บทที่ 26 ความรู้สึกที่มันเริ่มเปลี่ยนไป

1134 คำ

ภูตะวัน Talk เมื่อคืนผมให้ทอฝันนอนที่บ้าน เพราะเห็นว่าเธอไม่สบาย กลัวเธอจะมาตายในไร่ และอีกอย่างเธอก็ดูจะเพลียด้วย ตกลางดึกผมก็แอบเข้ามาดู เผื่อเป็นอะไรเดี๋ยวพ่อผมจะว่าเอาได้ เช้ามาผมให้แม่ครัวเตรียมข้าวต้มให้เธอ กลัวว่าต้องทำหนักจะเป็นลมเอา ผมนั่งกินข้าวแอบสังเกตุเธอเงียบๆ หรือว่าความรู้สึกบางอย่างของผมที่มันเริ่มเปลี่ยนไป "พี่ตะวันคะ ทอฝันอิ่มแล้วงั้นทอฝันขอตัวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยนะ คะ" ทอฝันลุกขึ้นเดินออกจากโต๊ะอาหาร "อืม อย่าลืมกินยา และหัดกินอะไรที่มันบำรุงตัวเองด้วยไม่รู้จะผอมไปไหน เธอยังตายไม่ได้ ฉันต้องใช้งานและให้เธอเจ็บอีกเยอะ ทำตัวให้มันเข้มแข็งอยู่รอชดใช้" ทอฝันหันมามองหน้าผม น้ำตาคลอเธอพยายามกลั้นไว้ "ค่ะ" แล้วเธอก็เดินออกไป อย่าเพิ่งเป็นอะไรไป เธอยังต้องอยู่กับฉันอีกนาน เธอยังชดใช้ฉันไม่หมด "กระปุก" "ค่ะ คุณตะวันมีอะไรคะ" กระปุกวิ่งเข้ามาหาผมที่โต๊ะอาหาร "ให้ป้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม