บทที่ 31 ด้านได้ ใสซื่ออด
สิริญ่าเดินไปถึงห้องน้ำที่อยู่ใกล้ ๆ กับห้องจัดเลี้ยง เปิดน้ำล้างมือแล้วจึงเดินเข้าห้องทำธุระส่วนตัว เมื่อเปิดประตูออกมาก็ต้องแปลกใจ เมื่อเห็นสตรีที่เคยเจอกันครั้งหนึ่งยืนอยู่หน้าห้อง หล่อนส่งยิ้มมาให้ แต่ไม่ใช่รอยยิ้มแห่งมิตรภาพ
“สวัสดีค่ะคุณปนัดดา บังเอิญจังเลยนะคะที่มาเจอกันแบบนี้” เธอกล่าวทักทายอย่างแกน ๆ แล้วเดินเลี่ยงไปที่ก๊อกน้ำเพื่อล้างมือ
“นั่นสิคะ” ปนัดดาเท้าสะโพกกับขอบอ่างล้างมืออีกใบที่ใกล้ ๆ กัน “คุณนิดคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องบังเอิญเหรอคะ”
คิ้วเรียวที่วาดเอาไว้อย่างงดงามเลิกขึ้นเล็กน้อย “ไม่ใช่หรอกเหรอค่ะ แล้วคุณปนัดดามาทำอะไรที่นี่คะ”
“มีความสุขมากไหมคะคุณนิด”
เจ้าสาวของงานวันนี้ดึงกระดาษทิชชูเช็ดมือ แล้วมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเฉยชา ไม่ได้แปลกใจกับคำถามที่อีกฝ่ายถามมา
“เรื่องอะไรคะ นิดไม่เข้าใจ” ตีหน้าซื่อถามกลับไปทั้งที่รู้ความหมาย
“ก็ที่จะได
