ตั้งแต่วันที่คิดหนีแล้วถูกเขาจับได้ จากวันนั้นข้อมือข้อเท้าของธารีก็ถูกพันธนาการมาตลอด เวลาอาหารเมียโจรคนเดิมจะยกมาให้ บางครั้งอิสมาอิลก็ตามเข้ามาป้อน หรือจะเรียกว่ามาบังคับให้เธอกิน เวลาอาบน้ำเขาก็พาไปอาบที่บ่อน้ำชั้นล่างไม่ไปที่ลำธารบนภูเขาอีกแล้ว เขาจะแก้มัดให้เธออาบน้ำเองโดยนั่งรอข้างนอก แล้วพากลับขึ้นไปพร้อมพันนาการเอาไว้อีกครั้ง ยามกลางคืนก็ต้องใช้เรือนร่างรองรับอารมณ์เขา แต่ธารีย่อมรู้ว่าเขาไม่ได้ตักตวงแบบตะกละตะกลาม เขาอ่อนโยนและทะนุถนอม เหนือสิ่งอื่นใดเขาทำให้รู้สึกว่าคำรักที่ออกจากปากนั้นเป็นความจริง ไม่ใช่แค่คำเพ้อตามอารมณ์ที่ชักพา
จอมโจรแห่งตระกูลบัยตุลมักตีสก้าวเข้ามาในห้อง หลังกำราบอัสอุนที่บังอาจช้าชิงตัวธารี เดินไปทิ้งตัวลงนอนบนพื้นที่ปูราบด้วยพรมหนังแกะผืนหนานุ่ม ใกล้กับร่างนั่งคุดคู้ของธารี พร้อมยื่นมือใหญ่ไปจับข้อมือที่ผูกรวบไว้ ตวัดแรงและเร็วเข้าหาตัว จนร่างนั้นล้มทับอ
