พันธนาการร้ายรัก

ไม่ใช่คนรัก

เฌอริมารู้สึกตัวตื่นในเช้าวันถัดมา แต่เธอยังคงหลับตานอนยิ้มกริ่มเพราะเมื่อคืนได้เต็มอิ่มกับการถูกเติมเต็มในสิ่งที่เธอเฝ้ารอมานาน ในที่สุดเธอกับบริณัยก็ได้ก้าวข้ามไปอีกขั้นหนึ่งแล้ว นี่เปรียบเสมือนเป็นเครื่องรับประกับความสัมพันธ์ของเธอกับเขาอีกชั้นหนึ่ง ไม่คาดคิดเลยว่าเวลาเขาเอาจริงเขาจะร้อนแรงถึงเพียงนั้น ตอนนี้ช่วงล่างของเธอยังคงเต้นตุบและเจ็บระบมอยู่เลย เขาคงจะอัดอั้นอยากปลดปล่อยเช่นเดียวกัน

เธอค่อย ๆ เปิดเปลือกตาที่หนักอึ้งมองแผ่นอกหนาที่ปกคลุมด้วยไรขนจาง ๆ ของคนที่นอนอยู่ด้านข้าง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ถูกจุดขึ้นที่มุมปาก ก่อนที่เธอจะเขี่ยไปที่ยอดอกของคนที่กำลังหลับอยู่ เธอคิดอย่างซุกซนเพื่อหาเรื่องให้ตัวเองได้รับการสนองในรสสวาทอีกสักรอบ

แต่เมื่อชายหนุ่มที่นอนอยู่หันหน้ามาหาเธอ เฌอริมาก็เบิกตากว้าง ตามมาด้วยกรีดร้องสุดเสียงด้วยความตกใจ

“กรี๊ดดดดดดดดดดดด”

เธอผลักชายที่อยู่ร่วมเตียงออกไปทันที แต่มีหรือที่แรงน้อยนิดจะขยับเขยื้อนร่างใหญ่โตได้ เธอจึงขยับกายที่ไร้อาภรณ์ให้ออกห่างจากเขาให้มากที่สุด

“เกิดอะไรขึ้น ทะทำไม ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่ได้ล่ะ”

ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์จ้องมองหญิงสาวตรงหน้าที่ทำท่ารังเกียจเขาเสียเต็มประดา เขากวาดตามองไปทั่วเรือนร่างเธอ เธอดูเปล่งประกายในยามที่แสงอาทิตย์กระทบผิวขาวของเธอ ทำให้เธอดูเซ็กซี่เร่าร้อนจนเขาแทบทนไม่ไหวอยากจับเธอกินอีกครั้ง

“อะไรกัน เมื่อคืนคุณยังบอกให้ผมทำให้แรง ๆ กว่านี้อยู่เลย ลืมแล้วเหรอริมา แล้วอีกอย่าง เมื่อกี้คุณเป็นฝ่ายปลุกเร้าผมเองนะ”

เวธัสขยับหาร่างบางที่สั่นสะท้านไปด้วยความโกรธ เฌอริมาจึงรีบถอยห่างพร้อมควานหาผ้าห่มมาปิดร่างเอาไว้ แต่เวธัสกลับกระชากมันออกอย่างรวดเร็วพร้อมทั้งเขวี้ยงมันออกจากเตียง

“กรี๊ด!!! ไอ้บ้า! เอาคืนมานะ!”

“ผมเห็นของคุณไปไหนต่อไหนแล้วริมา เราเอากันไม่รู้กี่รอบ คุณยังชอบอยู่เลย”

เวธัสขยับเข้าหาเฌอริมาแล้วใช้สองมือจับใบหน้าของเธอให้เชิดขึ้น ก่อนจะประทับจูบเร่าร้อนใส่เธอ

เฌอริมาพยายามดิ้นอย่างสุดแรง เสียงด่าทอคนเลวฉวยโอกาสถูกกลืนหายอยู่ในลำคอ พร้อมกันนั้นมือที่ว่องไวของเวธัสยังขย้ำอกคัพดีจนร่างของเฌอริมาพลอยอ่อนไหวไปด้วย

เธอพยายามต่อต้านเขาอย่างสุดฤทธิ์ แต่การที่ถูกจู่โจมจุดอ่อนไหวซ้ำแล้วซ้ำอีกทำให้เธอตัวอ่อนจนไร้เรี่ยวแรง มารู้ตัวอีกทีก็ตอนถูกท่อนเนื้อแข็งร้อนล่วงล้ำเข้ามาในกายเสียแล้ว

ขณะที่ร่างกายถูกบุกรุกครั้งแล้วครั้งเล่าน้ำตาของเฌอริมาก็ไหลออกมา เธอรู้สึกรังเกียจตัวเองอย่างที่สุดที่มันตอบสนองเขาเป็นอย่างดี ใช่แล้ว เธอปฏิเสธไม่ได้เลยว่าร่างกายช่วงล่างนั้นอิ่มเอมและต้องการรสรักของชายหนุ่มมากจนไม่อาจนั้งกายได้อีกต่อไป

ใช่แล้วเธอปฏิเสธไม่ได้เลยว่าร่างกายช่วงล่างนั้นอิ่มเอมและต้องการรสรักของเวธัสมากจนไม่อาจยั้งกายได้อีกต่อไป

ทว่าเขาไม่ใช่คนรักของเธอ…