23 22.45 น. ดวงดารามามาหยุดยืนหน้าห้องพักหมายเลข 3501 นิ้วเรียวสวยกดกริ่งข้างประตูเรียกให้คนที่อยู่ในห้องมาเปิด ซึ่งรอไม่กี่อึดใจ บานประตูไม้เนื้อดีก็เปิดกว้าง ร่างเอเดนยืนเด่นกลางประตู “ฉันมารับลูกค่ะ” ดวงดาราบอกเอเดนที่เบี่ยงตัวให้ก้าวเข้าไปในห้อง และเป็นอีกครั้งที่เขาได้กลิ่นน้ำหอมเฉพาะตัวของดวงดารา เป็นกลิ่นน้ำหอมที่เขาไม่มีวันลืม เสมือนกระตุ้นอยู่ในหัวใจตลอดเวลา “ลูกหลับอยู่ในห้อง อย่าปลุกเลย ให้นอนที่นี่แหละ” ดวงดาราสะดุดหูกับคำว่า ‘ลูก’ เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ราวกับว่าสองแฝดเป็นลูกของเขา แล้วหล่อนก็ไม่รู้ด้วยว่า เวลานี้เจ้าของเสียงยืนอยู่ด้านหลังตน “คงไม่ได้ค่ะ...ว้าย!” จังหวะที่ดวงดาราพูด หล่อนหันหลังมาทางคู่สนทนา แต่ก็ต้องตกใจร่างกายตนปะทะกับร่างสูงใหญ่อย่างจัง หล่อนถอยก้าวหนีด้วยความตกใจ แต่ช้ากว่าลำแขนใหญ่ที่โอบรัดร่างอิ่ม “ปะ...ปล่อยค่ะ” “ฉันปล่อยแน่ แต่ข้อถามอะไรห