“อย่าลืมสิ กลิ่นสาปของอีตัวน่ะมันแรง” หญิงสาวหน้าชาดิก ความรู้สึกวาบหวามที่เกิดจากรสจูบดุดันของเขาจางหายไปอย่างรวดเร็ว ความอดสูอับอายแล่นขึ้นมาแทนที่ หล่อนผลักไสคนตัวโตให้ถอยห่างออกไป จากนั้นก็รีบเบี่ยงตัวออกมาจากจุดอันตราย “คุณไม่มีสิทธิ์มาทำกับฉันแบบนี้” หล่อนมองคนใจร้ายตาเขียวปั๊ดยกมือขึ้นแตะปากบวมช้ำของตัวเอง จากนั้นก็พูดขึ้นอีกด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง “แม้คุณจะเป็นเจ้าของที่นี่ แต่ก็ไม่มีสิทธิ์มาจูบปากฉัน!” ไทเลอร์แค่นยิ้ม มองสตรีตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าด้วยสายตาหยาบโลน “ปกติอีตัวแบบเธอ ให้ทำมากกว่าจูบไม่ใช่หรือ” “คนเลว!” “อย่ามาปากดี เธอก็รู้นี่ว่าฉันเป็นใคร” เขาเดินเข้ามาหา ไล่ต้อนจนหล่อนต้องถอยหนีไปยังหลังห้องเรียน เท้าของหล่อนสั่นเทา หัวใจของหล่อนก็สั่นระริกไม่ต่างกัน การพยายามที่จะควบคุมตัวเองมันยากนักยามที่ต้องเผชิญหน้ากับผู้ชายที่หล่อสุดๆ ในสามโลกเช่นไทเลอร์ อิสไม