"อะไรเหรอ?" ฉันถามออกไปด้วยความไม่รู้จริงๆ
เสี้ยวใบหน้าหล่อคมคายกระตุกยิ้มมุมปากเพียงเล็กน้อยก่อนที่เขาจะค่อยๆ เบือนหน้าหันมาหาฉัน จนตอนนี้ปลายจมูกโด่งของเขามันกำลังถูไถไปมาบนจมูกรั้นของฉันเบาๆ
ลมหายใจอุ่นร้อนรินรดลงบนผิว จนฉันไม่กล้าแม้แต่ขยับตัว ดวงตาคมดุดันสบตามองลึกเข้ามานัยน์ดวงตาใส จดจ้องอยู่อย่างนั้นไม่แม้แต่จะผละสายตาหนี ริมฝีปากหยักหนาเคลื่อนเข้ามาทาบทับลงบนกรีบปากบางแผ่วเบา เมื่อเห็นว่าฉันไม่ได้ผละหนีเรียวปากหยักก็ขบเม้มยังกรีบปากล่างอย่างละเมียดละไมก่อนที่เขาจะครอบครองเรียวปากอิ่มเอาไว้เคล้าคลึงจนหัวใจมันสั่นไหว
มือบางถูกคนตัวโตยกมาวางลงบนบ่ากว้างในขณะที่ตัวฉันถูกยกขึ้นมานั่งบนหน้าตักแกร่งอย่างไม่รู้ตัว
"อื้ออ~" ฉันร้องทวงเมื่อรสจูบแสนเนิ่นนานเริ่มทำให้ฉันขาดอากาศหายใจ
"....." เฮียเพเชี่ยนละริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่งราวกับเขากำลังเสียดายที่ต้องรีบผละจูบออกไปตอนนี้
