ในห้องครัว
วันหนึ่งตื่นแต่เช้าเหมือนทุกวัน เพื่อลงมาทำอาหารเช้าให้สองพ่อลูกได้ทานเหมือนทุกวัน เธอกำลังยืนคนข้าวต้มอย่างอยู่และคิดอะไรเพลินๆ
" นายหญิงค่ะๆๆๆ แย่แล้วค่ะ" เสียงของคนรับใช้เรียกวันหนึ่งเสียงหอบเหนื่อย วันหนึ่งกำลังยืนคนข้าวต้มอยู่หน้าหน้ามามองด้วยความสงสัย วันหนึ่งมองคนรับใช้บ้านนมมาเรียที่หายใจหอบเหนื่อยอยู่แะหน้าตาตื่นตกใจมากๆ
" มีอะไรหรือเปล่าคะ? " วันหนึ่งถามออกมาด้วยความสงสัยเพราะปกติในตอนเช้าจะไม่มีใครเข้ามาที่นี่ คนรับใช้กอบโกยเอาอากาศเข้าปอดลึกๆ พลางกลั้นหายใจ และกลืนน้ำลายเนียวลงคอลำบากเพราะไม่มีน้ำลายเลย
" นมมาเรียค่ะๆและคนรับใช้อีกสามคน จู่ๆทานอาหารเข้าไปแล้วก็ล้มลงไปค่ะ" คนรับใช้บอกให้วันหนึ่งได้เข้าใจ วันหนึ่งแทบหยุดหายใจเพราะมนมาเรียคือคนที่ฟารอยน์ เธอรีบดึงสติกลับมา
" โทรตามหมอมาดูอาหาร เดี๋ยววันจะขึ้นไปเรียกพี่ฟาเอง " วันหนึ่งบอกกับคนรับใช้ พร้อมหมุนไปปิดเ
