คุณคะ ช่วยรับรักด้วย

คนขับรถ

สองข้างทางผ่านร้านต้นไม้ท่านจึงสั่งให้จอด ก่อนจะลงไปเลือกดูต้นไม้ที่มีกลิ่นหอมไปปลูกที่เรือนกระจกให้บุตรสาว อาทิตย์ลงมาเปิดประตูรถให้สาวน้อยและคอยเดินตามหลังดูแลร่างบางอย่างห่วงใย

" คุณแม่เดินดีๆนะคะ ทางค่อนข้างแคบ "

ลูกสาวอดห่วงไม่ได้ ท่านหันมามองภรรยาแล้วจับจูงมืออย่างห่วงใย ทิชามองภาพนั้นด้วยความตื้นตันจะมีบ้างไหม ผู้ชายอย่างคุณพ่อที่พร้อมจะประคับประคองระมัดระวังแทนคุณแม่แบบนี้

ใจลอยมัวแต่ตื้นตัน ขาก้าวไปเหยียบถุงพลาสติก เสียหลักทันที เธอแน่ใจว่าจะต้องล้มลงตรงทางเดินนี้แน่ๆ แต่คนที่เดินตามหลังคอยมองอยู่แล้ว สัญชาตญาณรีบคว้าเอวบางไว้อีกครั้ง หลังเธอแนบชิดกับอกแน่น เสียงทุ้มพูดเบาๆข้างหู

"ระวังนะคะ ทางลื่น"

ชั่วเวลาเพียงไม่กี่วินาที กลับคล้ายนานนับชั่วโมง อกแน่นกับกลิ่นน้ำหอม เสียงที่กระซิบ คำพูดที่แสดงความห่วงใย ทิชายืนหน้าแดง เค้าปล่อยมือเธอออกอย่างแสนเสียดาย เธอเดินห่างออกไปแล้ว

อาทิตย์มองร่างบางที่เดินตรงหน้า ใจจริงอยากจะจับมือบางกุมให้แน่นให้เหมือนกับท่านกับคุณนาย แต่คงทำได้แค่ฝันเท่านั้น คนตรงหน้าที่สวมรองเท้ารัดส้นพื้นบางเสียจังหวะ

เค้ารีบเข้าไปคว้าตัวเธอเอาไว้ เอวบางนิดเดียวเท่านั้น แต่กลิ่นตัวหอมกรุ่นเหลือเกิน เสียงที่พูดออกไปแผ่วเบาข้างหู บอกถึงความห่วงใย อยากจะจูบหูขาวเบาๆ แต่ก็ทำไม่ได้ ตัดใจปล่อยมือออก อย่างรวดเร็ว

" แดดแรงหรอลูกหน้าแดงหมดแล้ว "

คนเป็นแม่เอ่ยถามด้วยความห่วงใย วันนี้อากาศครื้มฝนด้วยซ้ำแต่ลูกสาวหน้าแดงก่ำ คนข้างหลังมาทันได้ยินแอบหัวเราะเบาๆ ทิชาแกล้งหันไปด้านหลัง สบตากับคนตัวใหญ่กว่า เสียงพูดเพียงให้ได้ยินเพียงสองคนเอ่ยออกมา

"ไม่ใช่แค่ทิชาที่อาย พี่ก็อายค่ะ "

เธอหน้าแดงกว่าเดิมรีบเดินไปทางคุณพ่อคุณแม่ทันที ยึดท่านไว้เป็นหลักป้องกัน หัวใจเธอจะวาย ใจเต้นตุบตับแบบนี้เธอแย่แน่ๆ

ดอกมะลิซ้อนหลายต้นถูกเรียงไว้ข้างหลังรถ ส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วรถ

"พ่อจะให้คนสวนที่บ้าน ปลูกให้นะลูก"

คนเป็นพ่อบอกอย่างเอาใจ

" พรุ่งนี้พ่อไปออกรอบ แม่ไปงานบ้านเพื่อน ทิชาไปคนเดียวได้ใช่ไหม ให้ใครขับรถให้ "

ท่านถามลูกสาว

"ทิชาขับเองได้ค่ะแค่นี้เอง" ลูกสาวตอบ

"แม่ว่าให้คนขับ ขับให้ดีกว่า ของมีค่ามากมายนัก " แม่อดห่วงไม่ได้

"จ่าแกแก่แล้วค่ะ ทิชาเกรงใจ แล้วนัดในโรงแรมแกก็ไม่ค่อยสะดวก"

ลูกสาวให้เหตุผล อาทิตย์ฟังแล้วอดห่วงสาวน้อยไม่ได้ พรุ่งนี้เธอมีนัดส่งเครื่องประดับเซ็ทเล็กราคาหลักแสนบาท ให้ลูกค้าคนหนึ่งที่ร้านขนมชื่อดังในโรงแรมกลางเมือง

"พรุ่งนี้ผมว่าง ถ้าคุณทิชาต้องการคนขับรถ ผมยินดีครับ "

เค้าพูดเสนอตัวออกไปแล้ว ท่านมองแล้วถามออกมา

"ว่างหรออาทิตย์ ไม่มีนัดกับสาวๆใช่ไหม" ท่านพูดแซว คนขับกล่าวออกมาชัดเจน

"ผมไม่มีนัดครับ เพิ่งออกมาจากป่า ยังไม่มีเวลาหาแฟน "

สายตาแอบมองกระจกหลัง พบว่าสาวน้อยมองกระจกตามทางอย่างสนใจ คล้ายไม่ใส่ใจจะฟัง

"งั้นรบกวนนะ ช่วงบ่ายโมงก็ได้ มาขับรถให้ทิชาหน่อย" "ครับผม" คนขับรับคำ

"เพิ่งออกมาจากป่า ยังไม่มีเวลาหาแฟน"

เธอทวนคำพูดเค้าขณะที่หวีผมหน้าโต๊ะกระจก แสดงว่าถ้ามีเวลาจะหาแฟนสินะ ดีต่อไปนี้จะใช้ให้ขับรถทุกวัน จนไม่มีเวลาไปหาแฟนเลย คอยดู เธอคิดแล้วอดหมั่นไส้ไม่หาย หน้าตาแบบนี้ท่าทางแบบนี้ใครๆก็อยากได้เป็นแฟนทั้งนั้นแหละ เธอย่นจมูกแล้วคิดในใจ

"ผู้กองคนนี้ ดีใช่ไหมคะคุณ "

เสียงภรรยาเอ่ยถาม อย่างเป็นห่วง

" ดีสิ ท่านเจ้ากรมฝากมาให้ดูเรื่องงานเอกสาร เจ้าตัวไม่ค่อยชอบงานอำนวยการ อยากออกภาคสนามมากกว่า ทำแต่งานภาคสนาม แต่ผู้ใหญ่มองว่าฉลาด ทำงานเก่ง อ่านเกมขาด ไม่มีประวัติด่างพร้อย"

คนพูดนึกชอบคนที่ถูกกล่าวถึง รายงานที่ส่งมาก่อนเจ้าตัวจะมาถึงทำให้วางใจระดับหนึ่ง พอมาเจอตัวจริง ท่าทางองอาจ ไม่หลุกหลิก บุคลิกมั่นคงตรงไปตรงมา ก็ยิ่งชอบใจนัก แถมเรื่องงานการก็ใช้ได้ดี ติดแต่ไม่ค่อยเข้าหา หรือใช้คอนเน็กชั่นเท่าไหร่ นอกนั้นถือว่า ผ่าน