“อะไรนะ” สุรเสียงแหลมสูงแบบนี้ชักชินหูเขาเสียแล้ว ทั้งดวงเนตรสีน้ำตาลอ่อนกลมโตยังเบิกโตกว่าเดิมหลายเท่า ถ้าเป็นสาวอื่นคงน่าเอ็นดูดีหรอก แต่กับเจ้าหญิงที่เขามีอคติแฝงอยู่ จะทำท่าน่ารักขนาดไหนก็น่าเกลียดอยู่ดี
“ครับ อิสบานถูกกักบริเวณจนจะเฉาตาย ส่วนอิสบ่าล่าก็สมควรตามเสด็จไปช่วยงานไม่ใช่หรือ คิดเสียว่าหลังผ่านเหตุการณ์ร้ายแรงมา เราพาเขาไปพักผ่อนเพื่อความสบายใจ” อัคคีไม่รู้เลยว่า รวมเขากับชีคคาเป็น ‘เรา’ ไปแล้ว
พาไปพักผ่อนหลังเกิดเหตุการณ์ร้ายหรือ ทำไมไม่มีใครคิดและกระทำเช่นนี้กับพระองค์บ้าง ทรงพยักตามพระพักตร์เนือยๆ ยินยอมคำขอร้องของผู้ชายตรงหน้า แม้ยังไม่อยากเข้าวังไปพบพระเชษฐาเลยก็ตามที
“แต่ตอนที่ชีคคาเข้าวังหลวง ให้ผมเข้าไปด้วยนะมีของจากมาร์ซัคไปฝากท่านหญิงอัลมาอ์”
ท่าทางผู้ชายคนนี้จะชอบเด็กเอามากๆ ทรงเคยเห็นแอบมองอัลมาอ์ และถ้าไม่มีพี่เลี้ยงอยู่ใกล้พอที่จะพาวิ่งหนี เขาก็จะเข้าไปพูดคุ
