3-2 ********เทพผู้แสวงหาความสงบ

1278 คำ
เทพเจ้าแห่งท้องสมุทรผู้ดูแลสายน้ำบนโลกมนุษย์ และการเปลี่ยนแปลงของสายน้ำทุกแห่งหนบนเทวโลก เป็นที่รู้จักกันในนามเทพเจ้าสายน้ำแห่งทิศประจิม ผู้เฒ่าอาวุโสปกครองเทวโลกชั้นน้ำภพภูมิบาดาล มานานนับเจ็ดพันปี ได้รับการยกย่องในนาม ‘ใต้เท้าจีกง’ ***ถึงแม้ว่าท่านจะเดินทางไปช่วยงานราชาแห่งสวรรค์ในเทวโลกชั้นฟ้า สถานที่แห่งอื่นบนเทวโลกในบางโอกาส อย่างไรเสียก็ต้องกลับมาปักหลักที่เรือนของท่าน เรือนสี่ประสานแห่งนี้รายล้อมรอบด้วยน้ำใสสะอาด มีไอสีขาวมากมายลอยอยู่เหนือผืนน้ำ ห้วงนทีเย็นยะเยือกปกคลุมด้วยไอเย็นละลานตา ดอกบัวหลากสีเบ่งบานอย่างสวยงาม บางส่วนแอบซ่อนอยู่ข้างใต้นั้น บางต้นสามารถนำมาใช้เป็นสมุนไพรรักษาอาการบาดเจ็บหรือประกอบอาหารก็ได้ ลำน้ำใสสะอาดไหลเวียนไปทั่วเรือน มวลน้ำเหล่านี้เย็นจัดในเหมันต์ฤดู จะกลับมาอุ่นอีกครั้งในฤดูกาลหน้า น้ำนิ่งไม่ขยับทว่าไหลลึกและเชี่ยวกราก หมู่มัจฉามีตัวเล็กถึงขนาดกลาง ทว่ามีพละกำลังมหาศาลกว่าปลาตัวใหญ่ในโลกมนุษย์เสียอีก เทพแห่งท้องสมุทรส่วนใหญ่จะอยู่กันเป็นคู่ ใต้เท้าจีกงมีมเหสีเพียงหนึ่งเดียว มีบุตรชายเป็นเทพทั้งสองคือเทพเฟยหลิง ***และเทพฟางหรง ***แต่คณาญาติ มิตรสหาย เทพตระกูลสายน้ำนั้นมีมากมายหลายสาย การปรากฏตัวของสตรีตามคำทำนายทำให้เหล่าทวยเทพร้อนใจจึงออกมาหารือกัน กระทั่งแขกไม่รับเชิญบุกรุกมาจากน่านฟ้า อสูรปักษาบินโฉบมาบอกข่าวดี ส่งเสียงหัวเราะเย้ยหยันแล้วหายไปในก้อนเมฆา ยักษาและสัตว์อสูรลูกสมุนของมันกระทืบเท้าอันโอฬาร ประลองฝีมือกับบุตรชายคนโตของใต้เท้าจีกง ทั้งสองสวมเสื้อผ้าอาภรณ์งดงาม ถักทอด้วยลวดลายของคลื่นทะเลและท้องนภา เป็นบุรุษร่างกำยำ แข็งแกร่ง ชำนาญทั้งเวทสายน้ำและวิชาตัวเบา ได้รับการยกย่องว่าเป็นเทพเซียนฝีมือเก่งฉกาจไม่ต่างจากบิดาผู้มีอายุขัยร่วมหนึ่งหมื่นปี น่าเสียดายนัก... นอกจากเหล่าเทพแห่งสายน้ำจะได้รับข่าวอันไม่น่าภิรมย์เรื่องมนุษย์เครื่องสังเวย บรรดาปีศาจแค่มาทักทาย หาเรื่องก่อกวนใต้เท้าจีกงเสียมากกว่าต่อสู้จริงจัง ไม่ทันได้แพ้ราบคาบหรือหมดสภาพก็พากันหนีไปเสียแล้ว อย่างปักษา ยักษา สัตว์อสูรสุนัขสามหัวอยู่ตระกูลจำพวกลมคงกลับไปฟื้นพลังที่เทวโลกชั้นฟ้าหรือนรกภูมิของตน น่าจะไม่เดินทางมาอีกสักพัก เทวโลกในแต่ละชั้นไม่ใช่คิดจะมาก็มา หากมิใช่ถูกส่งมาโดยอำนาจแห่งราชาสวรรค์ ปีศาจผู้ทรงพลังเช่นเฟยอี๋และตนอื่นซึ่งมีไม่มากนัก ต้องรอเวลาประตูระหว่างภพภูมิเปิด ต่อให้เป็นเทพผู้ปกครองเทวโลกชั้นใหญ่ทั้งสาม ชั้นฟ้า ชั้นดิน ชั้นน้ำ ยังไม่ใช่เรื่องง่ายดาย ต้องใช้พลังเวทมหาศาลในการเดินทางข้ามภพภูมิเทวโลกแต่ละครั้ง ขนาดใต้เท้าจีกงเองไม่ใคร่จะเดินทางข้ามภพภูมิบ่อยครั้งหากว่าท่านไม่มีธุระจำเป็นต้องไปจริง ๆ ใต้เท้าจีกงนั่งอยู่บนตั่งกลางเรือนของท่านระหว่างชมวิทยายุทธ์ของบุตรชาย พอญาติทางฝ่ายภริยาเดินเข้ามาสนทนาเรื่องนี้ ผู้เฒ่าเต่ามีสีหน้าสงสัยใคร่รู้ “เครื่องสังเวยผู้รอดชีวิตเป็นศิษย์ตาเฒ่าฮุ่ยหมิงอย่างนั้นรึ?” “ใช่แล้วใต้เท้า ท่านซื่อหยูอี้แจ้งข่าวข้ามาว่านางเป็นศิษย์ลับ ๆ ของสำนักเทียนหลงจึงไม่มีใครรู้จักนาง อีกเรื่องหนึ่ง เทพอู่เฉินกำลังจะเข้าจำศีลในราตรีนี้” งูจำศีลคืองูลอกคราบดี ๆ ปีศาจอสรพิษเข้าสู่สภาวะร่างกายอ่อนแอมากที่สุด เทพอู่เฉินมีกายครึ่งหนึ่งเป็นปีศาจ หากท่านถูกรบกวนไม่ว่าด้วยเหตุใด ปีศาจน่ารำคาญอย่างนางเฟยอี๋คงต้องมา บุตรชายผู้ฝักใฝ่ฝ่ายเทพไม่ชอบนิสัยของมารดานัก เทพทั้งหลายต่างรู้ในข้อนี้อย่างทั่วถึงกัน “ประหลาดจริงท่านหลิ่งฟาง ***เหตุใดจึงไม่มีสารทางน้ำส่งข่าวมาว่าท่านจะจำศีล” “ข้าคิดว่าด้วยวิสัยของท่านอู่เฉิน ไม่ใคร่จะรบกวนผู้ใด ใต้เท้าจีกงงานล้นมือ ทั้งปัญหาภายในภายนอก งานดูแลโลกมนุษย์ จัดการกับปีศาจอสูรก็น่าเหนื่อยหน่าย” “ท่านพ่อท่านแม่... ข้าขอคำอนุญาตไปปกป้องเรือนท่านอู่เฉินสักสามราตรีกาล ข้าคิดว่าสมควรไป” บุรุษเทพแห่งท้องทะเล บุตรชายคนโตยกมือคารวะ เทพหลิ่งฟางผู้มีศักดิ์เป็นอาห่าง ๆ เห็นด้วยและบุรุษเทพอีกสี่ก็เห็นพ้องต้องกัน บุตรชายคนเล็กของใต้เท้าจีกงคงไม่ปล่อยให้พี่ชายไปตามลำพัง “ข้าขออาสาไปร่วมด้วยอีกแรง ไปเอาหน้าคนเดียวได้ยังไงเล่าพี่ใหญ่” “พวกเจ้าทั้งสองจงไป ระวังตัวด้วยลูกชายข้า” ใต้เท้าจีกงให้คำอนุญาตด้วยน้ำเสียงขึงขัง เลื่อนมือขึ้นลูบเคราหงอกขาว เมื่อบุตรชายทั้งสองไปเตรียมอาวุธเตรียมของให้พร้อมต่อการสู้รบ ก่อนจะออกคำสั่งให้บ่าวประจำเรือนไปจัดการซ่อมแซมพื้นหินด้านหน้า ซึ่งถูกทุบจนแตกกระจาย เหล่าทวยเทพใช้เวทในการซ่อมแซมสิ่งของ รักษาอาการบาดเจ็บให้กัน โดยส่วนใหญ่แล้วพลังเวทของเทพโดยกำเนิด และเทพเซียนซึ่งมาจุติในภพภูมินี้จะมีเวทเป็นแสงสีเขียวหรือสีฟ้า ต่างจากอู่เฉินผู้มีไอเวทเหมือนมารดา จึงไม่เชิงว่าเป็นเทพด้วยซ้ำ แต่ท่านได้รับการให้เกียรติว่าเป็นเทพแห่งสายน้ำอีกหนึ่ง บนเทวโลกต่างเรียกท่านว่า ‘เทพอู่เฉิน’ ‘ท่านอู่เฉิน’ เพราะบุรุษเทพปีศาจผู้นี้รักสงบ สุขุมเยือกเย็น มีเมตตากรุณา มีเหตุและผลในการใช้ชีวิตเฉกเช่นบิดาผู้เป็นเทพเจ้ามังกรบนเทวโลกชั้นฟ้า “ท่านหลิ่งฟาง ข้าขอรบกวนท่านทีเถิด ช่วยส่งข่าวให้นางเฟยอี๋ด้วยว่าไม่ต้องลำบากมาเยี่ยมเยียนลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ภพภูมิบาดาลเราไม่อยากจะต้อนรับนาง” “ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่งใต้เท้าจีกง บุตรชายทั้งสองของท่านอาสาไปทางนั้นแล้วทางนี้ให้ข้าจัดการ” บุรุษเทพสูงวัยกระโจนลงน้ำ ปรากฏเป็นหางทรงครึ่งวงกลมสีนวลสวยเหมือนหางของม้าน้ำ ซัดคลื่นขนาดใหญ่สาดกระเซ็นขึ้นสูงกลายเป็นวงเวท เพื่อสร้างหลุมน้ำวนในการเดินทางไกล โดยมีบุตรชายทั้งสองของเทพผู้เฒ่ากระโจนกายลงไปในคลื่นน้ำ เดินทางไปในอีกเส้นทางหนึ่ง ใต้เท้าจีกงหมดธุระไปเรื่องหนึ่งแล้วยังมีงานอีกมากมาย เคียงข้างภริยาเทพแห่งทะเลนอกทิศประจิม นางฟางเหนียง ***มีสีหน้าเป็นกังวล “ท่านพี่จะทำอย่างไรต่อไป มีอะไรให้ข้าช่วยแบ่งเบาหรือไม่ ข้าไม่เคยเกี่ยงงานปกป้องเทวโลก ข้ายินดีเสียสละเพื่อส่วนรวม” “มเหสีข้า น้ำใจเจ้างามนัก แต่ข้าเกรงว่าจะไม่รบกวนเจ้า ข้าขอลองติดต่อสหายเก่าดูเสียก่อนให้รู้ความแน่ ว่าเรื่องมันเป็นไปเป็นมาอย่างไร” “ท่าน... รู้จักเซียนนักพรตนั่นด้วยหรือ?” ใต้เท้าจีกงหัวเราะร่า “ไอ้หลวงจีนเฒ่ากับข้าน่ะ รู้จักกันเป็นอย่างดี”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม