“นี่แกด่าฉัน”
“ใช่ นังบ้า ถ้าเธอไม่ยอมเก็บเงินมาให้ฉันดี ๆ ค่าข้าวของเสียหาย ฉันจัดการเธอแน่”
“แกจะทำอะไรฉัน”
“ทำอะไรอย่างนั้นเหรอ” ปกติเขมิสราไม่เคยทำร้ายเพื่อน ไม่เคยทำอะไรรุนแรงหรือทำให้เพื่อนเสียใจ มีแต่ช่วยเพื่อน แต่เพื่อนสุดจะร้ายกาจคนนี้ คงทำดีต่อไปไม่ไหว
เขมิสราจับแขนของอีกฝ่ายไพล่มาด้านหลังก่อนจะกดหัวลงไปบนน้ำโคลนที่มีเงินหล่นอยู่ เบญญาขืนเอาไว้เต็มที่ ใครจะบ้าถูกกดให้จูบน้ำเสียข้างถนนกันล่ะ
“แน่จริงเธอคาบเงินขึ้นมาสิ นี่มันเงินที่เธอต้องชดใช้ ไม่ใช่เพราะเธอใจดีอวดรวยโปรยเงินให้ จำใส่สมองกลวง ๆ ของเธอเอาไว้ด้วยเบญญา คนอื่นเขาก็คนเหมือนกัน อย่าดูถูกให้มันมากนัก”
“พอเถอะครับมัด” ดินแดนเอ่ยห้าม
“โอ๊ย! นังบ้า นี่ปล่อยนะ” ใบหน้าที่ก้มลงไปแทบจูบกับน้ำโสโครกทำให้เบญญาร้องออกมาอย่างโมโห ดิ้นรนขืนตัวไม่ยอมให้หน้าลงไปแนบกับน้ำเสีย
“นังบ้าอย่างนั้นเหรอ แกคาบเงินขึ้นมาเลย อยากอวดรวยใ
