Chapter 14 นอนร่วมเตียง
“พวกเจ้าหาจนทั่วแล้วใช่มั้ย”
แม่เฒ่ากระเรียนเฟยหลิงเอ่ยถามเหล่ากระเรียนในปกครองด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด แววตาฝ้าฟางอ่อนล้าพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่หลานสาวคนเล็กแสนซุกซนหนีเที่ยว
แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่หายไปนานถึงเพียงนี้
“ไม่เจอเลยเจ้าค่ะท่านแม่เฒ่า พวกเราแยกออกเป็นห้าสาย กระจายกันออกตามหาจนทั่วหุบเขาคุนเหม่ย แต่กลับไม่พบเซียงเอ๋อร์เลยเจ้าค่ะ”
“เกรงว่านางอาจไปเที่ยวเล่นที่ดินแดนมนุษย์ เพราะระยะหลังนางชอบมาซักถามข้าเกี่ยวกับเรื่องราวของมนุษย์อยู่เนืองๆ ข้าก็เล่าบ้างบอกปัดบ้าง เพราะไม่เห็นเป็นสาระสำคัญอะไร”
กระเรียนสาวผู้เป็นป้าเอ่ยขึ้น สมัยยังสาวนางเคยแอบหนีไปเที่ยวเล่นยังดินแดนมนุษย์ด้วยความคึกคะนอง อีกทั้งยังถูกมนุษย์หลอกและทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ นางจึงเข็ดขยาด ซมซานกลับมายังเผ่ากระเรียนฟ้า และไม่คิดย่างกรายกลับไปยังโลกมนุษย์อีกเลย
“ถ้
