บทที่ [2]อาบน้ำ

1141 คำ

บทที่ [2] อาบน้ำ มันไม่ง่ายเลยที่จะทำให้ภาพลักษณ์ของนางนั้นดีขึ้น... แต่ตอนนี้กลับพังไปหมดไม่เหลือชิ้นดี ทำไมไม่ย้อนเวลามาให้ข้าตอนเด็กๆเลยเล่าเฮ้อ... นางจำได้แค่ว่าหลิวหยางจะโดยกลั่นแกล้งบ่อยครั้งแต่นางก็มิรู้ว่าพวกศิษย์น้องในสำนักนั้นรังแกหลิวหยางเช่นไรบ้างนี่สิ จินเยว่นางเดินตรงออกไปที่สวนหลังจวนแต่ทันใดนั้นจู่ๆก็ได้ยินเสียงคนเอ่ยพูดคุยกันเสียงดัง นางจึงค่อยๆก้าวเท้าเดินเข้าไปดู ''นี่เจ้าเอาเสื้อผ้าของหลิวหยางไปซ่อนแล้วใช่หรือไม่'' หลิวหยางกำลังอาบน้ำอยู่อย่างนั้นหรือ ''แน่สิ ข้าน่ะเอาไปโยนแถวๆ นั้นแล้ว ครั้งนี้พวกเราหยิบเสื้อผ้าของมันมา มันคงต้องแช่ในน้ำทั้งคืนเป็นแน่ฮ่าๆๆๆ'' ''เจ้านี่ฉลาดหลักแหลมยิ่งนัก!'' ''สมน้ำหน้า ใครให้มันฉลาดและเก่งกว่าข้ากันล่ะ!'' ไอ้เจ้าพวกนี้น่าตีให้ตายเลยจริงๆ! บังอาจมาแกล้งหลิวหยางแบบนี้ได้ยังไงกัน แล้วเสื้อผ้าที่คนพวกนั้นโยนไปไหนแล้วนะ ที่นี่มีบ่อน้ำพุร้อนสองบ่อด้วยกัน บ่อหนึ่งสำหรับบุรุษและอีกบ่อสำหรับสตรี ประตูทางเข้าบ่อน้ำพุร้อนทั้งหมดทำด้วยประตูหินแกะสลักลวดลายสวยงามประตูหินมีน้ำหนักมาก ถ้ามีคนเข้าและออกจะต้องเกิดเสียง จินเยว่ชำเลืองมองไปด้านหลังของคนเหล่านี้ พลางถอนสายตาออกและตรงไปยังทิศทางของบ่อน้ำพุร้อนแต่ไม่ทันระวังทำให้หญิงสาวนางเดินไปชนเข้ากับประตู ปึง! ''โอ๊ยย..!'' ''ใครน่ะ!'' ''ขะ..ข้าเองหลิวหยาง'' ''พะ..พี่หญิง?!'' หน้าแดง ''ศิษย์น้องอย่ากลัวไปเลยตอนแรกข้ากะจะมาแช่น้ำเสียหน่อย แต่พอดีข้าบังเอิญเห็นคนพวกนั้นหยิบเสื้อผ้าของเจ้าไปซ้อนเลยตั้งใจที่จะช่วยหา'' ''ขอบคุณขอรับพี่หญิงประเดี๋ยวข้าจะหาเองก็ได้ขอรับ'' ''แต่ว่าข้าจะหาช่วย...!'' ไม่ทันที่หญิงสาวกำลังจะเอ่ยออกมานางเผลอเหยียบหินบริเวณนั้นทำให้นางลื่นแล้วตกลงไปในน้ำ ''กรี๊ด...อ๊ะ..!'' ตู้มม !? ''พะ..พี่หญิง! '' หลิวหยางตกใจเป็นอย่างมากที่จู่ๆ นางก็ลื่นและตกลงมาในน้ำเช่นนี้ก่อนที่เขาจะเข้าไปช่วยนางทันที ''พี่หญิงท่านเป็นอย่างไรบ้าง เจ็บตรงไหนหรือไม่ขอรับ?!'' ชายหนุ่มมองซ้ายมองขวาเพื่อดูว่าร่างกายอันเบาะบางเช่นนี้จะมีรอยหรือไม่ ''ขะ..ข้าไม่เป็นไร หอมจัง...'' หื้มอย่างที่เขาว่ากันว่าจะดูสวยเมื่อแต่งตัว และเมื่อถอดเสื้อจะเห็นซิกแพคที่สมบูรณ์แบบเป็นแบบนี้เองสินะ... ''พี่หญิงท่านเลือด! เลือดกำเดาท่านไหล!!'' ''...!!'' ''ข้ามะ..ไม่เป็นไร'' จินเยว่นำมือมาเจ็บที่จมูกอย่างรวดเร็ว นี่ข้าแค่เห็นซิกแพคเลือดกำเดาไหลเลยหรือเนี่ย! หลิวหยางค่อยๆขยับเข้าไปใกล้หญิงสาวก่อนจะเอื้อมไปหยิบผ้าบริเวณแถวนั้นแล้วก็ค่อยๆบรรจงเช็คไปที่จมูกของนางอย่างแผ่วเบา ทั้งสองคนอยู่ใกล้กันมากจนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน ก่อนที่สายตาคู่งามทั้งสองคนจะจ้องมองหน้ากัน มันเหมือนมนสะกดอย่างใดอย่างนั้น... ''วันนี้ไอ้เจ้านั้นโชคดีมาก ถ้าหากว่าวันนี้ท่านอาจารย์ไม่กลับมาข้าจะไม่คืนเสื้อผ้าให้มันหรอกนะ!'' ''ข้าเดาว่าตอนนี้มันแอบอยู่ในสระน้ำร้องไห้อยู่แน่ๆ ฮ่าๆๆ'' มีคนมา?! เราจะให้รู้ไม่ได้ว่าพี่หญิงอยู่ที่นี่ มิเช่นนั้นชื่อเสียงของพี่หญิงจะต้องเสียหายเป็นแน่! หลิงหยางมองซ้ายขวาก่อนที่จะหันไปเอ่ยกับคนตรงหน้าอย่างรู้สึกผิดและกดหัวหญิงสาวลงไปในน้ำทันที ''พี่หญิงข้าขอโทษนะขอรับ'' กดหัวลงน้ำ... ''...?!'' จินเยว่ที่กำลังไม่เข้าใจในท่าทีของเขาก่อนที่จะโดนเขากดหัวนางลงไปใต้น้ำ หญิงสาวเกือบจะกลั้นหายใจเอาไว้ไม่ทัน ''วันนี้เจ้าถือว่าโชคดีมาก เอานี่ชุดของเจ้า!'' ''ข้าจะลุกขึ้นแล้วศิษย์พี่ทุกท่านโปรดออกไปก่อนเถิดขอรับ'' บุ๋ม บุ๋ม ~ ~ เจ้าหลิวหยางนี่กล้าใช้แรงกดหัวข้า ใช้แรงขนาดนี้เขาไม่มองข้าเป็นสตรีเลยใช่หรือไม่! ''....'' ''...!!'' นี่ข้ากำลังเห็นอะไรใต้น้ำกันเนี่ย จินเยว่นางมองไล่ขึ้นไปด้านบน นะ..นี่คือ...อย่าบอกนะว่า?!! บุ๋ม บุ๋ม ~ ~ ''เจ้าคิดว่าใครอยากจะอยู่ที่นี่นานๆกันเล่า!'' ศิษย์ในสำนักทั้งสองต่างพากันทำหน้าเบื่อหน่าย บุ๋ม บุ๋ม บุ๋ม ~ ~ หลิวหยางเขาชำเลืองมองใต้น้ำ พวกศิษย์พี่มิน่าจะเห็นใช่หรือไม่? ''เจ้า!!เหตุใดจึงมีฟองอากาศผุดขึ้นบนผิวน้ำกัน?'' ศิษย์ในสำนักต่างพากันมองด้วยความสงสัย ''วันนี้ข้าทานอาหารมากมายผสมกันหลายอย่างดังนั้นท้องข้าจึงมิสบายนักขอรับ...'' บุ๋ม บุ๋ม บุ๋ม ~ ~ มันมิใช่ฟองอากาศทั่วไปแต่พี่หญิงคงใกล้จะหมดอากาศหายใจแล้วเป็นแน่! ''เฮ้อ! ดูเหมือนว่าเจ้านี่จะทำให้บ่อน้ำเหม็นเน่าแน่ๆ'' ''โชคดีที่ข้านั้นไปแช่น้ำอีกที่ มิเช่นนั้นข้าต้องได้มาแช่น้ำที่นี่เป็นแน่ไปกันเถอะ'' ศิษย์ในสำนักทั้งสองคนรีบพากันเดินหนีออกมาด้วยความรังเกียจ ให้ตายเถอะ ข้าจะกลั้นหายใจไม่ไหวแล้ว ''...!'' หื้ม ทะ..ทำไมหลิวหยางถึงลงมาใต้น้ำกันล่ะ...? ''อ๊ะ...! อือออ'' เขากำลังจะทำอะไร! ขะ..เขาจูบ...?! จินเยว่เบิกตากว้างด้วยความตกใจที่จู่ๆ ชายหนุ่มก็ลงมาในน้ำแล้วจูบนางเช่นนี้ อากาศอุ่นไหลเข้าไปในลำคอ ดวงตาของหญิงสาวเบิกกว้างอย่างฉับพลัน พลางมองไปที่ชายหนุ่มที่อยู่ใกล้ด้วยความตกใจ หลิวหยางเหลือบมองขึ้นไปด้านบนพบว่าพวกศิษย์พี่พากันออกไปหมดแล้วจึงค่อยๆดันร่างของหญิงสาวขึ้นมาจากใต้น้ำ ''แฮ่ก แฮ่ก ... หลิวหยาง...?'' ''พี่หญิงเมื่อครู่ข้า...'' หลิวหยางพลางเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ ''ข้ามิได้มีทางเลือกจึงได้ทำเช่นนั้น พี่หญิงโปรดอย่าได้ถือสาเลยนะขอรับ'' ก่อนที่เขาจะรีบหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วรีบเดินออกไปทันที ''ทำไมเขาจึงรีบลุกออกไปทันทีเลยเล่า ข้ายังมิได้จะว่าอะไรเจ้าเสียหน่อย'' ''...แต่เมื่อกี้เขามิได้สวมใส่เสื้อผ้านี่!!''

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more