ep.17

1694 คำ

"พี่เดย์ไนท์~" "..." เหอะ!อีกแล้ว พอโดนดุให้ไปเปลี่ยนชุดก็ทำเป็นอ้อน ครั้งนี้ผมไม่ใจอ่อนหรอกครับ "ถ้าอยากไป ก็ไปเปลี่ยนชุด" ผมบอกเสียงดุให้รู้ซะบ้าง หึ! "นะคะ..สายมากแล้ว เปลี่ยนตอนนี้ไม่ทันค่ะ" อ้อน! ฉันต้องอ้อนไม่งั้นยัยหวานรอแย่แน่ "ไป เปลี่ยน ครับ" ร่างสูงเน้นชัดทุกคำบอกแล้ว วันนี้จะไม่ใจอ่อนให้เธอ พี่เดย์ไนท์ยังยื่นยันเสียงแข็ง ต้องเปลี่ยนชุด ฉันเลยเดินนวยนาดเข้าไปหาเขา หย่อนก้นกลมนั่งลงบนตักแกร่งอย่างถือดี ใบหน้าสวยแนบชิดไหล่หนา มือบางวางทาบลงบนอกแกร่ง แขนเรียวอีกข้างโอบเอวสอบไว้ "พี่เดย์ไนท์ ให้ไอไปนะ~" ร่างพยายามออดอ้อนอย่างสุดความสามารถ หวังไม่น้อยให้เขาจะโอนอ่อนตาม "แต่ชุดนี้มัน..." 'มึงเป็นมาเฟียไอ้ไนท์ห้ามใจอ่อน หนักแน่นไว้ ไม่!ก็คือไม่...' ฟอด! ฟอด! จุ๊บบ! ไอวี่โน้มหน้าหอมแก้มสากทั้งสองข้าง แล้วจูบหนักๆที่ปากหนาหนึ่งกรุบ อยากรู้นัก เขาจะใจแข็งซักแค่ไหน "นะคะ~นะ" "

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม