เป็นตัวของตัวเอง

1263 คำ

วันต่อมา... ไทเกอร์มาเรียนในสภาพที่ใครเดินผ่านต่างก็ต้องหันมามอง สภาพเขาไม่น่าเดินไหวด้วยซ้ำ “หมอยอมให้มึงออกมาได้ไงวะ ไหนว่าซี่โครงที่เคยหักมันร้าว” ธนนท์นึกแปลกใจที่เห็นไทเกอร์มาเรียน คิดว่าต้องพักฟื้นหลายวันซะอีก “มันอาละวาด หมอกลัวมันฆ่าพยาบาลตาย เขาเลยไล่มันกลับ” อานัสตอบเพื่อนอีกคนอย่างเหนื่อยใจ เมื่อคืนเขาอยู่เฝ้าคนเจ็บตอนเช้าเลยต้องเอาตัวเพื่อนกลับมาด้วย เพราะหมอไม่อยากให้อยู่ คนที่ถูกเพื่อนนินทาระยะเผาขนรีบลุกขึ้นจากม้านั่งเมื่อรถของบดินทร์ขับมาจอดที่โรงจอดรถ และเธอก็มากับมันอีกแล้ว หรือเธอจะไปอยู่กับมันจริงๆ “จีน่า” ไทเกอร์เดินกระเพลกไปยังหญิงสาวที่เดินมาพร้อมบดินทร์ อยากเดินหนีแต่ก็อยากคุยให้มันจบไปเสียที หัวใจที่คิดว่าเข้มแข็งแล้วกลับหล่นวูบยามที่เห็นใบหน้าของเขา แม้ว่าบดินทร์จะบอกเธอแล้วว่าเมื่อคืนพวกเขามีเรื่องกัน “ดินไปจองโต๊ะรอนะ” บดินทร์หลีกทางให้ทั้งคู่ได้เคลียร์ใจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม