อย่าไปยอมมัน

1291 คำ

สองคนพี่น้องเดินเข้าบ้านด้วยความระแวง แต่เสียงพูดคุยกันอย่างสนุกสนานก็ทำให้ทั้งคู่โล่งอก “ป้าทิพย์สวัสดีครับ” “สวัสดีค่ะ” “สวัสดีจ่ะ ป้าฝากท้องด้วยนะวันนี้ แม่เธอทำขนมจีนน้ำยากะทิแหน่ะ กลิ่นหอมไปถึงปากซอย” “เธอซื้อของมาให้ฉันทำฉันก็ต้องทำหน่ะสิ ซื้อเขากินสองร้อยก็อิ่มแล้ว ซื้อของมาทำเองหมดเกือบพัน” “ก็ไทเกอร์เขาชอบฝีมือเธอนี่ ซื้อที่ตลาดมาให้ กินที่ไหนหล่ะ” “เดี๋ยวฉันตักใส่ปิ่นโตให้ไทเกอร์แล้วกันนะ” “ไม่ต้องๆ ให้ไทเกอร์มากินที่นี่แหล่ะ อาบน้ำอยู่เดี๋ยวก็มา” คนที่เคยมีความสัมพันธุ์กับคนที่ถูกพูดถึงพยายามทำตัวไม่ให้มีพิรุจ เธอเดินหนีขึ้นบนและจะไม่ลงมาจนกว่านายนั่นจะมาและกลับไปแล้ว แต่ชีวิตของจีรณาก็เหมือนโรยไปด้วยหนามของกระบองเพชร คุณนายจิ๋มทั้งเรียกทั้งโทรตามและล่าสุดมาเคาะประตูห้องเรียกให้เธอออกมา “เสียมารยาทยัยจี ลงมาเร็วๆอย่าให้มีครั้งที่สี่” “แม่...” “เร็วๆ” จินตนามีสีหน้าจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม