หนึ่งปีผ่านไป…
ครืดด~
เสียงโทรศัพท์ของร่างสวยที่นั่งอยู่บนรถแท็กซี่ดังขึ้น มือสวยจึงหยิบขึ้นมามอง ก่อนที่รอยยิ้มบาง ๆ จะฉายขึ้นบนใบหน้าเรียวสวย
เวคินทร์
ติ้ด
(ออกหรือยัง) ทันทีที่กดรับสาย ปลายสายก็ถามขึ้นในทันที
‘ออกมาแล้ว’
(นั่งคันไหนไป อย่าลืมถ่ายรูปส่งให้ดู)
‘ถ่ายแล้ว กำลังจะส่งเนี่ย แต่นายโทรมาก่อน’
(ก็เห็นเงียบไป)
‘แล้วว่างแล้วเหรอ ถึงโทรมา’
(อืม รอเข้าประชุม) เสียงทุ้มตอบกลับ โดยหลังจากเรียนจบ เวคินทร์ก็เข้าไปช่วยทางบ้านดูแลจัดการธุรกิจครอบครัวตามที่ผู้ใหญ่ต้องการ ทำให้เขาไม่ค่อยได้มีเวลามากเหมือนก่อน แต่ก็ยังคงคบหาอยู่กับโมนาเป็นอย่างดี เพราะหลังจากที่ได้มัดจำล่วงหน้ากันไปในวันนั้น โมนาก็ตัดสินใจรับคำชวนของแฟนหนุ่ม เธอไม่ต้องการให้เขารู้สึกกังวลใจกับที่อยู่ของเธอ ซึ่งตอนนี้ก็ครบหนึ่งปีแล้วที่สองคนคบหาดูใจกัน ในหนึ่งปีที่ผ่านมานี้สองคนปรับตัวเข้าหากันได้เป็นอย่างดี เว
