“ของชอบเลยนะ”
“.....ปลดนี่ออกก่อนได้ไหมคะ” หญิงสาวชูข้อมือตัวเองขึ้นให้เขาดูว่ายังไม่ได้ปลดล็อกกุญแจมือ
“กะว่าจะใส่จนเล่นเสร็จเลยนะ”
“ปลดก่อนเถอะค่ะ มันนานไป”
“งั้นรอแป๊บ”
ร่างสูงเดินหายเข้าไปข้างในอีกครั้งแล้วออกมาพร้อมกับลูกกุญแจ เขาปลดล็อกให้เธอเสร็จก็เอามันวางไว้บนโซฟาที่อยู่ใกล้ๆ
“มานั่งโซฟาไหม จะได้มองเห็นวิวข้างนอกได้ด้วย”
โซฟาตัวใหญ่ตั้งอยู่เป็นชุด เพราะระเบียงห้องของเขามีขนาดกว้างราวกับ 1 ห้อง โซฟาชุดใหญ่ถูกจัดให้หันหน้าออกไปด้านนอก เพื่อมองเห็นวิวที่เป็นสวนและศาลาริมสระของที่บ้าน แต่เพื่อป้องกันแสงแดดและสายตาสอดรู้สอดเห็นยามที่ต้องการความเป็นส่วนตัว จึงได้มีการติดตั้งผนังกระจกเลื่อนได้เอาไว้ มันติดฟิล์มทึบสำหรับกั้นแสงและสายตาจากภายนอก แต่คนในห้องก็ยังสามารถมองออกไปข้างนอกได้ตามปกติ
“ตอนนั้นทำไมสร้างผนังแบบนี้ล่ะคะ”
“เพราะพี่ชอบออกมานั่งดื่มกาแฟตอนเช้า แต่พอสายๆ เที่ยงๆ
