บทที่ 32 อยู่ในสายตา

1262 คำ

ภูตะวัน Talk ผมให้ทอฝันมานั่งทำงานด้วย เพราะต้องการจับตามองเธอย่างใกล้ชิด และอีกอย่างผมกลัวเธอจะเอาเรื่องเมื่อคืนไปฟ้องพ่อกับแม่ผม ผมไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้ "พี่ตะวันจะให้ทอฝันนั่งทำงานที่ไหนคะ" ทอฝันยืนจ้องหน้าผม "นั่นไงโต๊ะของเธอ" ผมชี้ไปตรงโต๊ะที่ให้ไอ้ดลจัดไว้ให้ ทอฝันทำหน้าตกใจ "ทอฝันขอนั่งทำงานข้างนอกได้ไหมคะ อีกอย่างถ้าทอฝันนั่งข้างใน จะทำให้พี่ตะวันอึดอัดเปล่าๆค่ะ" "ฉันไม่อึดอัด ที่ฉันให้เธอนั่งข้างใน เพราะฉันจะได้จับตาดูเธอด้วย เผื่อเธอวิ่งไปฟ้องพ่อกับแม่ฉัน อีกอย่างเธออย่าคิดจะเอาเรื่องเมื่อคืนมาผูกมัดฉันเด็ดขาด และเธอก็ห้ามให้ใครรู้เรื่องนี้" "ค่ะ ทอฝันไม่เคยคิดจะจับพี่ตะวันอยู่แล้วค่ะ" "ฉันจะมั่นใจได้ยังไงเมื่อก่อนเธอยังวางยาจับฉันอยู่เลย" "นั่นมันเมื่อก่อน ตอนนี้ไม่ใช่ค่ะ" น้ำเสียงที่ดูหยิ่งๆมั่นๆ มันทำให้ผมอยากเอาชนะเธอ "เรื่องเมี่อคืนที่เกิดขึ้นไม่ใช่ฉันพิศวาสอยาก

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม