ตอนที่ 17
“พี่มิน ผมอยากรู้จริง ๆ นะ คนแรกของพี่คือใคร!!” เด็กหนุ่มถามขึ้นหลังจบการบรรเลงเพลงรักลง
“พี่จะบอกว่ายังไงดีล่ะ แล้วยุคสมัยนี้ยังมีคนตามหาพรหมจรรย์อยู่อีกเหรอ”
“ไม่หรอกมั้งครับสมัยนี้ แต่ผมเพียงแค่อยากรู้ครับ”
“พี่เสียตัวให้กับนิ้วของตัวเองยังไงล่ะ คนแรก” มินตราพูดแล้วก็หัวเราะเบา ๆ
“เอาเป็นคนสิครับ ไม่ใช่ช่วยตัวเอง”
“ไม่รู้สิ ขวดโรลออนซ์มั่ง” มินตรายังล้อเล่นกับเด็กหนุ่ม และแถไปเรื่อย ๆ ก็ใครจะไปเล่าอดีตของตัวเองได้
“พี่..เอาจริง ๆ สิครับ”
“แล้ววิชญ์จะรู้ไปทำไม”
“ผมอยากรู้ครับ..พี่บอกผมหน่อยนะ นะนะ” เด็กหนุ่มเซ้าซี้เหมือนเด็กอ้อนกินขนม มินตราตัดความรำคาญจึงเอ่ยบอกออกไป
“น้าเขยพี่”
“ห๊า!!!” เสียงของเด็กหนุ่มตกใจ
“อืม เมื่อก่อนน้าอร แกมีสามีนะ เลิกกันไปเพราะเขามีอะไรกับพี่ด้วยเนี่ยแหละ น้าอรไม่พอใจ ตอนที่เลิกกันน้าเขยก็ชวนพี่ไปอยู่ด้วยนะ แต่พี่เลือกที่จะอยู่กับอร สงส
