ควรมีใครสักที

1204 คำ
ไทเกอร์รีบผละออกจากการจูบจีน่าเมื่อได้ยินเสียงร้องตรงทางเข้าห้องน้ำ เมื่อเห็นคนที่เข้ามาใหม่ไทเกอร์ก็แสยะยิ้มออกมาผิดกับจีน่าที่อ้าปากค้างอย่างพูดอะไรไม่ออก "รีเทิร์นกันหรอหรือยังไง" พลอยใสตกใจกับภาพที่เห็นอยู่ไม่น้อยถามด้วยความสงสัย "ไม่ๆไม่ใช่แบบนั้น โอ๊ย หลบดิ๊" จีน่าผลักไทเกอร์ออกจากตัว ทำให้ไทเกอร์เซถอยหลังเล็กน้อย จีน่าเดินไปลากพลอยใสให้เดินตามเธอออกไป ไทเกอร์มองสองสาวที่เดินออกไปแล้วใช้ลิ้นเลียริมฝีปากที่รสจูบของเธอยังติดอยู่ที่ปากของเขา ก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาอย่างร้ายกาจ จีน่าลากพลอยใสมานั่งที่โต๊ะหินอ่อนที่นั่งประจำ เธอกดไหล่ให้เพื่อนนั่งลงเเล้วเดินไปนั่งที่ฝั่งตรงข้าม "แกกำลังเข้าใจผิดนะ" "เรื่อง?" "ชั้นไม่ได้รีเทิร์นกับไอ้ไทเกอร์ และแกห้ามให้ดินรู้เรื่องนี้เข้าใจมั้ย" จีน่าชี้หน้าพูดกับพลอยใส "ไม่เข้าใจ" "ไม่เข้าใจอะไร" "แกไปแลกลิ้นกับมันได้ยังไง" จีน่าเห็นบดินทร์เดินมาจนใกล้จะถึงพวกเธอแล้วจึงกระซิบพูดกับพลอยใส "ดินมา แกห้ามพูดเรื่องนี้เลยนะ" บดินทร์ตามจีบเธอตั้งแต่เรียนอยู่ชั้นม.4 เขาเป็นนักฟุตบอลคนละทีมกับไทเกอร์พวกเขาชอบมีเรื่องกันในสนามเป็นประจำ "เย็นนี้ไปไหนกันหรือป่าว ไปนั่งกินเบียร์ริมแม่น้ำกันมั้ย" "เย็นนี้เรามีนัดแล้วอ่ะดิน นายไปกับจีน่านะ จีน่ามันบ่นอยากไปอยู่" "อ้าวหรอ เสียดายจังไปหลายคนสนุกดี" "ไปกันสองคนนั่นแหละ หรือว่ามีใครไปด้วยอีก" "ไม่มีหรอกคนอื่นๆมันชอบเข้าผับกันมากกว่า จีไปกับเรามั้ย" บดินทร์หันมาถามจีน่า เขายังคงตามจีบเธออยู่แม้ว่าจะโดนเธอหักอกไปแล้วครั้งหนึ่ง "อืมมมม ไปสิเราว่าง" เธอไม่เคยปิดใจ แต่ที่ผ่านมายังไม่เคยมีใครได้ใจเธอไปเท่านั้นเอง ตกเย็นบดินทร์ก็ขับรถมาจอดใต้หอพักของจีน่า เขารอเธอเพียงแค่ห้านาที เธอก็เดินมาเปิดประตูรถเขา "รอนานมั้ย" เธอถามเมื่อขึ้นมานั่งบนรถเรียบร้อยแล้ว บดินทร์เอื้อมไปคาดเข็มขัดนิรภัยให้เธอเมื่อนั่งได้สักพักแล้วเธอก็ไม่ยอมคาดสักที ใบหน้าที่ใกล้กันแค่คืบทำให้ทั้งคู่ต่างก็ใจเต้นแรงแทบไม่เป็นจังหวะ "ไม่แต่งหน้ายังสวยเลย" บดินทร์พูดทั้งที่ยังไม่ได้ขยับใบหน้าออกมาจากเธอ ทำให้ทั้งคู่ต่างก็สัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน "พูดดีเดี๋ยวให้รางวัล" เธอพูดติดตลกแก้เขิน ไม่รู้ว่าเขินที่เขาชมว่าสวยหรือเขินที่ใบหน้าใกล้กันแค่นี้ บดินทร์ขยับออกมานั่งตามเดิมเมื่อเขาเองก็เขินเหมือนกันที่ได้มองหน้าเธอใกล้ๆ "วันนี้แต่งตัวน่ารักจัง" เธอสวมเสื้อยืดโอเวอร์ไซส์สีดำกับกางเกงยีนส์ขากระบอกสีซีดและรองเท้าผ้าใบธรรมดาเท่านั้น "ตรงไหนเนี่ย" จีน่ากลั้วขำ ปกติไปเที่ยวเธอจะจัดเต็มอีกแบบหนึ่ง แบบนี้ถือว่าธรรมดามาก "จีทำอะไรก็น่ารักหมดแหละ" บดินทร์พูดแล้วส่งยิ้มให้กับเธอก่อนจะขับรถออกจากหอของเธอ เพื่อไปยังริมแม่น้ำที่เขานัดเธอเอาไว้ ใช้เวลาเพียงสิบนาทีในการเดินทางก็มาถึงที่หมาย มีวัยรุ่นมาจับกลุ่มกินเหล้ากันบ้างแล้ว บางกลุ่มก็เปิดเพลงจากเครื่องเสียงรถยนต์ บางคนก็พลอดรักกันเหมือนเป็นเรื่องปกติ จีน่านั่งลงตรงท้ายรถที่บดินทร์จอด ตามด้วยบดินทร์ที่ถือกีต้าร์และกระติกที่มีเบียร์กระป๋องแช่อยู่เต็มในนั้น บดินทร์เปิดเบียร์สองกระป๋องแล้วยื่นให้เธอหนึ่งกระป๋อง "ขอบใจนะ" จีน่ารับมันมาแล้วกระดกขึ้นจิบ สายตามองลงไปยังแม่น้ำที่เริ่มมืดเพราะดวงอาทิตย์กำลังตกดิน เธอหันไปมองบดินทร์ที่ร้องเพลงพร้อมกับเล่นกีต้าร์ไปด้วย "เรายังชอบจีอยู่นะ" เธอยิ้มตอบแต่ไม่กล้าสบตาเขา "เราไม่ได้อยากทำให้จีอึดอัดนะ แต่ถ้าจียังไม่ได้มีใคร เราขออยู่ใกล้ๆจีแบบนี้ได้มั้ย" จีน่าเงียบไปครู่หนึ่ง ทำไมตอนนั้นเธอตาบอดไม่เลือกบดินทร์กันนะ "เรายังไม่ได้อยากคบกับใครอ่ะดิน" จีน่าไม่กล้าสบตาบดินทร์ กลัวเห็นสายตาผิดหวังของเขา "แต่เราก็อยากมีดินอยู่ข้างๆแบบนี้นะ" คำพูดของจีน่าทำให้ชายหนุ่มยิ้มออก จีน่าเงยหน้าขึ้นมาสบตากับบดินทร์ มันคงถึงเวลาที่เธอควรมีใครสักที เธอไม่อยากให้รักครั้งแรกที่มันห่วยแตกปิดกั้นเธอจากคนมั่นคงอย่างบดินทร์ เริ่มดึกเสียงเพลงจากเครื่องเสียงรถยนต์ก็เงียบไป มีเพียงเสียงของวัยรุ่นที่นั่งดื่มกันอยู่ท้ายรถของตัวเอง ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว ทำให้เหลือเพียง เธอกับบดินทร์ และวัยรุ่นกลุ่มใหญ่เกือบยี่สิบคนอีกกลุ่มหนึ่ง เริ่มดื่มเยอะขึ้นจีน่าก็เริ่มมึน เอนศีรษะไปพิงต้นแขนของบดินทร์ที่กำลังดีดกีต้าร์ร้องเพลงอยู่ เพลงของบดินทร์ไม่ได้เข้าหูเธอเลยสักนิด เธอเอาแต่นึกถึงตอนที่ไทเกอร์กระชากเธอไปจูบอย่างอุกอาจแล้วบอกว่าเธอห่วยเหมือนเดิม ใช่! เธอเคยจูบกับไทเกอร์ตอนที่คบกันได้เพียงแค่สองอาทิตย์เท่านั้น วันนั้นเป็นกีฬาสีของโรงเรียน เขาพูดเองเออเองว่าถ้าเขาเล่นบอลชนะ เธอต้องยอมให้เขาจูบ "สารเลว" "หื้อออ จีว่าอะไรนะ" เพราะร้องเพลงอยู่จึงทำให้ได้ยินไม่ถนัด จีน่าเงยหน้ามองบดินทร์ก่อนจะพูดออกมา "จูบเราหน่อย" เธอเลิกพิงศีรษะกับต้นแขนของบดินทร์แล้วนั่งสบตากับเขาตรงๆ "จีเมาแล้วเราว่า" บดินทร์ยื่นมือไปแย่งเบียร์ในมือของจีน่ามาวางไว้ข้างๆตัวเอง ในตอนที่หันกลับมานั่นเอง หญิงสาวก็ยื่นหน้าเข้าใกล้เขาจนริมฝีปากแตะกัน จีน่าไม่ได้ผละออก บดินทร์ก็ไม่ได้ผละออก ชายหนุ่มกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เขาตามจีบจีน่ามาตั้งแต่เรียนชั้นม.4 นี่เป็นครั้งแรกที่เขาและเธอใกล้กันขนาดนี้ บดินทร์กดริมฝีปากให้เเนบชิดกับเธอมากขึ้น จีน่าใจเต้นแรงจนได้ยินเสียงหัวใจของตัวเอง บดินทร์ขบเม้มริมฝีปากของเธออย่างนุ่มนวล ในตอนที่ลิ้นของทั้งคู่กำลังจะแตะกันนั้นเอง ก็มีเสียงเรียกพวกเขาขึ้น "พี่ครับ มีไฟแช็คมั้ย"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม