12
*****เป็นความจริง
“ท่านแม่ของเจ้าอย่างไรเสียก็เลี้ยงดูเจ้ามา ไหนจะอุ้มครรภ์เจ้า เจ็บปวดทรมานปานร่างจะแตกเป็นเสี่ยงเพราะคลอดเจ้า ทั้งหมดทั้งมวลล้วนเป็นงานยากอย่างใหญ่หลวง นางไม่เคยปริปากบ่นแม้สักคำ นางมีจิตใจกล้าหาญยิ่งเสียกว่าตัวข้าผู้เป็นมังกรสวรรค์...”
บิดามังกรไม่เคยกล่าวว่านางเฟยอี๋ต่อหน้าบุตรชาย ออกจะเศร้าเสียใจ สำนึกในความผิดที่ได้กระทำลงไป ยิ่งเวลานี้ ได้อยู่กันตามลำพังหลังจากที่ไม่ได้พบหน้ามานานนับร้อยปี
สองบุรุษเทพนั่งสนทนากันบนเก้าอี้ไม้สนแดงสลักมุกลายมังกร จิบชาจากถ้วยดินเผาสีขาวสะอาด
ผู้เป็นบิดาสวมอาภรณ์สีฟ้าปักด้วยดิ้นทองลวดลายมังกรงานประณีต มีเครื่องประดับบนมวยผมดูเป็นทางการเล็กน้อย ผ้าคาดเอวสีทองอร่าม บิดามังกรไม่ถึงกับแต่งตัวเต็มยศเช่นตอนพำนักอาศัยเป็นบุรุษเทพบนเทวโลกชั้นฟ้า เพียงสวมอาภรณ์งดงามกว่าทุกวัน ส่วนบุตรชายนั้นสวมอาภรณ์สีดำสนิท ปักดิ้นทองลวดลายอสรพิษสมฐานะเ
