9.00น.
ปริ้น ปริ้น!!
เสียงแตรรถดังขึ้นอยู่หน้าบ้าน ทำเอาฉันที่นั่งสัปหงกหลับอยู่บนโซฟา ถึงกับสะดุ้งโหยง ตื่นตั้งแต่ตี4จะไม่ให้ง่วงได้ไง สงสัยฉันคงจะรีบอย่างที่แม่บอกจริงๆนั่นแหละ
"บอกแล้วว่าเธอน่ะรีบ...ไปสิ...ผู้ชายเธอมารับแล้ว"แม่เอ่ยขึ้น
"เธอก็...ชิ!!...ไปและ"จากนั้นฉันก็คว้ากระเป๋าเดินออกไปขึ้นรถของพี่พอร์ชทันที
แอบเขินอยู่นะที่อยู่ๆเมื่อวานบ้าบิ่นไปสารภาพรักเขาน่ะ แต่ได้พูดไปแล้วนี่เนาะ ถือซะว่าเขารับรู้ไปแล้วก็แล้วกัน
"เอ่อ...ทานอะไรมาหรือยังคะ?"ฉันถามขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มกว้างๆไปให้ แล้วทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเมื่อวาน
"เรียบร้อยแล้ว..."
"แล้วนี่จะไปติวกันที่ไหนดีคะ...สวนสาธารณะดีไหมคะใกล้ๆ"ฉันเสนอ
"อื้ม"
"ตอบสั้นจัง..."ฉันกล่าวกับตัวเองเบาๆแล้วพิงไปที่เบาะรถ จากนั้นพี่พอร์ชก็ขับรถออกจากบ้านฉันมุ่งตรงไปที่สวนสาธารณะ
"จริงๆไม่ต้องมารับครีมก็ได้นะคะ ใกล้ๆแค่นี้เดี๋ยวครีมป
