“สุดท้ายพ่อก็แบกรับภาระไม่ไหว เลยต้องสูญเสียทุกอย่างอย่างที่คุณต้องการอย่างนั้นใช่ไหม” “คุณก็ฉลาดนี่นา ฉลาดเหมือนพ่อคุณนั่นล่ะ” “ถ้าอย่างนั้นคุณไม่ควรต้องมาให้ความช่วยเหลือลูกของศัตรูอย่างพวกเรา” “ผมต้องช่วยซี ก็ในเมื่อ...อันอันกับผมน่ะเป็นแฟนกัน” อันนาส่ายหน้า คราวนี้มีน้ำรื้นออกจากดวงตาแห้งแล้ง “ไม่...คุณไม่ได้รักน้องสาวฉัน ที่ทำไปทุกอย่างเพราะอยากแก้แค้นเท่านั้น” รามระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอีกครั้ง เขาเลื่อนมือออกจากไหล่บาง ผละห่างและจ้องหน้าเธออย่างผู้มีชัย ©©©©©©©© บทที่ 10 ข้อต่อรอง “คุณฉลาดอีกแล้วนะอันนา ไม่ได้โง่เหมือนอันอัน แต่มันคงไม่มีประโยชน์อะไรถ้าคุณจะมาปกป้องน้องสาวของคุณตอนนี้เพราะทุกอย่างมันสายไปแล้ว” “ไม่หรอกค่ะ ทุกอย่างมันเพิ่งเริ่มต้นต่างหาก และที่สำคัญอันอันก็ไม่ใช่เหยื่อของคุณเพราะน้องสาวฉันไม่ได้โง่ แต่เป็นคุณต่างหาก!” อันนาลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากับชายหนุ่มที