คุณแด๊ด( ไม่จำ) เป็น nc +++

ละอายใจ

วันหนึ่งรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำอาบน้ำชำระล้างร่างกาย และรีบเดินออกมาจากห้องนอน โดยเธอไม่สนจะมองหน้าฟารอยน์และลูกชายเลย ทั้งสองคนกำลังหยอกเล่นกันบนเตียงกว้าง ฟารอยน์มองตาหลังคนตัวเล็กพลางยิ้มที่มุมปากชอบใจ

" เราไปอาบน้ำกันครับน้องทรัส" ฟารอยน์เงยหน้าขึ้นมาชวนหนูน้อยที่นั่งเล่นบนเล่นบนเตียงกว้างอยู่ น้องทรัสหันหน้ามามองหน้าฟารอยน์แล้วยกยิ้มหวานพยักหน้าให้ เพราะหนูน้อยก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน

" ครับแด๊ด น้องทรัสหิ๊วหิว" หนูน้อยตอบรับพร้อมปากจู๋ใส่ฟารอยน์มือเล็กยกขึ้นมาลูบพุงเล็กของตัวเองอวดฟารอยน์

" หึหึ ไปกันครับ" ฟารอยน์ก้าวลงจากเตียงพร้อมยื่นแขนยาวไปรับหนูน้อยเข้ามาในอ้อมกอด เพื่ออุ้มหนูน้อยไปที่ห้องน้ำ แต่จู่หนูน้อยต้องชะงักเพราะสายตาก้มลงไปเห็นเป้ากางเกงของฟารอยน์เปียก

" แด๊ดฉี่ใส่กางเกง คริๆๆๆ" หนูน้อยชี้มือป้อมๆไปที่เป้ากางเกงของฟารอยน์ พร้อมกับพูดออกมาหน้าใบจิ้มลิ้มหัวเราะคิกคัก ฟารอยน์ก้มลงไปมองดูพลางหน้าแดงมือหนายกขึ้นเกาท้ายทอย

" เราไปอาบน้ำกันดีกว่านะครับ " ฟารอยน์ชวนลูกชายตัวดีคุยเรื่องอื่นทันที น้องทรัสยิ้มพร้อมเดินเข้ามาหาอ้อมกอดฟารอยน์ๆอุ้มเดินไปเข้าห้องน้ำทันที

ทั้งสองคนเดินลงมาด้านล่างเสียงหัวเราะยังดังไม่ขาดสาย วันหนึ่งได้ยินแบบนี้ทุกวัน เธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไม่หนูน้อยถึงได้อารมณ์ดีจริงๆและอัธยาศัยดีด้วย เพราะเวลาเพื่อนของฟารอยน์มาบ้านหาฟารอยน์ น้องทรัสก็ไปนั่งบนตัวของดรูว์สบ้างหรือไม่ก็ซาร์เนอร์บ้าง แถมนั่งหลับบนตักของเพื่อนฟารอยน์ จนวันหนึ่งคิดว่าลูกชายสนิทคนเร็วไปหรือเปล่า

" คริๆๆๆ แด๊ดครับ คริๆๆๆ" เสียงน้องทรัสหัวเราะพร้อมเสียงดังเข้ามาใกล้ๆที่ห้องอาหาร วันหนึ่งเดินเข้าไปในครัวเพื่อหยิบถ้วยมาเตรียมรอได้ยินเสียงหัวเราะจนเธอต้องส่ายหัว จะอารมณ์ดีไปไหนลูกชายของเธอ เมาน้ำมันก***าหรือใบกระท่อมนะลูก หัวเราะได้ทุกวัน ฟารอยน์เอาอะไรให้ลูกชายกินก็ไม่รู้ วันหนึ่งถือถ้วยออกมาจากครัว พอดีกับสายตาของเธอสบตากับฟารอยน์ทันที วันหนึ่งรีบหลบสายตาของฟารอยน์ทันที ใบหน้าของเธอแดงเขินอาย

" มัมครับน้องทรัสหิ๊วหิวครับ" หนูน้อยช่างพูดบอกให้วันหนึ่งได้ยิน พร้อมกับยกมือป้อมๆขึ้นมาลูบพุงเล็ก แถมปากเล็กยังส่งยิ้มหวานทำหน้าออดอ้อนส่งให้เธอ วันหนึ่งหันหน้ามามองหน้าลูกชาย แล้วยิ้มให้เล็กน้อย เพราะเธอรู้ว่าฟารอยน์ยังมองหน้าเธอไม่ละสายตาไปไหนเลย หัวใจของวันหนึ่งเต้นแรงโครมคราม

" พะ....พี่ฟาเอาลูกนั่งลงบนเก้าอี้เถอะค่ะ" วันหนึ่งมองหน้าน้องทรัสแล้วบอกกับฟารอยน์ๆทำตามอย่างว่าง่าย น้องทรัสนั่งลงบนเก้าอี้ของตัวเอง วันหนึ่งเดินเอาถ้วยข้าวต้มมาวางไว้ตรงหน้าของลูกชาย และเดินกลับไปหยิบเอาถ้วยข้าวต้มมาวางไว้ที่ตรงหน้าของฟารอยน์ด้วย ฟารอยน์แกล้งเอาจมูกโด่งของเขาถูที่แขนเรียวของวันหนึ่งอย่างไม่ได้ตั้งใจ

" อุ๊ย! " วันหนึ่งอุทานออกมาด้วยความตกใจ ฟารอยน์เงยหน้าขึ้นมามองสบตากับวันหนึ่งพร้อมยิ้มที่มุมปากเล็ก วันหนึ่งรีบดึงแขนกลับคืนมาและหันหน้าไปมองทางอื่น เธอรีบเดินออกมาให้ห่างฟารอยน์ ' ผู้ชายคนนี้อันตราย ห่างได้ต้องห่าง' วันหนึ่งพลางคิดในใจ ฟารอยน์มองตามหลังของวันหนึ่งแล้วยกยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก วันหนึ่งนั่งลงข้างน้องทรัสพร้อมก้มหน้าลงมองข้าวต้มของตัวเอง เธอแทบจะกลืนข้าวต้มไม่ลงเพราะสายตาของฟารอยน์ในตอนนี้มันทำให้เธอปั่นป่วนที่ท้องน้อย เธอรู้สึกว่าสายตาของเขามันเหมือนอยากจะกินเธอไปทั้งตัวเลย

" ข้าวต้มอร่อยนะครับแด๊ด" เสียงหนูน้อยดังขึ้นมาขัดจังหวะไม่ให้บนโต๊ะอาหารเงียบ ฟารอยน์ละสายตาจากวันหนึ่งมามองหน้าหนูน้อย พร้อมกับยิ้มเอ็นดู

" ครับมัมทำข้าวต้มอร่อยครับ" ฟารอยน์ตอบน้องทรัสพร้อมมือหนายื่นมาจับหัวของน้องทรัสและลูบเบา วันหนึ่งกัดริมฝีปากล่างแน่นๆ พลางก้มหน้าทานอาหารต่อ เธอรู้อายฟารอยน์เป็นอย่างมาก ทั้งเรื่องตอนเช้าไหนจะตอนนี้ที่เขามองเธอเป็นอาหารบนโต๊ะ ทั้งสามคนตั้งใจทานอาหารเช้า เสร็จแล้วฟารอยน์พาน้องทรัสไปที่ห้องเด็กเล่น ทั้งสองคนเล่นต่อโลโก้กันอย่างสนุกสนาน ส่วนวันหนึ่งก็ล้างถ้วยเสร็จแล้ววันหนึ่งก็ขึ้นไปทำงานต่อ แต่งานของเธอคืองานทำที่บ้าน มันเป็นงานศิลปะอย่างหนึ่งที่หลายคนให้ความสนใจมากๆ มันคือถาพวาดที่ใช้เม็ดเพรชติด ซึ่งเธอได้รับทำงานจากทางอินเทอร์เน็ต ลูกค้าจะอินบล็อคเข้ามาสั่งเธอทำให้ และแบบนี้วันหนึ่งเลยไม่ต้องออกไปข้างนอกบ่อยๆนอกจากไปกับฟารอยน์และลูกชายในวันหยุดบ้าง

" มัมครับ " เสียงสดใสดังมาจากหน้าประตูห้องทำงานของวันหนึ่ง วันหนึ่งเงยหน้าขึ้นมามองหน้าลูกชาย พลางวางงาสไว้บนโต๊ะ วันหนึ่งยิ้มหวานของลูกชาย แต่เธอมองแค่หน้าน้องทรัสอย่างเดียวไม่ได้มองหน้าฟารอยน์เลย เพราะเรื่องเมื่อเช้ายังติดตราตรึงใจของเธออยู่ สัมผัสที่เธอไม่ได้สัมผัสมานานมันทำให้มีความรู้สึกซู่ซ่า วันหนึ่งพลางคิดแล้วกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ น้องทรัสเดินเข้ามานั่งบนตักเล็กของเธอ ฟารอยน์นั่งลงตรงข้ามทั้งสองแม่ลูก

" เราไปกันเลยนะครับมัม แด๊ดบอกว่าเราจะทานข้าวนอกบ้านด้วยครับ " น้องทรัสบอกให้วันหนึ่งเข้าใจจุดประสงค์ที่ทั้งสองคนเดินเข้ามาหาเธอ วันหนึ่งมองหน้าฟารอยน์เล็กน้อย ทั้งสองคนสบตากันนิ่งจนวันหนึ่งต้องหลบสายตาของเขา ฟารอยน์ยกยิ้มที่มุมปาก เขาชอบจังอาการของวันหนึ่งเหมือนพวกที่หิวมากๆแต่พยายามเก็บซ่อนเอาไว้ แต่สายตาของเธอมันปิดไม่มิดเลยเขาดูออก

" ได้ครับน้องทรัส เราไปกันเลยก็ได้ครับ" วันหนึ่งก้มลงไปคุยกับน้องทรัสทันที พร้อมหอมแก้มยุ้ยที่น่าหอม มือเล็กของวันหนึ่งแกล้งจิ้มพุงเล็กเบาๆ

" คริๆๆๆ มัมครับจั๊กจี้ แด๊ดครับช่วยผมด้วยครับ คริๆๆๆๆ" น้องทรัสหัวเราะเสียงดัง พร้อมหันหน้าไปบอกให้ฟารอยน์ช่วยตัวเองที่โดนผู้เป็นแม่แกล้งจิ้มพุงเล็ก ร่างเล็กบิดเบี้ยวพยายามใช้มือเล็กป้อมๆจับมือเล็กของวันหนึ่งห้าม วันหนึ่งยิ่งหมั่นไส้มากกว่าเดิม

" คริๆๆๆๆแด๊ดช่วยน้องทรัสด้วยครับ คริๆๆๆๆๆ" เสียงหนูน้อยหัวเราะชอบใจ พลางหันมามองหน้าฟารอยน์เพื่อขอความช่วยเหลือ ฟารอยน์มองภาพตรงหน้าแล้วยิ้มออกมา

" จะให้แด๊ดช่วยน้องทรัสยังไงครับ" ฟารอยน์แกล้งถามคนตัวเล็กที่พยายามสู้กับนิ้วเล็กของวันหนึ่งอยู่ เสียงหัวเราะยังไม่หยุด มือเล็กป้อมๆพยายามจับมือแม่เอาไว้

" จี้มัมคืนครับแด๊ด คริๆๆๆๆ" น้องทรัสพออกมา วันหนึ่งชะงักมือทันทีพร้อมหันมามองหน้าฟารอยน์ทันที ฟารอยน์ยกยิ้มร้ายที่มุมปาก พร้อมดันตัวลุกขึ้นไปนั่งข้างๆสองแม่สอง มือหนายื่นไปจับเอวคอดของวันหนึ่งพร้อมยกทั้งแม่และลูกขึ้นมานั่งบนตักแกร่งของเขา มือหนาจิ้มไปที่เอวคอดเบาๆแบบหยอกเย้า วันหนึ่งถึงกับสะดุ้ง หน้าแดงเขินอาย

" อุ๊ย! คุณฟารอยน์ คนบ้าทำอะไร อ่าๆๆๆ" วันหนึ่งอุทานเบาๆด้วยความตกใจนิ้วเรียวจิ้มเข้าที่เอวคอด น้องทรัสหันหน้ามารุมจิ้มเอวของวันหนึ่งอีกคน ซึ่งตอนนี้วันหนึ่งโดนสองพ่อลูกรุมจิ้มที่เอวคอดจนต้องปล่อยเสียงหัวเราะออกมาเสียงดัง มือเล็กของวันหนึ่งพยายามห้ามทั้งสองคน เธอเอนไปพิงอกแกร่งของฟารอยน์อย่างลืมตัว ฟารอยน์ยิ่งแกล้งคนตัวเล็กบนตักแกร่งมากกว่าเดิม

" อ่าๆๆๆๆ หยุดทั้งสองคนเลย มัมเหนื่อย อ่าๆๆๆๆ" วันหนึ่งหัวเราะออกมาเสียงดังและพยายามร้องห้ามทั้งสองคนที่รุมจิ้มเอวคอดของเธอ ส่วนมือหนาของฟารอยน์แกล้งโดนมากว่าเอวของเธออีก จมูกโด่งคลอเคลียซอกคอขาวตลอดเวลา

" หยุดทั้งสองคนเลย มัมยอมแล้วน้องทรัสๆๆ" วันหนึ่งร้องห้ามพยามยกมือขึ้นเป็นการยอมแพ้ น้องทรัสหยุดชะงักมือเล็ก พลางมองหน้าฟารอยน์ที่มือหนายังกอดเอวคอดของวันหนึ่งอยู่ วันหนึ่งหันไปมองคนด้านหลังเจ้าของตักแกร่ง ทั้งสองคนสบตากันนิ่งๆ จนฟารอยน์หรี่ตามองลงที่ริมฝีปากเล็กอย่างลืมตัว

" เราไปกันเถอะ" วันหนึ่งรีบหันหน้าไปมองหน้าน้องทรัสแล้วเอ่ยชวนน้องทรัส หนูน้อยลงจากตักเล็กของวันหนึ่งๆดันตัวลุกขึ้นยืนทันที ฟารอยน์ดันตัวลุกขึ้นตาม เขายืนอยู่ด้านหลังวันหนึ่ง

" อยากต่อจัง" ฟารอยน์ก้มลงไปกระซิบเบาๆที่ข้างใบหูเล็กของวันหนึ่ง พร้อมเป่าลมเข้ารูหูของวันหนึ่งเบาๆ วันหนึ่งหันหน้ามาสบตากับคนตัวโต พลางกัดริมฝีปากล่างแน่นๆ ' คนบ้า ' วันหนึ่งทำปากขมุบขมิบใส่ฟารอยน์ พร้อมจูงมือป้อมๆของลูกชายเดินออกจากห้องไป ฟารอยน์มาตามหลังอย่างอารมณ์ค้าง เขาจะต้องออกไปปลดปล่อยอีกแล้วเหรอ หรือเขาจะจับวันหนึ่งกดให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยนะ เขาอยากกินกับวันหนึ่งเขาไม่ได้อยากกินคนอื่นนี้

" อยากก็ต้องได้สิ หึหึ" ฟารอยน์พลางมีความคิดอกุศลขึ้นในหัว และเดินตามสองแม่สองไป

ห้างดังในสเปน

ทั้งสามคนเดินจูงมือกันสามคนพ่อลูกแม่ โดยสิ่งแรกที่ต้องไปคือร้านขายของเล่นที่ฟารอยน์สัญญากับหนูน้อยเอาไว้ ซึ่งหนูน้อยไม่ได้ลืมเลย

" แด๊ดครับผมอยากได้อันนี้ครับ" น้องทรัสรีบปล่อยมือทั้งฟารอยน์และวันหนึ่ง แล้ววิ่งไปที่ของเล่นอันใหม่ ฟารอยน์เดินเข้าไปพร้อมกับยิ้มที่มุมปาก มันคือปืนเลเซอร์ที่ยังไม่เหมาะสมกับอายุของน้องทรัสเลย

" แด๊ดว่าน้องทรัสรอให้โตกว่านี้ก่อนนะครับ เพราะชิ้นนี้ยังไม่เหมาะกับลูกชายของแด๊ดเลยนะครับ" ฟารอยน์บอกให้น้องทรัสเข้าใจ หนูน้อยทำหน้าสลดลงเล็กน้อย วันหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมนั่งลงข้างๆฟารอยน์มือเล็กยื่นไปลูบหัวลูกชายเบาๆ

" แด๊ดพูดถูกนะลูก เอาไว้ให้น้องทรัสโตกว่านี้ก่อนค่อยเล่นนะครับ" วันหนึ่งบอกให้น้องทรัสเข้าใจ ฟารอยน์และวันหนึ่งมองหน้าลูกชายที่ก้มหน้าลง แต่สักพักน้องทรัสเงยหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้มร่าเริง

" งั้นเอาอันนี้นะครับแด๊ด มัม" น้องทรัสหยิบชุดสไปเดอร์แมนขึ้นมาและก็กล่องจิ๊กซอว์อีกกล่องให้ทั้งสองคนเห็น ฟารอยน์และวันหนึ่งหันหน้ามามองกันแล้วยิ้มออกมา ทั้งสองหันไปตอบพร้อมๆกัน

" ครับ" คำตอบที่ทำให้หนูน้อยมีรอยยิ้มเต็มใบหน้า พร้อมกับเดินเข้ามากอดทั้งแด๊ดและมัม มันเป็นภาพที่สวยงามสมบูรณ์ และอบอุ่นมากๆ ฟารอยน์และวันหนึ่งยิ้มให้กันอย่างลืมตัว

" อุ๊ย! คุณฟารอยน์จริงๆด้วยค่ะ" เสียงร้องอุทานที่ทำท่าทางจริตจะก้านให้ดูบังเอิญเห็นฟารอยน์และอีกสองคนที่กำลังกอดกันอยู่ แต่สำหรับฟารอยน์เขารู้ว่ามันไม่บังเอิญแน่นอน ฟารอยน์ขบกรามแน่นๆ เเววตาดุดันขึ้นมาทันที น้องทรัสเงยหน้าขึ้นมามองหน้าของผู้หญิงที่ยืนอยู่ใกล้ ฟารอยน์ วันหนึ่งผลักตัวออกจากน้องทรัส

" ใครครับแด๊ด ปากแด๊งแดงน่ากลัว" น้องทรัสถามด้วยความสงสัย ฟารอยน์ดันตัวลุกขึ้นเต็มความสูง พร้อมมองหน้าผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้า เอลาถึงกับอ้าปากค้างเพราะไม่คิดว่าฟารอยน์จะน่ากลัวขนาดนี้ ขณะที่อยู่ต่อหน้าลูกชายและแม่ของลูก เอลาได้ให้นักสืบไปสืบประวัติของฟารอยน์มา เธอพึ่งรู้ว่าฟารอยน์โสดแต่มีลูกชายหนึ่งคน แม่ของลูกไม่ได้แต่งงานหรือจดทะเบียนสมรสกัน แค่อยู่ด้วยกันเฉยๆ นั้นหมายความว่าผู้หญิงทุกคนยอมมีสิทธิ์ในตัวของฟารอยน์ วันหนึ่งดึงน้องทรัสเข้ามาในอ้อมกอดพร้อมมือเล็กยกขึ้นมาปิดหูของน้องทรัสเอาไว้

" ไสหัวไป!" ฟารอยน์เค้นเสียงรอดไรฟันออกมาน้ำเสียงเยือกเย็น เอลากลืนน้ำลายเหนียวลงคอฝืดๆด้วยความรู้สึกเสียวสันอย่างบอกไม่ถูก เพราะฟารอยน์น่ากลัวแบบที่เธอไม่เคยเจอมาก่อน ตอนนี้เขาเหมือนซาตานร้ายมากๆ เอลาพลางหรี่ตาลงมองน้องทรัสและวันหนึ่ง เอลานั่งลงย่องๆ

" ไปก่อนนะครับสุดหล่อ แล้วเจอกันครับ" เอลายิ้มหวานอาบยาพิษให้น้องทรัส พร้อมพูดเสียงหวานเยิ้ม พลางยื่นหน้าเข้าไปหาน้องทรัส เพื่อจะหอมแก้มแต่วันหนึ่งดึงน้องทรัสเข้ามาในอ้อมกอดก่อน ฟารอยน์ขบกรามแน่นๆ มือหนากำเข้าหากัน ' รนหาที่' ฟารอยน์คิดในใจ

" เอลา!" ฟารอยน์เค้นเสียงเรียกชื่อของเอลาเหี้ยม เอลาดันตัวลุกขึ้นพร้อมยิ้มหวานให้ฟารอยน์แล้วเดินออกไปจากร้าน ฟารอยน์มองตามด้านหลังของเอลา เธอเดินไปทางห้องน้ำฟารอยน์นั่งลงย่องๆพร้อมมองสบตาวันหนึ่งและน้องทรัส

" แด๊ดไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึงนะครับ" ฟารอยน์บอกกับน้องทรัส พร้อมมองหน้าวันหนึ่ง เธอรู้สึกมีอะไรติดที่ลำคอเล็ก เธอไม่ได้มีสิทธิ์ในตัวของฟารอยน์เลย มันเรื่องธรรมชาติของผู้ชายเธอเข้าใจเขา เพราะผู้ชายหรือผู้หญิงก็มีความอยากและความเป็นคนเหมือนกัน

" พี่ฟาไปเถอะค่ะ. เดี๋ยวหนูวันพาลูกเลือกของเล่นในร้านรอนะคะ" วันหนึ่งยิ้มที่มุมปากให้ฟารอยน์อย่างเข้าใจ ฟารอยน์ยิ้มที่มุมปากให้วันหนึ่ง

" ครับแด๊ด น้องทรัสจะเลือกของเล่นกับมัมรอที่นี่ครับ" น้องทรัสตอบให้ฟารอยน์เข้าใจ ฟารอยน์ยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มน้องทรัสอย่างเอ็นดูและรักใคร่ ก่อนจะดันตัวลึกขึ้นเดินออกไปจากร้านของเล่น วันหนึ่งมองตามหลังฟารอยน์แล้วรู้เจ็บจี๊ดแต่เธอยอมเจ็บแบบนี้

' แกไม่มีสิทธิ์วันหนึ่ง ' วันหนึ่งพลางคิด เธอมองตามหลังฟารอยน์จนเขาลับตาไป