติ เกิดมาเขาพึ่งสิ้นสติไร้สัมปชัญญะขนาดนี้ ใจแทบขาดสะบั้น เขาเป็นห่วงนางเหลือเกิน
“เจ้าไม่เป็นอะไรนะ” ตงซิงหยวนเอ่ยถามอย่างแผ่วเบา ส่งสายตาสอดส่องไปทั่วร่างกายของหญิงสาว
“ข้าไม่เป็นไร ท่านไม่ต้องกังวล” เหมยหลิงเอ่ยให้ตงซิงหยวนสบายใจขึ้น พลันตงซิงหยวนบรรจงจุมพิศไปที่หน้าพากของหญิงงาม จากนั้นก็ค่อยๆ ละเลียดผ่านจมูกแล้วจึงประจบปากเรียวบางเล็กควนหาความหวานหอมให้ใจมีพลังขึ้นมา น้ำหวานนั้นคล้ายน้ำอ
