มาเฟียที่รัก

EP.7 หวงของ

หลังจากเอเธอร์สบถคำนั้นมา 2 สาวข้างๆเราก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

"อ๋ออ ที่เเท้หวงเมีย หึ!" เราได้เเต่คิดในใจ เราเผลอหันไปสบตาเจ้าของคำพูด ทำไมมองเราด้วยสายตาดุขนาดนั้น เหมือนอยากบีบคอให้ตาย! อ่ะ

เเล้วอีเจ้มันก็วิ่งขึ้นมา หน้าตาเเตกตื่นสุดๆ

เจ้: โอ้ยย!! เธอนี่ ลงมาา! ก่อนฉันจะไม่มีหัวไว้ตั้งบ่า // เจ้มันมาถึงก็มาดึงเเขนเราให้ลงไป ไอ้เราก็งง เรามองสองคนนั้นที่ทำหน้าหงอย กูหรอ??

กูไปมีอะไรกับมันในฝันรึไง ถึงกล้าเรียกว่าเมีย ฮัลโหลววว!!

พอเราลงมาถึง อีเจ้มันก็ผลักเรานิดๆ ให้เราไปยืนข้างอีตานี่ ที่มองเราหน้าดุๆ มือขวาของเขาก็ขึ้นไปสงบสติทุกคนภายในผับ ขอโทษด้วยการให้โคโยตี้ขึ้นเป็น 10 เต้นพร้อมกันในวันเดียว

เรายืนกอดอกทำหน้าไร้อารมณ์ อีตานี่มันมองเรานิ่งๆ หึ! มองหาไรเดี่ยวจิ้มตาเเตก

เจ้: ขะ..ขอโทษนายใหญ่ด้วยนะคะ..จะ..เจ้ไม่รู้...// อิเจ้มันละล่ำละลักขอโทษนายนี่ อย่างกล้าๆกลัวๆ เอเธอร์มองด้วยหางตา เเล้วเดินมาลากเเขนเรา ไปทางห้องทำงาน

ฉัน: โอ้ยย! ปล่อย ไม่ไป จะไปทำงาน!! //เราเเกะมือนายนี้ออก ชักสีหน้าหงุดหงิดใส่ทันที อะไรว่ะ! กูมาสมัครเป็นโคโยตี้นะ

อีตานี้มันกะชากลากถูเรามาจนถึงโต้ะทำงาน มีบอดี้การ์ดหน้าประตูเหมือนเคย ทุกคนไม่กล้าเเม้เเต่มองฉัน มันจับฉันนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม เราชักสีหน้าอารมณ์เสียสุดๆ

เอเธอร์: ชอบหรอ ไปเต้นอ่อย จนผู้ชายมันจะลากไปเอาเเล้ว!! // อีตานี่มันตะวาดใส่เรา เรามองหน้ามันตาเเข็ง

ฉัน: มาสมัครเป็นโคโยตี้นะคะ! ให้ใส่ชุดขาวไปนั่งสมาธิหน้าผับไหมล่ะ// เราสวนกลับไปหน้านิ่งๆ ไม่คิดกลัวบอกเลย

เอเธอร์: หึ!! ชอบหรอชุดเเบบนี้! เเหวกจนจะเห็นสะดือล่ะ! // มันมองหน้าอกเรา อีนี่ยกมือปิดเเทบไม่ทัน ทำยังกับหวงฮ่าๆ

ฉัน: นี่!! คนอื่นก็ใส่ คนอื่นก็เต้น มาทำงาน!! // เราตะวาดใส่ทันที ความอดทนยิ่งน้อยๆอยู่นะบอกเลย!

เอเธอร์: ปากดี!! กูให้มึงมาเป็นเด้กกู เดือนละ 3 เเสน! // ควับ!! เรามองหน้ามันทันที! 3 เเสนหรอ? อ๋อ! ก็ใช่สิเขารวยยย เยอะกว่าตำเเหน่งกูอีกสัสเอ้ย! โทรไปลาออก มาเป็นเด็กมันดีป่ะ .....ล้อเล่น เเฮร่!!

ปึก!!!

เรามองเเฟ้มที่อีตานี้มันโยนมาตรงหน้าฉัน!

ประวัติของฉันนิ ................เวรเเล้วไง หรือว่า

เราหยิบมาเปิดดูทันที เเต่งงานเเล้ว สามีตายด้วยอุบัติเหตุ พ่อเเม่ไม่มี ปัจจุบันอยู่ตัวคนเดียว ติดหนี้การพนัน!! 10 ล้าน เอิ่มม อีหัวหน้าาาา!ประวัติเชี่ยไรว่ะ!

เราเงยหน้ามองคนตรงหน้าอย่างอายๆ มีผัวเเล้ว?? จ้าหัวหน้าาจ้า

ฉัน: เอ่ออ..คือออ // มันติดที่คอ มันคับที่อก อยากจะกลับไปกดโทรหาหัวหน้าเเล้วด่าให้สักยก ทำอะไรไม่ปรึกษากันบ้างเล้ยย!!

เอเธอร์: ฉันไม่คิดเล็กคิดน้อยหรอก เเค่เธอมาเป็นเด็กฉัน! // เรามองหน้าคนตรงหน้า เราเเลบลิ้นเลียริมฝีปาก จะกลืนน้ำลายยังรู้สึกเจ็บคอเลย

หัวหน้าจะคิดไหมว่าฉันก็มียางอายเหมือนกัลลลล!!

ฉัน: หึ! ไม่รังเกียจฉันหรอ?// ใจจริงอยากตะโกนเเรงๆว่า กูไม่มีผัววว!!

เอเธอร์: เฉยๆ // ตอบได้น่าเอาปลายเท้าสิกิดที่ปากเบาๆจริงๆ

ก้อกๆ ~

เรามองไปยังประตู ที่มีคนเคาะ เเล้วมือขวาของอีตานี่ก็เปิดเข้ามา

เเดน: ขออนุญาติครับ! เอ่ออ...//มือขวามองหน้าเราเชิงว่า จะพูดได้เลยไหม อีนี่ตั้งใจฟังมาก เอเธอร์มองหน้าเรานิดหน่อย เเล้วพยักหน้า หุ้! ทำไม? เเต่ช่างเถอะ

เเดน: บ่อนไอ้อาร์กอนจัดประชุมด่วนครับ ซึ่งทางเเก๊งเราก็ต้องไป! // เราทำหน้านิ่งๆทันที อาร์กอน.....อ๋อ!! ไอ้หัวหน้าเเก๊งมังกรสีเลือด

เอเธอร์: กล้าเชิญก็กล้าไป! // ผมพูดออกมาพลางเเสระยิ้ม

เเก๊งผมกับเเก๊งมันเป็นศัตรูกันเเน่นอนอยู่เเล้วครับ เเต่มันไม่ใช่เเบบโจ่งเเจ้ง เเต่ผมก็รู้ๆอยู่ ผมยังหาวิธีที่จะเอาผิดมันไม่ได้ ที่มันฆ่าเเม่ผม ผมทำทุกวิถีทางเพื่อจะล้างเเก๊งมัน ต่อหน้าใส่หน้ากากเข้าหากัน! เเต่ลับหลังส่งคนมาฆ่า มันคงจะไปร่วมกับเเก๊งยากุซ่าทางญี่ปุ่น! เพื่อมาฆ่าผมลงจากประมุข ทุกคนต้องการเป็นใหญ่ ไม่สนเเม้เเต่มิตรภาพ เพื่อน พี่น้อง หึ

คลืด~~คลืด~~

เสียงโทรศัพท์ผมสั่นในกระเป๋ากางเกง ผมเลยล้วงขึ้นมา

" ริตะ" โทรมา

ริตะ: มันส่งคำเชิญไปเเล้วใช่ไหม? เเล้วนายจะไปป่ะ? // เธอส่งเสียงมาเคลียดๆ

ผม: อืม! เจอกัน ระวังตัวด้วย// ผมบอกเธอไป

เรานั่งมองอีตานี่คุยโทรศัพท์กับใครก็ไม่รู้! มีบอกระวังตัวด้วย ได้ยินเเล้วหงุดหงิดชิปหาย!! พอวางโทรศัพท์เเล้วหันมองหน้าเรานิ่งๆ เหมือนคิดอะไรอยู่

เเล้วสุดท้ายนางก็พูดขึ้นมา

เอเธอร์: กูมีประชุมด่วนต้องไป! // นางลุกขึ้นพลางเปิดลิ้นซักหยิบปืนมาเหน็บข้างหลัง

เอาไง!! อยากไปก็อยาก เเต่นี้มันศัตรูเราทั้งสอง ถ้าโดนจับได้ จบเเน่ โอ้ยย เอาไง เอาไง เอาไง เรากัดริมฝีปากเบาๆ เอาว้ะ!

ฉัน : ขอไปด้วยได้ไหมม....// เราลากเสียงพลางมองหน้า ใช้สายตาอ้อนวอน จะยอมไหมนะ?

เอเธอร์: อืม ไปเปลี่ยนชุดเจอกันหน้าผับ! // พอพูดเสร้จก็เดินไปเลย ห้ะ!!! อะไรว่ะ? สงสัยตั้งเเต่ยอมให้เราฟังเรื่องประชุมเเล้ว ช่างมัน

เเดน: เร็วนะครับ // มือขวาเขาย้ำเราอีกที เเล้วเดินออกไปตามเจ้านาย

เออเอาไงเอากัน เรายกโทรศัพท์หารุ่นน้องที่ไว้ใจ ให้ส่งข้อมูลของอาร์กอนมาให้เรา เเล้วรีบลงไปเปลี่ยนชุดทันที

เราใส่ชุดสีเขียวๆเทาๆ เเบบเกาะอก เเละกระโปรง!เเหวกขึ้นถึงเอว โครตเซ้กซี่บอกเลย ส้นสูง 6 นิ้วสีดำ พกมีดพกไว้ใต้กระโปรง ยาสลบใส่ไว้ในล่องนม กันไว้ดีกว่าเเก้

เรารีบเดินออกมาหน้าผับ เห็นรถตู้จอดอยู่ ตามด้วยรถประกบหน้าหลังอีก 6 คัน! ไปสร้างสงครามป้ะว่ะ กลับไปเปลี่ยนชุดได้ไหม..ไม่พร้อมบู้นะชุดนี้

พอเรามาถึงลูกน้องเขาก็เปิดประตูให้ เราเลยมองเห็นคนที่นั่งอยู่ก่อนเเล้ว ท่าทางนั่งตัวตรง ขาไขว่ห้าง หน้านิ่งๆนั้น ช่างหน้าเกรงขามจริงๆ มิหน้าได้ขึ้นเป็นประมุขเเต่อายุยังน้อย

เราก้าวขาไปนั่งเบาะข้างๆทันที พอเราขึ้นมานั่งรถก็ออกตัว ตามด้วยรถประกบอีก

เอเธอร์: เเต่งตัวกะให้ได้ผัวใหม่คืนนี้เลย? // นางพูดพลางเปิดเเขนเสื้อดูนาฬิกาบนข้อมือ ด่ากูใช่ป่ะ? เออ! ด่านั้นเเหละ เราได้เเต่มองค่อน!

ฉัน: หวงหรอ? // เราพูดพลางเเสระยิ้ม อยู่ได้สองวันตัวตนจริงๆเริ่มออก เเต่เรารู้สึกว่าคนข้างๆสนใจเราไม่มากก็น้อยเเหละ

เอเธอร์: หวงมึง หวงหมาดีกว่า! // เราเบ้ปาก พลางยกขาขึ้นไขว่ห้าง กระโปรงมันก็ร่นขึ้นมา จนจะถึงโคนขาอ่อน

ฟรึ่บบ!!

นางถอดสูทมาคลุมขาเราไว้จ้าา ไหนว่าไม่หวง

ฉัน: ควรขอบใจป่ะ? ?/ เราเลิกคิ้วถาม อย่างกวนๆ ปากเเข็งนี้หว่าา

เอเธอร์: หึ! คนอย่างมึงไม่หน้าจะขอบใจใครเป็น! // อ่ะจ้าา โดนเสี้ยมจนสำนึกผิดไม่ทันเเล้ว เรายื่นมือไปหยิกเเขนเเกร่งอีตานี้เเรงๆ กูหมั่นไส้เว้ยยยย!! ไม่กลัวตายมากตอนนั้น!

ฟรึ่บบ!! ~

ฟรึ่บบ!! ~

เสียงเเรกอีตานี้มันดึงผ้าม่านปิดอีกเเล้วเสียงที่สองคือมันดันเรานอนราบกับเบาะจนเราตกใจ เพราะไม่ทันตั้งตัว!

ฉัน: ว้ายย!! อุ้ปปป~~ //เรายังไม่ได้เม้มปากเลย ลิ้นสากๆก็มาพัวพันในโพรงปากเราเเล้ว! อืมม จูบเเบบไม่อ่อนโยน จูบเเบบรุนเเรง ลิ้นสากก็หยอกล้อกับลิ้นเรา จูบจนนางพอใจเเล้วถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง เสียจูบอีกเเล้ว!!!! โอ้ยยย!! ดีใจ...ปะ..ป่าวพูดเล่น

จูบรุนเเรงเหมือนสูบเอาวิญญาณเราไปด้วยเลย เราสบตากัน นางกระตุกยิ้ม! ค*ยเอ้ย!!!

เอเธอร์: ไม่ขัดขื่นหน่อยหรอ! // กำลังจะเคลิ้มละถ้าไม่ด่ากูเนี่ย เราผลักอกคนตัวโตออก นางก็ยอมลุกนั่ง เเล้วทำหน้านิ่งต่อ ขี้เก๊ก

ฉัน: จิ้!! // เถียงไม่ออก ก็ไม่ขัดขืนจริงๆนั้นเเหละ เราเเอบเห็นอีตานี้มันยิ้มด้วย ยิ้มยิ่งหล่ออ่ะ เเต่นิดเดียวนะ!

หมั่นไส้โว้ยย!! ขอสักทีเถอะ!

เรายกมือขึ้นจะตบ!

ฟรึ่บ!! ว้ายย

เอเธอร์: กล้าตบกูหรอ เดี่ยวมึงจะเดินไม่ได้คอยดู! // มันดึงมือที่เรายกจะตบมัน มานั่งบนตักอย่างรวดเร็ว เเล้วจับมือเราไขว่หลัง หน้าอกยิ่งดันขึ้นมา มันมองเเล้วกระตุกยิ้ม ยิ้มหาพ่อมึงหรอออ

โอ้ยยย!! กูโมโหเว้ยย!! ทำอะไรก็ไม่ได้ หึ่ยยย