“เอาคำตอบวันนี้เลยหรือคะ เดี๋ยวคุณอาไปทำงานสายนะ”
ซูหลิงเห็นท่าทีร้อนใจของคนตรงหน้า จึงนึกอยากกลั่นแกล้งให้รอคำตอบอีกสักนิด ใบหน้าสวยหวานอมยิ้มอย่างนึกขบขัน ในท่าทีกระวนกระวายใจของชายหนุ่ม ที่ปกติมักจะวางท่าสุขุมอยู่ตลอดเวลา
“วันนี้ลางานครับ ให้ผู้ช่วยจางหยวนทำงานแทนไปก่อน”
ดวงตาคมกริบจ้องมองไปที่ดวงตากลมโตด้วยความคาดหวัง ถึงจะร้อนใจสักเพียงใด เขาก็ไม่กล้าเอ่ยวาจาเร่งเร้าออกไป แต่อากัปกิริยาทุกอย่างบ่งบอกว่า ชายหนุ่มรอแทบจะไม่ไหวแล้ว ถึงได้รีบตื่นมาฟังคำตอบตั้งแต่เช้าตรู่ ทั้งๆที่เมื่อคืนก็ดื่มมาหนัก
ซูหลิงลุกจากเก้าอี้ เพื่อนำจานที่ทานอาหารหมดแล้วของทั้งสองคน ไปล้างในอ่างล้างจาน พอล้างเก็บจนแล้วเสร็จจึงหันมาให้คำตอบกับชายหนุ่ม ที่นั่งรอคอยด้วยแววตาคาดหวัง
“ตกลงค่ะ หวังว่าฉันจะตัดสินใจไม่ผิดพลาดที่ให้โอกาสคุณอานะคะ”
หลังจากที่ซูหลิง ได้ทบทวนความรู้สึกของตนเองที่มีต่อชางอี้เหวิน ต
